Χρήστος Πραντούνας 107 χρόνια από το θάνατο του

Στις 28 Απριλίου συμπληρώνονται 107 χρόνια από τον ηρωικό θάνατο του Μακεδονομάχου Χρήστου Πραντούνα που είχε γεννηθεί στα Λεχαινά….

Ο Χρήστος Πραντουνας  ήταν το όγδοο παιδί του  Φραγκίσκου Πραντούνα , ειρηνοδίκη στα Λεχαινά με καταγωγή από την Νάξο. Γεννήθηκε στα Λεχαινά το 1874 και βαφτίστηκε Χρήστος , παίρνοντας το όνομα του θρυλικού  ΚΑΠΕΤΑΝ ΧΡΉΣΤΟΥ ΚΑΨΆΛΗ  από το Μεσολόγγι ,  ο οποίος ήταν 
παππούς της  Μεσολογγίτισσας μητέρας του (όπως είναι γνωστό ο καπεταν  Καψάλης το 1826 στην έξοδο του Μεσολογγίου , έβαλε φωτιά στο σπίτι του που ήταν και μπαρουταποθήκη και τινάχτηκε στον αέρα μαζί με τους γέρους και τους αρρώστους για να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων .
Μετά τα Λεχαινά ακολουθει τον πατέρα του σε διαδοχικές μεταθέσεις σε πολλές πόλεις της Ελλάδας , τελειώνει ΜΕ ΑΡΙΣΤΑ το   Γυμνάσιο και το 1892 γράφεται στην Ιατρική σχόλη του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το όνειρο του όμως ήταν να ακολουθητέε το στρατιωτικό επάγγελμα , κάτι  που είχαν κάνει δυο από τα αδέλφια του. Γι αυτό το 1897 εγκαταλείπει τις σπουδές του , κατατάσσεται στο στρατό και πολέμιοι στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο , κερδίζοντας μάλιστα και το παράσημο στρατιωτικής ανδρείας για  τις ικανότητες του.
Το 1898 εισάγεται πρώτος στη σχολή Ευελπίδων και το 1901 αποφοιτά με το βαθμό του ανθυπίλαρχου ιππικού. Τοποθετείται στη Λάρισα μέχρι το 1905 και στη συνέχεια επανέρχεται στην Αθήνα. Στη διάρκεια μιας δεξίωσης στο σπίτι της κόμισσας Ριανκουρ , γνωρίζεται με τον υπίλαρχο Ζυμβρακακη , ο οποίος του προτείνει να οργανώσει Σώμα Μακεδονομάχων που θα αγωνιστεί για την εξόντωση των Βουλγάρικων συμμοριών και την απελευθέρωση της  Μακεδονίας ..Η απάντηση του Πραντούνα ήταν  : «Είναι τιμή μου να αγωνιστώ για την Πατρίδα μου» Για να μη γίνει αντιληπτός ο ρόλος του μεταμφιέζεται σε γιατρό και αρχίζει  να έχει επαφές με τους Έλληνες της περιοχής των Γιαννιτσών για να οργανώσουν τον αγώνα.. Τον Νοέμβριο και το Δεκέμβριο του 1905 ετοιμάζει το έδαφος για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις που θα ακολουθούσουν   …και την 1^η Ιανουαρίου του 1906 ο γιατρός ,μεταμορφώνεται σε καπεταν Καψαλη(διαλεξε αυτό το ψευδώνυμο για να τιμήσει τον ένδοξο προπάππο του).Οι επιτυχίες του είναι μεγάλες στις μάχες εναντίον των Βουλγάρων κομιτατζήδων και η περιοχή αναπνέει αέρα ελευθεριας.οπου κι αν βρίσκεται εμψυχώνει τους  φοβισμένους Μακεδόνες και άφοβα πια φωνάζουν ότι είναι Έλληνες και Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Το όνομα καπεταν Καψάλης  γίνεται τραγούδι και κραυγη, οι θρίαμβοι του λάμπουν μέχρι τον ουρανο.. Γινεται ο κύριος στόχος των Κομιτατζήδων που ψάχνουν τρόπο να τον εξοντωσουν.. Στο τέλος του Απριλίου θέλει να επιστρέψει για λίγο στην Αθηνά για να δει τη μητέρα του και την αδελφή του.. στις 28 Απριλίου του 1906 μπαίνουν  σε  βάρκες μαζί με τους άνδρες του στη λίμνη των Γιαννιτσών , με σκοπό να πάει στην πολη και από εκεί στην Αθήνα. Όμως οι Βούλγαροι είχαν πληροφορηθεί για τις κινήσεις του και του έστησαν ενέδρα μέσα στη λίμνη με πολύ μεγάλη δύναμη… η μάχη που ακλούθησε ήταν άνιση καθώς οι Έλληνες πολεμούσαν με ανοιχτό πεδίο ενώ οι Βούλγαροι κρυμμένοι στη λίμνη… Ο ανθυπίλαρχος Χρήστος Πραντουνας έπεσε ηρωικά εκείνο το πρωινό της 28^ης Απριλίου του 1906  μόλις στα 32 του χρόνια  , τιμώντας  τους ένδοξους προγόνους του που θυσιάστηκαν κι αυτοί για την Ελλάδα. Την επόμενη ημέρα  σε ένα εξωκκλήσι κοντά στη λίμνη , έγινε η κηδεία του ήρωα από τους άνδρες του με όλες τις τιμές… τα οστά του τοποθετηθήκαν στο Α Νεκροταφείο  Αθηνών το 1935  .Οι αναφορές από ιστορικούς και μελετητές της Μακεδονικής  Ιστορίας και δημοσιογράφους ήταν πολλές όπως και οι τιμητικές εκδηλώσεις.. ενώ η γενέτειρα του τα Λεχαινά έχουν στήσει σε κεντρικό σημείο της Πολης την προτομή του και έχουν ονομάσει σε οδο Χρήστου Πραντούνα τον κεντρικο δρόμο της πόλης.. ..για να θυμούνται  όλοι  τον γνήσιο πατριώτη που αρνήθηκε μια ήσυχη αστική ζωή γεμάτη ανέσεις και πλούτη και προτίμησε να αγωνιστεί να να σκοτωθεί για την ελευθερία της πατρίδας του…

Πηγή :Μίγκος Ανδρέας