Πύργος: Τα ποντίκια έτρωγαν τον Πανούλη της πλατείας

Πάει καιρός τώρα που ο Πάνος, ο Πάνος με τα πιστόλια όπως τον φωνάζουν τα παιδιά, χάθηκε από τα γνωστά στέκια της πλατείας έξω από την Εθνική Τράπεζα και η απουσία του

δεν πέρασε απαρατήρητη. Και ποιος δεν τον γνωρίζει! Δημοφιλής, η πιο καλτ φυσιογνωμία του Πύργου,  ένα μεγάλο άκακο παιδί με χαμηλή νοημοσύνη, που όλοι τον αγαπάνε. Του αρέσει να πειράζει τα παιδιά, να τον πειράζουν κι αυτοί, να μπινελικώνονται χωρίς όμως κακία, σαν ένα ιδιότυπο και παράξενο παιχνίδι επικοινωνίας.
Με τον Πάνο Βόλαρη που σήμερα κοντεύει τα εξήντα, μεγάλωσαν γενιές και γενιές, είναι πλέον κομμάτι της ιστορίας του Πύργου. Η αναζήτησή του από φίλους και γνωστούς που τους έλειψε και τον έψαξαν, δεν ήταν δύσκολη ιστορία. Το δύσκολο ήταν να μπορέσει κανείς να αντικρίσει το πώς ζει στο σπιτάκι που του άφησε κληρονομιά η μάνα του σε μια φτωχογειτονιά στο Κοκκινόχωμα σε κάποια πάροδο της Παυσανίου, χωρίς να κλάψει η ψυχή σου και κυρίως χωρίς να ντραπείς!
Εικόνες τριτοκοσμικές. Εικόνες που προκαλούν θυμό. Εικόνες που πληγώνουν, που κόβουν την ανάσα…  Ο Πάνος κοιμάται και ξυπνάει σήμερα… αγκαλιά με τα ποντίκια! Το βράδυ του επιτίθενται στον ύπνο του οι αρουραίοι και από το φόβο του ξυπνάει, αναζητά καταφύγιο στη γειτονιά και φωνάζει: « Ήρθαν πάλι τα… μωρά!» Κι όταν φυσικά λέει μωρά εννοεί τα τεράστια ποντίκια που τον έχουν δαγκώσει σε όλο του το σώμα. Στα χέρια, στα πόδια, στην κοιλιά, μέχρι και στο πρόσωπο του επιτέθηκαν και κόντεψαν να του φάνε και τα μάτια που είναι πρησμένα από τις δαγκωματιές!
Στο μικρό του σπίτι, από την δυσοσμία δεν μπορεί να μπει άνθρωπος μέσα. Ρούχα πεταμένα ανάκατα με περιττώματα και ποντίκια να κόβουν βόλτες! Ένα σπιτάκι που όταν ζούσε η μάνα του και τα αδέλφια του, το είχαν κούκλα από την καθαριότητα. Μόλις έχασε όμως πριν 4-5 χρόνια και τον τελευταίο αδελφό του που τον φρόντιζε με αγάπη, ο Πάνος έμεινε στο έλεος του θεού και ευτυχώς για εκείνον που έχουν βρεθεί κάποιοι καλοί γείτονες και ελάχιστοι φίλοι από τα παλιά και τον μαζεύουν στα σπίτια τους, τον φροντίζουν, τον κάνουν μπάνιο, του πληρώνουν το ρεύμα, αλλά στο σπίτι του λόγω της άθλιας κατάστασης που επικρατεί δεν μπορούν να μπουν!
Έτσι, το Σάββατο το πρωί, στη γειτονιά του Πάνου σήμανε γενική κινητοποίηση με πρωτοβουλία του κ. Φώτη Δημόπουλου που μεγάλωσε όπως μας είπε με την Πάνο και την οικογένειά του, για να δουν τι μπορούν να κάνουν γιατί ούτε λύση είναι ένα πιάτο φαί, ούτε μπορεί να ζει από την φιλευσπλαχνία των γειτόνων. Γιατί ο Πάνος έχει την σύνταξη της μάνας του από το ΙΚΑ, 650 ευρώ, μόνο που από αυτά όπως κι ο ίδιος λέει, δεν βλέπει ούτε… ευρώ, γιατί τα παίρνουν κάποιοι συγγενείς που ζουν εκτός Ηλείας και στους οποίους έχει ανατεθεί από το δικαστήριο η… επιμέλεια του, επιμέλεια σχήμα λόγου δηλαδή!
Πριν λίγο καιρό είχαν κανονίσει εκείνοι που έχουν την επιμέλειά του με ένα εστιατόριο να του πηγαίνει φαί κάθε μεσημέρι και όπως λέει κι ο ίδιος ο Πάνος, του το κρεμάγανε έξω σαν το σκυλί, το μισό το τρώγανε τα ποντίκια κι ότι απέμενε το έτρωγε ο… Πάνος! Έτσι, κόπηκε και το φαί!
Ο Πάνος καταγγέλλει κακοποίηση από απρόσκλητους νυχτερινούς επισκέπτες!
Ο κ. Δημόπουλος το Σάββατο σε συνεννόηση με τους γείτονες, αποφάσισαν να αναλάβουν δράση, ζητώντας κατ’ αρχήν την συνδρομή της εταιρείας Απολυμαντική Ηλείας για να βάλουν αρχή καθαρίζοντας και απολυμαίνοντας το σπίτι του Πάνου. Πραγματικά ο κ. Χρήστος Ασημακόπουλος ανταποκρίθηκε προς τιμήν του και σαν ελάχιστη κοινωνική προσφορά σε ένα συνάνθρωπό μας, ανέλαβε εθελοντικά να απολυμάνει το σπιτάκι, ενώ παράλληλα κάλεσε και ένα συνεργείο καθαριότητας την ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΗ ΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΗ, που κι αυτοί εθελοντικά ανέλαβαν να πετάξουν ότι υπήρχε μέσα στο σπίτι και να το καθαρίσουν.
Επίσης στο κάλεσμα αυτό ανταποκρίθηκε και ο κ. Νίκος Ζουμβρούλης ιδιοκτήτης του καταστήματος επίπλων STANDARD και δώρισε στον Πάνο ένα καινούργιο διπλό στρώμα για τα κρεβάτι του και όλοι ευελπιστούμε ότι θα ανταποκριθούν και άλλοι καταστηματάρχες.
«Θέλω μια σόμπα να ζεσταίνομαι και μια τηλεόραση» μας λέει με παράπονο. «Άμα έχω τηλεόραση δεν θα φοβάμαι τα βράδια και δεν θα ξανάρθουν και εκείνοι οι κακοί που με ενοχλούν το βράδυ»!
Όπως μάθαμε και όπως με τον τρόπο του μας εκμυστηρεύτηκε ο Πάνος, εκείνοι οι κακοί που λέει, είναι κάποια… ανθρωπόμορφα τέρατα που έβγαλαν αντικλείδια από το σπίτι του και τις νύχτες μπαίνουν μέσα και τον κακοποιούν! Γιατί ένα παιδί με χαμηλή νοημοσύνη, ένας άκακος γίγαντας στο σώμα αλλά παιδί στο μυαλό, πώς να τους αντιμετωπίσει; ΝΤΡΟΠΗ για όλα αυτά, ντροπή!
Σώστε τον Πάνο!
Ο κ. Φώτης Δημόπουλος μας είπε χθες ότι τα βασανιστήρια του Πάνου πρέπει να φροντίσει όλη η κοινωνία και οι αρχές να πάρουν ένα τέλος. « Με τον Πάνο και με τα αδέλφια του μεγαλώσαμε μαζί στην ίδια γειτονιά. Ο Πάνος είναι συνδεδεμένος με την ιστορία του Πύργου, μεγάλωσαν μαζί του γενιές παιδιών.
Ο Πάνος είναι ένα μεγάλο παιδί που θέλει αγάπη και φροντίδα, δεν θέλει να μπει σε ιδρύματα. Κάποτε η μάνα του τον έβαλε στην Τρίπολη και γύρισε με τα… πόδια! Θέλει να είναι ελεύθερος και να ζει με αξιοπρέπεια. Παρακαλώ όλον τον κόσμο που μπορεί να βοηθήσει, τις αρχές, την Εκκλησία, το δήμο και την Πρόνοια να δούμε όλοι μαζί τι μπορούμε να κάνουμε. Να δείξουμε την ανθρωπιά μας.
Και επειδή κάποιοι καλοθελητές μπορεί να σπεύσουν να μιλήσουν για «πολιτικές», να τους πω ότι το θέμα του Πάνου είναι βαθιά κοινωνικό, μας αγγίζει όλους και δεν προσφέρεται για πολιτικές. Αυτό το λέω μια κι έξω για να μην ειπωθεί ποτέ! Αν δεν κάνουμε κάτι σήμερα, κάποια μέρα θα τον βρούμε πεθαμένο και θα πούμε πέθανε και θα αρχίσουν τα κροκοδείλια δάκρυα!»
Θα πρέπει ωστόσο να μιλήσουμε για την φροντίδα και αγάπη που προσφέρουν στον Πάνο οι γείτονες και βασικά η κ. Διαμάντω Βλαστού που μένει ακριβώς απέναντι. « Ο Πάνος έπρεπε σήμερα να ζει σαν αρχοντόπουλο γιατί η μάνα του, του άφησε την σύνταξή της αλλά την παίρνουν κάποια ανίψια και ζει σ’ αυτήν την κατάσταση. Να παρέμβει ο Εισαγγελέας!  Εγώ τον ταϊζω, τον κάνω μπάνιο, την πόρτα μου χτυπάει τις νύχτες όταν τον κυνηγάνε τα ποντίκια να τον φάνε!
Τον βλέπω και κλαίει η ψυχή μου. Πρέπει όλοι μαζί να κάνουμε κάτι για το παλληκάρι. Γιατί και το σπίτι που θα του καθαρίσουμε τώρα για να γίνει ανθρώπινο, αν δεν έχει συνεχή φροντίδα, θα καταντήσει πάλι το ίδιο. Εδώ το παιδί δεν έχει ούτε νερό. Πώς να πλυθεί, πώς να πάει στην τουαλέτα! Νοιώθω ντροπή. Αν δεν υπήρχε και ο Φώτης δεν θα είχε ούτε ρεύμα»!     
Η γειτονιά που μαζεύτηκε εκεί, ζητούσε επιτακτικά την παρέμβαση του δήμου για να καθαριστεί η να γκρεμιστεί ένα διπλανό παρατημένο σπίτι από του Πάνου που έχει γίνει χωματερή και από κει έρχονται όλα τα ποντίκια που έπνιξαν τη γειτονιά, γιατί είναι εστία μόλυνσης.
Όπως και να γίνει το θέμα του Πάνου, πρέπει να λυθεί, αν θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι…

Ρεπορτάζ της Ελένης Παπαδοπούλου

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Πρώτη της Ηλείας".

protinews.gr

ilialive.gr