Αφορμή
για μια βόλτα στους χώρους του Σιδηροδρομικού Σταθμού Πύργου, στάθηκε
το ρεπορτάζ για τον ερχομό του τρένου από την Τρίπολη μέσω Καλαμάτας
Αφορμή
για μια βόλτα στους χώρους του Σιδηροδρομικού Σταθμού Πύργου, στάθηκε
το ρεπορτάζ για τον ερχομό του τρένου από την Τρίπολη μέσω Καλαμάτας σε
μια ακόμα εκδρομή του Συλλόγου Φίλων Σιδηροδρόμου.
Όντας λάτρης των τρένων, των σιδηροδρόμων και αυτού του τρόπου μεταφοράς και με αρκετές εμπειρίες στο εξωτερικό, ο συντάκτης αυτού του κειμένου που διαβάζεται, με νοσταλγία θέλησε να προσεγγίσει παλιές καλές εποχές. Δυστυχώς οι εικόνες που κατέγραψε ο φακός του ilialive.gr είναι απογοητευτικές και ενδεικτικές της εγκατάλειψης των σιδηροδρόμων στην Ηλεία, στην περιοχή που δημιουργήθηκε η δεύτερη γραμμή και εταιρία μετά τους ΣΠΑΠ, αυτή των ΣΠΚ.
Ο φακός δούλευε γρήγορα και τα κλικ διαδέχονταν το ένα το άλλο περνώντας από μη μια γραμμή στην άλλη και πλησιάζοντας προς το παλιό αμαξοστάσιο. Είναι αλήθεια πως η όρεξη μας κόπηκε να φτάσουμε έως εκεί που γνωρίζαμε από παλιά, καθώς σήμερα δεσπόζει το κτίριο με το χώρο συντήρησης των railbus, κρύβοντας τα παλιότερα και ιστορικά κτίρια.
Είναι αλήθεια πως αν μπορούσαμε θα μέναμε μόνιμα, θα επιλέγαμε έναν χώρο να ζήσουμε μέσα στο σταθμό. Ακόμα και σήμερα που έχει ερημώσει. Η αρχιτεκτονική των σιδηροδρομικών κτιρίων είναι εκπληκτική και η ομορφιά τους αξεπέραστη, παντού στον κόσμο.
Και στον Πύργο ο Σιδηροδρομικός Σταθμός της πόλης στο σύνολο της έκτασής του θα μπορούσε να αποτελεί ένα μουσείο. Άλλωστε διαθέτει ένα μοναδικό κομμάτι, μια ατμάμαξα που θα μπορούσε να συνδέσει το παρελθόν με το σήμερα. Αυτή αναζητήσαμε στο μίνι οδοιπορικό μας.
Και σοκαριστήκαμε όταν ψάχνοντάς την, τη βρήκαμε καλυμμένη από ένα αμπέλι με λαχταριστά κόκκινα σταφύλια και από βάτα. Ουσιαστικά το κυρίως τμήμα της ατμομηχανής δεν φαινόταν παρά η όψη της μπροστά. Μόνο το πίσω μέρος, η δεξαμενή για τα κάρβουνα, ήταν ευδιάκριτη.
Ένα τέτοιο στολίδι, που σε άλλες χώρες θα βρισκόταν στο μουσείο, σαπίζει χωρίς καμία προφύλαξη, χωρίς να βρίσκεται καν κάτω από ένα στέγαστρο. Ότι κι αν πούμε για τα βαγονέτα μεταφοράς προσωπικού, για τα παλιά βαγόνια όλων των τύπων που βρίσκονται εκεί, την ντιζελάμαξα Mitsubishi 9414 και πιο δίπλα την Alco A-9103, που αν δεν υπάρξει κάποια σοβαρή εξέλιξη θα φτάσουν κάποια στιγμή να έχουν την τύχη της ατμάμαξας.
Κάνουμε αυτή τη μικρή παρουσίαση και θίγουμε το θέμα, με την ελπίδα ότι ακόμα και μέσα στην κρίση θα υπάρξει κάποια πρωτοβουλία, πρώτα να καθαρίσει και έπειτα να αναδείξει το διαμάντι που λέγεται Σιδηροδρομικός Σταθμός Πύργου με όλο το υλικό του και που δυστυχώς χάνεται μέσα σε ένα βούρκο αδιαφορίας.
Είναι κρίμα ένας χώρος σαν αυτό που θα μπορούσε να συνδυάσει την ιστορία με την αναψυχή (το παρκάκι στη συνέχεια του σταθμού είναι τέλειο) να απαξιώνεται έτσι…
Γιάννης Σπυρούνης
Όντας λάτρης των τρένων, των σιδηροδρόμων και αυτού του τρόπου μεταφοράς και με αρκετές εμπειρίες στο εξωτερικό, ο συντάκτης αυτού του κειμένου που διαβάζεται, με νοσταλγία θέλησε να προσεγγίσει παλιές καλές εποχές. Δυστυχώς οι εικόνες που κατέγραψε ο φακός του ilialive.gr είναι απογοητευτικές και ενδεικτικές της εγκατάλειψης των σιδηροδρόμων στην Ηλεία, στην περιοχή που δημιουργήθηκε η δεύτερη γραμμή και εταιρία μετά τους ΣΠΑΠ, αυτή των ΣΠΚ.
Ο φακός δούλευε γρήγορα και τα κλικ διαδέχονταν το ένα το άλλο περνώντας από μη μια γραμμή στην άλλη και πλησιάζοντας προς το παλιό αμαξοστάσιο. Είναι αλήθεια πως η όρεξη μας κόπηκε να φτάσουμε έως εκεί που γνωρίζαμε από παλιά, καθώς σήμερα δεσπόζει το κτίριο με το χώρο συντήρησης των railbus, κρύβοντας τα παλιότερα και ιστορικά κτίρια.
Είναι αλήθεια πως αν μπορούσαμε θα μέναμε μόνιμα, θα επιλέγαμε έναν χώρο να ζήσουμε μέσα στο σταθμό. Ακόμα και σήμερα που έχει ερημώσει. Η αρχιτεκτονική των σιδηροδρομικών κτιρίων είναι εκπληκτική και η ομορφιά τους αξεπέραστη, παντού στον κόσμο.
Και στον Πύργο ο Σιδηροδρομικός Σταθμός της πόλης στο σύνολο της έκτασής του θα μπορούσε να αποτελεί ένα μουσείο. Άλλωστε διαθέτει ένα μοναδικό κομμάτι, μια ατμάμαξα που θα μπορούσε να συνδέσει το παρελθόν με το σήμερα. Αυτή αναζητήσαμε στο μίνι οδοιπορικό μας.
Και σοκαριστήκαμε όταν ψάχνοντάς την, τη βρήκαμε καλυμμένη από ένα αμπέλι με λαχταριστά κόκκινα σταφύλια και από βάτα. Ουσιαστικά το κυρίως τμήμα της ατμομηχανής δεν φαινόταν παρά η όψη της μπροστά. Μόνο το πίσω μέρος, η δεξαμενή για τα κάρβουνα, ήταν ευδιάκριτη.
Ένα τέτοιο στολίδι, που σε άλλες χώρες θα βρισκόταν στο μουσείο, σαπίζει χωρίς καμία προφύλαξη, χωρίς να βρίσκεται καν κάτω από ένα στέγαστρο. Ότι κι αν πούμε για τα βαγονέτα μεταφοράς προσωπικού, για τα παλιά βαγόνια όλων των τύπων που βρίσκονται εκεί, την ντιζελάμαξα Mitsubishi 9414 και πιο δίπλα την Alco A-9103, που αν δεν υπάρξει κάποια σοβαρή εξέλιξη θα φτάσουν κάποια στιγμή να έχουν την τύχη της ατμάμαξας.
Κάνουμε αυτή τη μικρή παρουσίαση και θίγουμε το θέμα, με την ελπίδα ότι ακόμα και μέσα στην κρίση θα υπάρξει κάποια πρωτοβουλία, πρώτα να καθαρίσει και έπειτα να αναδείξει το διαμάντι που λέγεται Σιδηροδρομικός Σταθμός Πύργου με όλο το υλικό του και που δυστυχώς χάνεται μέσα σε ένα βούρκο αδιαφορίας.
Είναι κρίμα ένας χώρος σαν αυτό που θα μπορούσε να συνδυάσει την ιστορία με την αναψυχή (το παρκάκι στη συνέχεια του σταθμού είναι τέλειο) να απαξιώνεται έτσι…
Γιάννης Σπυρούνης
ilialive.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου