Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012

ΖΗΤΑ ΔΙΚΑΙΩΣΗ - ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΞΕΚΛΗΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥ

Σήμερα πέντε χρόνια μετά τη φρίκη της φωτιάς στην Ηλεία , με τη σκέψη μας στον ανείπωτο πόνο των συγγενών των νεκρών που χάθηκαν μέσα στις φλόγες , δημοσιεύουμε την αποκλειστική συνέντευξη που έδωσε στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού ανεξάρτητης δημοσιογραφικής έρευνας HOT DOC και στον συντάκτη Μάκη Νοδάρο, ο τραγικός πατέρας Γιώργος Παρασκευόπουλος που έχασε στη φωτιά , τα τέσσερα ανήλικα παιδιά του, την σύζυγο και την μητέρα του.

Τα όσα συγκλονιστικά λέει ο τραγικός πατέρας στο περιοδικό , αποτελούν μια γροθιά στο στομάχι της πολιτισμένη κοινωνίας και των κουμανταδόρων της ενημέρωσης στην Ηλεία…οι οποίοι αγνόησαν προκλητικά την κραυγή του για δικαίωση και παραδειγματική τιμωρία εκείνων που ευθύνονται για το ξεκλήρισμα της οικογένειάς του .

ΖΗΤΑ ΔΙΚΑΙΩΣΗ

"Πριν από μερικά χρόνια έμπαινε στο σπιτικό του που έσφυζε από ζωή και περνούσε ατέλειωτες ώρες χαράς παίζοντας με τα τέσσερα ανήλικα παιδιά του και τη σύζυγό του. Σήμερα το σπίτι του έχει ερημώσει μαζί και η καρδιά του…Σπάνια το επισκέπτεται …Μένει για λίγο εκεί και φεύγει καθώς μια νεκρική σιωπή σκεπάζει εκείνα που έμειναν πίσω . Παιχνίδια , κούκλες, παιδικά δωμάτια, μυρωδιές αγάπης …"

Του ΜΑΚΗ ΝΟΔΑΡΟΥ

Ο λόγος για τον τραγικό πατέρα Γιώργο Παρασκευόπουλο που έχασε ολόκληρη την οικογένειά του μέσα στη φρίκη των φονικών πυρκαγιών της Ηλείας το καλοκαίρι του 2007.

« Εχω το τραγικό «προνόμιο» να είμαι από τους δυστυχέστερους ανθρώπους στον κόσμο…Είμαι ο πατέρας , ο σύζυγος και ο υιός των έξι τραγικών θυμάτων, κάτω από πρωτοαφνείς συνθήκες , κατά τις πυρκαγιές της 24^ης Αυγούστου 2007, πλησίον του ΔΔ Αρτέμιδας του Δήμου Ζαχάρως Ηλείας. Και τώρα πρέπει να βρω τη δύναμη και να υπερβώ την τραγικότητά μου , την συντριβή μου και την ανυπόφορη μοναξιά μου , και να αγωνιστώ, με όλες μου τις δυνάμεις , για να εντοπιστούν και να υποστούν τις συνέπειες οι υπεύθυνοι για το μεγάλο έγκλημα και το ασύλληπτο ξεκλήρισμα όλης της οικογένειάς μου…» - αναφέρει στην μηνυτήρια αναφορά του προς τον εισαγγελέα Πρωτοδικών Πύργου Ηλείας ο Γιώργος Παρασκευόπουλος ή ότι απέμεινε από αυτόν…

Ο άτυχος αυτός άνθρωπος έχασε στις 24 Αυγούστου 2007 όλη την οικογένειά του μέσα στις φλόγες, μερικά μόλις χιλιόμετρα έξω από την Αρτέμιδα. Τα τέσσερα ανήλικα παιδιά του, την Αγγελική 15 ετών, τη Μαρία 12, την Αναστασία 11 και τον Κωνσταντίνο 5, τη σύζυγό του Αθανασία 37 ετών και τη μητέρα του Αγγελική, 76 ετών.

Σήμερα , πέντε χρόνια μετά την τραγική ημέρα που του σημάδεψε για πάντα τη ζωή , στέκεται όρθιος στα πόδια του με ένα και μοναδικό σκοπό. Να δει να τιμωρούνται παραδειγματικά , εκείνοι που του ξεκλήρισαν την οικογένεια και τον βύθισαν στην απέραντη μοναξιά και τη θλίψη…

Στην δίκη που ξεκίνησε πριν από μερικές εβδομάδες στον Πύργο Ηλείας, καταθέτοντας ως πρώτος μάρτυρας κατηγορίας στην υπόθεση, έδωσε μαθήματα ανθρωπιάς και δύναμης στους δικαστές αλλά και σε κάποιους δικηγόρους της υπεράσπισης των κατηγορουμένων που επιχείρησαν να προσβάλλουν τον ίδιο και την μνήμη των παιδιών του με προκλητικές ερωτήσεις όπως αν …γνωρίζει πόση ώρα χρειάζεται να κατασκευαστούν τα κόλλυβα !

«Τους αγνοώ . Δεν πρόκειται ποτέ να χάσω την ψυχραιμία μου γιατί απλά αντλώ δύναμη από εκείνους που έφυγαν και στέκομαι όρθιος γιατί έτσι με γνώριζαν και έτσι θέλουν να με βλέπουν από εκεί που βρίσκονται τώρα…» - λέει στο «HD» ο τραγικός πατέρας.

Μόνος και αβοήθητος ο Γιώργος Παρασκευόπουλος πορεύεται στον δικό του Γολγοθά έχοντας δίπλα του τους συγγενείς του και μερικούς φίλους που ο ίδιος επέλεξε. Η Πολιτεία ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε για την κατάστασή του έστω για τυπικούς λόγους…

« Όλα αυτά τα χρόνια μόνο κάποιοι φίλοι και συγγενείς βρίσκονται στο πλευρό μου και μου και μου δίνουν δύναμη και κουράγιο. Η Πολιτεία ήταν και είναι απούσα . Ούτε ένα γεια δεν μου έχουν πει ποτέ τόσο καιρό τώρα. Κανείς ποτέ δεν μπήκε στον κόπο να πάρει έστω ένα τυπικό τηλέφωνο να εκφράσει τη συμπαράστασή του. Δεν ήταν κάτι που με εξέπληξε... Την περίμενα αυτή την αντίδραση γιατί οι άνθρωποι πια δεν σκέφτονται συναισθηματικά. Κανείς τους δεν καταλαβαίνει από πόνο και τι σημαίνει να χάνεις την οικογένειά σου από την μια στιγμή στην άλλη και να μένεις μόνος.» - λέει με πίκρα ο τραγικός πατέρας και συμπληρώνει :

« Ημουνα παλικάρι τότε που είχα δίπλα μου τα παιδιά μου και τη σύζυγό μου και έτσι θα παραμείνω γι' αυτούς για την υπόλοιπη ζωή μου. Νιώθω συχνά την παρουσία τους δίπλα μου. Πορεύομαι στη ζωή μου με ψηλά το κεφάλι, κάτι που θα το επιθυμούσαν κι εκείνοι που έχουν φύγει.. Το μόνο που περιμένω γι αυτούς είναι δικαίωση . Και η δικαίωση θα είναι η τιμωρία των υπευθύνων που προκάλεσαν τόσο πόνο …»

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΕΡΕΥΝΑ ΠΟΥ "ΕΘΑΨΑΝ" ΤΑ ΤΟΠΙΚΑ ΜΜΕ :