Κέρδισε με 1-0 τη Νίκη Βόλου
Πολύ περισσότερο από όσο θα περίμενε κανείς δυσκολεύτηκε ο
Παναθηναϊκός κόντρα στη Νίκη Βόλου που τελικά «λύγισε» και ηττήθηκε 1-0
χάρη σε γκολ που σημείωσε στο 42’ ο Ατζαγκούν.
Προβληματικοί για ένα ημίχρονο οι «πράσινοι», βελτιώθηκαν στο δεύτερο μέρος όταν και έχασαν πολλές ευκαιρίες, αλλά όχι τόσο ώστε να σκοράρουν εκ νέου και να χαλαρώσουν εν όψει Εστορίλ. Πολύ καλά στημένοι στον αγωνιστικό χώρο οι φιλοξενούμενοι πάλεψαν όσο μπορούσαν, με δεν κατάφεραν να αποφύγουν την πέμπτη σερί ήττα και παραμένουν χωρίς βαθμό στην τελευταία θέση του πίνακα.
Το ματς
Η Νίκη Βόλου μπήκε στη Λεωφόρο αποφασισμένη να παίξει σύστημα… «χελώνα». Οφείλουμε να ομολογήσουμε όμως, πως ήταν μια πολύ καλά διαβασμένη «χελώνα». Δεν έπαιξε ελκυστικό ποδόσφαιρο και προσπάθησε να καταστρέψει εκείνο του Παναθηναϊκού, χωρίς όμως να καταφύγει σε αντιαθλητικά μαρκαρίσματα ή να χρησιμοποιήσει πλάγιες μεθόδους.
Στην αντίπερα όχθη, αποκλείεται να μην ήταν υποψιασμένος ο Παναθηναϊκός πως κάπως έτσι θα έπαιζε μια ομάδα που δεν είχε καν βαθμό πριν από αυτό το ματς… Κι όμως, οι παίκτες του Αναστασίου –με εξαίρεση τον σταθερά ανεβασμένο Ντίνα- δεν κατόρθωσαν να αγωνιστούν με το μοναδικό τρόπο που θα τους βοηθούσε να διασπάσουν μια τέτοια άμυνα: με στοιχειώδη ταχύτητα στην ανάπτυξη. Το αργό πάσινγκ γκέιμ -όταν απέναντί σου έχεις έντεκα παίκτες που αμύνονται σε μισό γήπεδο- αποδείχτηκε θηλιά στις ελπίδες του «τριφυλλιού» αλλά και των φίλων του που σύντομα αντιλήφθηκαν πως εκείνο που φαντάζονταν ως ένα εύκολο απόγευμα, απέκτησε στοιχεία θρίλερ.
Σε ένα παιχνίδι με τέτοια χαρακτηριστικά, η διαφορά θα γινόταν μόνο από κάτι απρόβλεπτο. Όπως έγινε στο 42’ όταν ο Παναθηναϊκός έπαιξε -επιτέλους- σβέλτα, ο Πράνιτς –επιτέλους- πήρε μέτρα σαν κανονικός κεντρικός χαφ (η μόνη φορά που αδράνησε ο Κοτσαρίδης) και ο Ατζαγκούν –επιτέλους- είχε ένα σωστό τελείωμα μετά από δύο απογοητευτικές προσπάθειες νωρίτερα. Το μόνο κακό για τους «πράσινους» είναι πως όλα τα παραπάνω δεν θα ‘πρεπε να θεωρούνται απρόβλεπτα, αλλά συνηθισμένα πράγματα απέναντι σε τέτοιους αντιπάλους.
Αντίθετα, στο δεύτερο ημίχρονο και με σαφώς λιγότερο άγχος, οι «πράσινοι» πρόσθεσαν νέα στοιχεία αλλά και παίκτες στο παιχνίδι τους, όπως για παράδειγμα ο Νάνο, ο Πράνιτς αλλά και ο Ζέκα του οποίου η εκατοστή παρουσία σε αγώνα πρωταθλήματος με τη φανέλα του Παναθηναϊκού (για ένα ημίχρονο τουλάχιστον) δεν ήταν και η πλέον αξιομνημόνευτη.
Δημιούργησαν καλές ευκαιρίες, χωρίς ωστόσο να φτάσουν σε ένα δεύτερο γκολ που θα τους επέτρεπε να κάνουν πιο καλή διαχείριση δυνάμεων εν όψει Εστορίλ.
Από την πλευρά της, η Νίκη Βόλου, που είχε ως κορυφαίους τους Τζιώρα, Λάουκς, Νικλητσιώτη και Ταΐρη, δεν έβγαλε μεν «καθαρή» ευκαιρία, αλλά είναι προς τιμήν της πως έμεινε στο ματς μέχρι τέλους ή τουλάχιστον μέχρι την ανόητη (δύο κίτρινες σε ένα λεπτό για τον ίδιο λόγο) αποβολή του Αργυρίου. Κάτι που επέτρεψε στο «τριφύλλι» να δημιουργήσει τρεις μεγάλες φάσεις με Κλωναρίδη, Πέτριτς και Ντίνα (του άξιζε ένα γκολ) χωρίς όμως το «πλεχτό» να κουνηθεί!
Πηγή: sport-fm.gr
Προβληματικοί για ένα ημίχρονο οι «πράσινοι», βελτιώθηκαν στο δεύτερο μέρος όταν και έχασαν πολλές ευκαιρίες, αλλά όχι τόσο ώστε να σκοράρουν εκ νέου και να χαλαρώσουν εν όψει Εστορίλ. Πολύ καλά στημένοι στον αγωνιστικό χώρο οι φιλοξενούμενοι πάλεψαν όσο μπορούσαν, με δεν κατάφεραν να αποφύγουν την πέμπτη σερί ήττα και παραμένουν χωρίς βαθμό στην τελευταία θέση του πίνακα.
Το ματς
Η Νίκη Βόλου μπήκε στη Λεωφόρο αποφασισμένη να παίξει σύστημα… «χελώνα». Οφείλουμε να ομολογήσουμε όμως, πως ήταν μια πολύ καλά διαβασμένη «χελώνα». Δεν έπαιξε ελκυστικό ποδόσφαιρο και προσπάθησε να καταστρέψει εκείνο του Παναθηναϊκού, χωρίς όμως να καταφύγει σε αντιαθλητικά μαρκαρίσματα ή να χρησιμοποιήσει πλάγιες μεθόδους.
Στην αντίπερα όχθη, αποκλείεται να μην ήταν υποψιασμένος ο Παναθηναϊκός πως κάπως έτσι θα έπαιζε μια ομάδα που δεν είχε καν βαθμό πριν από αυτό το ματς… Κι όμως, οι παίκτες του Αναστασίου –με εξαίρεση τον σταθερά ανεβασμένο Ντίνα- δεν κατόρθωσαν να αγωνιστούν με το μοναδικό τρόπο που θα τους βοηθούσε να διασπάσουν μια τέτοια άμυνα: με στοιχειώδη ταχύτητα στην ανάπτυξη. Το αργό πάσινγκ γκέιμ -όταν απέναντί σου έχεις έντεκα παίκτες που αμύνονται σε μισό γήπεδο- αποδείχτηκε θηλιά στις ελπίδες του «τριφυλλιού» αλλά και των φίλων του που σύντομα αντιλήφθηκαν πως εκείνο που φαντάζονταν ως ένα εύκολο απόγευμα, απέκτησε στοιχεία θρίλερ.
Σε ένα παιχνίδι με τέτοια χαρακτηριστικά, η διαφορά θα γινόταν μόνο από κάτι απρόβλεπτο. Όπως έγινε στο 42’ όταν ο Παναθηναϊκός έπαιξε -επιτέλους- σβέλτα, ο Πράνιτς –επιτέλους- πήρε μέτρα σαν κανονικός κεντρικός χαφ (η μόνη φορά που αδράνησε ο Κοτσαρίδης) και ο Ατζαγκούν –επιτέλους- είχε ένα σωστό τελείωμα μετά από δύο απογοητευτικές προσπάθειες νωρίτερα. Το μόνο κακό για τους «πράσινους» είναι πως όλα τα παραπάνω δεν θα ‘πρεπε να θεωρούνται απρόβλεπτα, αλλά συνηθισμένα πράγματα απέναντι σε τέτοιους αντιπάλους.
Αντίθετα, στο δεύτερο ημίχρονο και με σαφώς λιγότερο άγχος, οι «πράσινοι» πρόσθεσαν νέα στοιχεία αλλά και παίκτες στο παιχνίδι τους, όπως για παράδειγμα ο Νάνο, ο Πράνιτς αλλά και ο Ζέκα του οποίου η εκατοστή παρουσία σε αγώνα πρωταθλήματος με τη φανέλα του Παναθηναϊκού (για ένα ημίχρονο τουλάχιστον) δεν ήταν και η πλέον αξιομνημόνευτη.
Δημιούργησαν καλές ευκαιρίες, χωρίς ωστόσο να φτάσουν σε ένα δεύτερο γκολ που θα τους επέτρεπε να κάνουν πιο καλή διαχείριση δυνάμεων εν όψει Εστορίλ.
Από την πλευρά της, η Νίκη Βόλου, που είχε ως κορυφαίους τους Τζιώρα, Λάουκς, Νικλητσιώτη και Ταΐρη, δεν έβγαλε μεν «καθαρή» ευκαιρία, αλλά είναι προς τιμήν της πως έμεινε στο ματς μέχρι τέλους ή τουλάχιστον μέχρι την ανόητη (δύο κίτρινες σε ένα λεπτό για τον ίδιο λόγο) αποβολή του Αργυρίου. Κάτι που επέτρεψε στο «τριφύλλι» να δημιουργήσει τρεις μεγάλες φάσεις με Κλωναρίδη, Πέτριτς και Ντίνα (του άξιζε ένα γκολ) χωρίς όμως το «πλεχτό» να κουνηθεί!
Πηγή: sport-fm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου