Του Μάκη Νοδάρου
Με 40.000 ευρώ έσβησαν το θάνατο 36 πολιτών στην Ηλεία
Χίλια εκατόν δέκα ευρώ! Τόσο κοστολόγησε τελικά η Ελληνική Δικαιοσύνη και η Δημοκρατία μας, τον καθένα από τους
36 θανάτους των πολιτών που κάηκαν ζωντανοί στις φωτιές του 2007 στην Ηλεία και τις τεράστιες καταστροφές στο φυσικό περιβάλλον και στις υποδομές του νομού.
36 θανάτους των πολιτών που κάηκαν ζωντανοί στις φωτιές του 2007 στην Ηλεία και τις τεράστιες καταστροφές στο φυσικό περιβάλλον και στις υποδομές του νομού.
Έτσι πληρώνοντας το ποσό των 40.000 ευρώ για την εκτιταία ποινή τους, οι τέσσερις καταδικασθέντες αφέθηκαν τελικά ελεύθεροι και ούτε γάτα ούτε ζημιά…
Μάλιστα το δικαστήριο για να διευκολύνει του καταδικασθέντες δέχθηκε να πληρώσουν το άνω ποσό σε 36 μηνιαίες δόσεις!
Την ώρα που γίνονταν δημόσια όλοι αυτοί οι υπολογισμοί και οι διαβουλεύσεις, καθισμένος δίπλα στους συγγενείς των νεκρών, η σκέψη μου πήγε ασυναίσθητα στα τέσσερα αγγελούδια του Γιώργου Παρασκευόπουλου που χάθηκαν μέσα στις φλόγες λίγο πιο πάνω από την στροφή του θανάτου στην Αρτέμιδα.
Η εικόνα των απανθρακωμένων παιδιών στην αγκαλιά της νεκρής μητέρας τους που τα σκέπασε με τα χέρια της για να τα προστατέψει λίγο πριν πεθάνει, μου έσφιξε την καρδιά.
Κοίταξα τους δικαστές και θυμήθηκα τους τρεις εποχικούς δασοπυροσβέστες που πέθαναν μαζί με δεκάδες πολίτες ουσιαστικά αβοήθητοι.
Έφερα στο μυαλό μου τις μαυροφορεμένες γυναίκες, τις μανάδες και τις αδερφές που κρατώντας φωτογραφίες με τα αγαπημένα τους πρόσωπα θρηνούσαν σιωπηλά δίπλα στα εικονοστάσια.
Θυμήθηκα και σκέφτηκα…
Τελικά μόλις χίλια εκατόν δέκα ευρώ αξίζει η κάθε μια από τις ζωές των αγγέλων που πέταξαν εκείνο το απόγευμα στον ουρανό;
Σέβομαι απόλυτα την άποψη των συγγενών των νεκρών που δήλωσαν δικαιωμένοι από την απόφαση του δικαστηρίου, ταλαιπωρημένοι από την πολύχρονη δικαστική τους περιπέτεια και με δεδομένο ότι η υπόθεση λίγο έλειψε να μπει στο Αρχείο.
Ξέρουν ότι σαν δημοσιογράφος στάθηκαν δίπλα τους μαζί με μετρημένους στα δάχτυλα συναδέλφους μου, την ώρα που εκδοτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα επιχειρούσαν λυσσαλέα να θάψουν τις προσπάθειες τους και την αγωνία τους για την απόδοση Δικαιοσύνης.
Σέβομαι επίσης τους δικαστικούς λειτουργούς που χειρίστηκαν την υπόθεση κάνοντας έρευνα σε βάθος κάτω από αντίξοες συνθήκες, με τεράστιο προσωπικό κόστος, πριν αυτή οδηγηθεί στο ακροατήριο.
Η απόφαση όμως του δικαστηρίου με χαλάει…ως προς την ουσία της. Γιατί η ουσία δεν είναι τα 40 χρόνια φυλάκισης που επέβαλε στους 4 καταδικασθέντες.
Είναι τα 40.000 ευρώ που τους ανάγκασε να πληρώσουν για την εκτιταία ποινή φυλάκισης των 10 ετών και μάλιστα σε 36 δόσεις! Γιατί αυτή είναι ουσιαστικά η πραγματική τους τιμωρία.
Δεν ξέρω τι λένε οι νόμοι, οι διατάξεις, ο Ποινικός Κώδικας, οι δικαστές, οι δικηγόροι και το νομικό πλαίσιο και ούτε με ενδιαφέρει.
Ξέρω μόνο ότι εκείνο που νοιώθω σαν δημοσιογράφος, απλός πολίτης και κάτοικος της Ηλείας, είναι ότι με τα 40 χιλιάρικα, η Δικαιοσύνη έσβησε τον φρικτό θάνατο μικρών παιδιών, μανάδων και άλλων αθώων πολιτών που χάθηκαν για πάντα μέσα στις φλόγες εκείνο το ματωμένο απόγευμα του Αυγούστου 2007…
