Σήμερα, 100 χρόνια από τον πρώτο εορτασμό της 8ης Μαρτίου, σύσκεψη σοσιαλιστριών στην Κοπεγχάγη, Παγκόσμιας Ημέρας Γυναικών,
η κατάσταση στον πλανήτη μας, αλλά και στη χώρα μας χαρακτηρίζεται ακόμα από μεγάλες διακρίσεις και ανισότητες εις βάρος των γυναικών στο πεδίο των δικαιωμάτων, της εργασίας, της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής.
Η διαρκής συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, η κρίση ΄΄των πάντων΄΄ και η οικονομική κρίση πλήττει τις γυναίκες, ιδιαίτερα εκείνες που αντιμετωπίζουν πολλαπλές διακρίσεις όπως είναι : οι άνεργες, τα θύματα βίας, εκμετάλλευσης και παράνομης διακίνησης, οι κακοποιημένες, οι μετανάστριες, οι ανάπηρες, οι νέες και οι γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας, οι εργαζόμενες μητέρες, οι γυναίκες μονογονεϊκής οικογένειας, οι γυναίκες που αποκλείονται από τα κέντρα λήψης αποφάσεων, ιδίως σε επίπεδο κορυφής και τέλος, όλες οι γυναίκες που παλεύουν καθημερινά για μια καλύτερη οικονομία και κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς και στερεότυπα.
Σήμερα, ο στόχος της ουσιαστικής ισότητας των φύλων είναι επίκαιρος.
Ήταν και χθες, θα είναι και αύριο.
Προάγει το θεσμό της οικογένειας, τη δημοκρατία, την ελευθερία, τη δικαιοσύνη, την ειρήνη, την αλληλεγγύη, τη συμμετοχή, την απασχόληση, την ευημερία, διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών και επιτέλους, την κοινή λογική.
Οι υποδομές στην υγεία, την εκπαίδευση, την εργασία, την αμοιβή και σύνταξη, την καταπολέμηση της ακρίβειας και των χρεών, την κοινωνική πρόνοια, τη μητρότητα, την παιδική μέριμνα, τη φροντίδα στους ηλικιωμένους και στα κοινωνικά αποκλεισμένα άτομα, την προστασία του περιβάλλοντος, τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και το δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο και τη χαρά είναι παράμετροι μιας βιώσιμης ανάπτυξης και θα προωθηθούν καλύτερα, αν μια κρίσιμη μάζα γυναικών συμμετέχει στο σχεδιασμό και στη λήψη αποφάσεων, ιδιαίτερα σε επίπεδο τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης.
Το 1857 στις 8 Μαρτίου, οι υφάντριες της Νέας Υόρκης διαδήλωσαν, με αιματηρά αποτελέσματα, για μείωση των ωρών εργασίας, από 16 σε 12, για ίσα μεροκάματα με τους άνδρες και για ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και ζωής. Η 8η Μαρτίου καθιερώθηκε ως η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας το 1910 από σοσιαλίστριες στην Κοπεγχάγη. Το 1977 ο Ο.Η.Ε. καθιέρωσε τη διεθνή ημέρα για τα δικαιώματα της γυναίκας και τη διεθνή ειρήνη.
Έτσι, η 8η Μαρτίου κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο είναι ημέρα μνήμης των αγώνων των γυναικών , ημέρα αποτίμησης των κατακτήσεων και αφετηρία νέων στόχων για την ουσιαστική κατοχύρωση της ισότητας των φύλων.
Το ότι ο νόμος υπερασπίζεται τις γυναίκες, δεν αρκεί εάν δεν τις υπερασπίζεται και η κοινωνία.
Σήμερα οι γυναίκες δεν γιορτάζουν, αγωνίζονται.
Ο δρόμος για το μέλλον του 21ου αιώνα είναι δρόμος ίσων δικαιωμάτων, ίσων ευκαιριών και προόδου για όλους, όλες τις ημέρες του χρόνου.
Φουσκίδου Βασιλεία (Βίκυ),
Δημοτική Σύμβουλος Ελληνικού - Αργυρούπολης
silvercity.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου