Αφού δεν μας απαντά η κυβέρνηση, μήπως να ρωτήσουμε τον εμίρη;

04/10/2011

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Μέσα στον ορυμαγδό των ηρωικών και μηδέποτε συνταξιοδοτούμενων βετεράνων της πολιτικής και των εξαθλιωμένων και τρομοκρατημένων υποψηφίων εφέδρων του προηγούμενου σαββατοκύριακου, παραλίγο να περάσει απαρατήρητη η επίσκεψη στη χώρα μας του εμίρη του Κατάρ, με τον οποίο ο κ. Παπανδρέου έδωσε κοινή συνέντευξη για να… ανακοινώσει την συμμετοχή του πρώτου σε άλλη μια επιχείρηση που ανήκει σε ιδιώτες.

Θα ήμασταν αδιάκριτοι αν θέταμε μερικά κρίσιμα ερωτήματα;

Για παράδειγμα, για ποιο λόγο ο εμίρης γίνεται δεκτός μετά τόσων τιμών όταν είναι σαφές ότι έχει αθετήσει την συμφωνία – μνημόνιο που υπέγραψε τον Σεπτέμβριο του 2010, στη Νέα Υόρκη, με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, για επενδύσεις-μαμούθ, όπως μας τις διαφήμιζαν τότε μαζί με το fast track (λέμε τώρα) ύψους 5 δις ευρώ;

Μήπως ο άνθρωπος δεν έχει υπογράψει τίποτε και άδικα τον κατηγορούμε;

Μήπως ο πρωθυπουργός υπέγραψε τελικά μνημόνιο συνεργασίας για λογαριασμό των ιδιωτών και όχι του κράτους;

Διότι τα διάφορα φληναφήματα του τύπου «το ενδιαφέρον του Κατάρ για επενδύσεις στην Ελλάδα παραμένει ζωηρό», τα ακούμε πλέον βερεσέ.
Επίσης, τι μανία είναι αυτή με το Κατάρ; Δεν υπάρχουν άλλοι επενδυτές;

Μετά την συμμετοχή του γνωστού κρατικού καταριανού fund στο συγχωνευμένο τραπεζικό σχήμα Alpha και Eurobank, πληροφορηθήκαμε ότι ο εμίρης Αλ Θάνι προχώρησε σε επενδυτική συμφωνία ύψους 1,2 δις ευρώ με την (ιδιωτική) εταιρία «Ελληνικός Χρυσός», για εξόρυξη χρυσού στην Χαλκιδική.
Ωραία. Αλλά αυτό τι σχέση έχει με όσα το κράτος έχει προς αξιοποίηση και δεν αξιοποιεί ποτέ;

Τα περί δημιουργίας 1.500 θέσεων εργασίας, επίσης τα ακούμε βερεσέ. Και πάντως δεν αξίζουν την αναγγελία μιας συνεργασίας μεταξύ τρίτων από τον πρωθυπουργό της χώρας.

Ούτε καταλάβαμε τι εννοούσε ο εμίρης όταν αναφερόταν στην  «εμπιστοσύνη που του εμπνέει η συνεργασία με την ελληνική κυβέρνηση».

Διότι με την ελληνική κυβέρνηση μέχρι στιγμής δεν έχει συνεργαστεί. Απλώς και αυτή τη φορά η Qatar Holdings προχώρησε στην εξαγορά ενός ποσοστού (7,07%), ιδιωτικής εταιρίας (της European Goldfields).

Δηλαδή η Αktor Construction International (100% θυγατρική της ΑΚΤΩΡ ΑΤΕ), πούλησε 13.000.000 μετοχές της European Goldfields.

Έχω άλλη μια αδιάκριτη ερώτηση: Τον περασμένο Φεβρουάριο, η Κομισιόν απεφάνθη ότι η τιμή πώλησης των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην εταιρία «Ελληνικός Χρυσός»,  (το 2003, για να μην ξεχνιόμαστε) ήταν κατώτερη της πραγματικής αγοραίας αξίας τους και, ως εκ τούτου, η εταιρεία έλαβε επιδοτήσεις κατά παράβαση των κανόνων της EE περί κρατικών ενισχύσεων.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Κομισιόν, η τιμή των 11 εκ. ευρώ που η εταιρία «Ελληνικός Χρυσός» κατέβαλε το 2003 για να περάσουν στην κατοχή της τα Μεταλλεία της Κασσάνδρας ήταν… peanuts.

Μάλιστα, η πώληση είχε γίνει χωρίς ανοικτό διαγωνισμό ή εκτίμηση των περιουσιακών στοιχείων από ανεξάρτητο εκτιμητή και επιπλέον η πωλητήρια σύμβαση προέβλεπε ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ!

Είπατε τίποτα; Μήπως είπατε πως θα παταχθεί η φοροδιαφυγή; Η οποία έχει θεσμοθετηθεί;

Πάμε παρακάτω: Μελέτη που έγινε λίγο μετά την πώληση των μεταλλείων, εκτίμησε την αξία τους στα 25 εκ ευρώ – ενώ είχαν πουληθεί αντί 11 εκ ευρώ!

Κατά την Κομισιόν, αυτό σημαίνει ότι ο ιδιώτης επιδοτήθηκε με 14 ωραιότατα εκατομμυριάκια. Αν σ’ αυτά προσθέσουμε διαφυγόντες φόρους 1,3 εκ ευρώ (από τους οποίους για κάποιον λόγο απηλλάγησαν οι ιδιώτες) η Κομισιόν απαιτούσε (τον Φεβρουάριο του 2011) να ανακτήσει η Ελλάδα ποσό 15,3 εκ ευρώ συν τους τόκους, διότι επρόκειτο περί παράνομης κρατικής ενίσχυσης.

Ξεκάθαρα πράγματα!

Θα επωφεληθεί ο εμίρης και των 15 εκ ευρώ;
Επομένως, δικαιούμεθα να ρωτήσουμε: Ο πρωθυπουργός, που πανηγύριζε το προηγούμενο Σάββατο πλάι στον εμίρη, έχει φροντίσει να επιστραφούν αυτά τα χρήματα στο ελληνικό κράτος;

Ή μήπως τελικά θα επωφεληθεί και ο εμίρης από την «γενναιοδωρία» μας;

Και για να μην μπερδευόμαστε, βασικοί μέτοχοι της «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.», είναι οι εταιρίες European Goldfields και Άκτωρ.

Η Κομισιόν έχει ζητήσει από την Ελλάδα να εξηγήσει γιατί τα Μεταλλεία Κασσάνδρας μεταβιβάστηκαν από την εταιρία TVX Hellas (άλλη πονεμένη ιστορία) στο ελληνικό Δημόσιο έναντι 11 εκ ευρώ και για ποιο λόγο το ελληνικό Δημόσιο τα πούλησε ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ και στην ΙΔΙΑ ΤΙΜΗ, μαζί με άλλα εβδομήντα περιουσιακά στοιχεία στην «Ελληνικός Χρυσός».

Κι’ αν λίγο μετά η αγοραία αξία είχε φθάσει τα 25 εκ ευρώ, έξι μήνες μετά, νέα εκτίμηση εκτίνασσε την αγοραία αξία των μεταλλείων στα 408 εκ ευρώ! Δηλαδή 37 φορές περισσότερο!

Η σύμβαση παραχώρησης έγινε τον Δεκέμβριο του 2003 – και ενώ η κυβέρνηση Σημίτη (ο οποίος τώρα μας συμβουλεύει αρθρογραφώντας) έπνεε τα λοίσθια – και κυρώθηκε με τον νόμο 3220/18.01.2004. Από την ελληνική Βουλή, βεβαίως, πολλά από τους αστέρες της οποίας εξακολουθούν να λάμπουν στο στερέωμα του άθλιου δημόσιου βίου της χώρας και συνεχίζουν να ψηφίζουν νόμους για να μας… σώσουν!

Χωρίς, βέβαια, να ρίξουν ποτέ μια ματιά (ή μήπως… παραέριξαν;) στη σύνθεση της εταιρίας European Goldfields, με μέτοχο τον Ρουμανο-Αυστραλό Φρανκ Τίμιτς (18%), (τον γνωστό και ως «δράκουλα της Τρανσυλβανίας», αλλά και δύο φορές καταδικασθέντα στο παρελθόν για εμπλοκή του σε υποθέσεις εμπορίας ναρκωτικών, τις οποίες ο ίδιος είχε αποκαλέσει «νεανικά παραπτώματα») και τους επενδυτικούς κολοσσούς Merrill Lynch, Goldman Sachs, Morley Fund Management.

Επίσης, κατά την αγοραπωλησία, το (άθλιο) ελληνικό Δημόσιο χάρισε στην προηγούμενη εταιρεία TVX HELLAS βεβαιωμένα χρέη από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές 2,2 εκ ευρώ, ενώ το τίμημα των 11 εκατ. ευρώ το εισέπραξε όχι το Δημόσιο, αλλά η TVX.

Πανηγύρια με ξένα κόλλυβα
Δηλαδή και τότε, όπως και το προηγούμενο Σάββατο, το ελληνικό Δημόσιο απλώς παριστάνει τον διαμεσολαβητή (σε ξένα κόλλυβα), ενώ ζημιώθηκαν και τα ασφαλιστικά ταμεία, για τα οποία λέμε τώρα ότι κινδυνεύουν.

Παράλληλα, παρεγράφησαν και όλα τα σχετικά αδικήματα – παραβάσεις ασφαλιστικής και φορολογικής νομοθεσίας, καθώς και της νομοθεσίας για την προστασία του περιβάλλοντος.

Βέβαια, υπάρχει η απόφαση 1895/2004 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Χαλκιδικής, σύμφωνα με την οποία η διάταξη της παραγραφής των αδικημάτων και της αμνήστευσης των υπευθύνων είναι ανίσχυρη και μη εφαρμοστέα ως αντισυνταγματική, ενώ αποτελεί και ευθεία παράβαση της Οδηγίας 2004/35/ΕΚ για την περιβαλλοντική ευθύνη.

Αλλά ποιος νοιάζεται τώρα για τις αποφάσεις των δικαστηρίων – για τις οποίες ανησυχεί και η τρόικα;

Μ’ αυτά θα ασχολούμεθα τώρα – κουράζοντας και τον εμίρη του Κατάρ – ή με τα αποθέματα των μεταλλείων Στρατωνίου, Ολυμπιάδας και Σκουριών, που υπολογίζονται σε εκατομμύρια ουγγιές χρυσού (ειδικά τώρα που, λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, η τιμή του χρυσού έχει καταρρίψει όλα τα ρεκόρ);  Για να μην μιλήσουμε για τον άργυρο, τον χαλκό, τον μόλυβδο και τον ψευδάργυρο.

Άλλωστε, ακολούθησαν (τον Δεκέμβριο του 2010) και οι ευλογίες των νεοεκλεγέντων νομάρχη Χαλκιδικής και δημάρχου Αριστοτέλη Χρ. Πάχτα,  του οποίου την υπογραφή φέρει και η πρώτη σύμβαση, του 2003!

Εκεί, στην επικράτεια του κ. Πάχτα, στα όρια του Δήμου Αριστοτέλη θα γίνει και η ύψους 1,2 δις ευρώ επένδυση, στην οποία συμμετέχει ο εμίρης.

Γιατί τόσες επιτροπές;
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον εμφανίζουν και οι πρόσφατες κυβερνητικές δραστηριότητες.

Στις 12 του περασμένου Αυγούστου, ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, ως υπουργός Περιβάλλοντος πλέον, προχώρησε στη συγκρότηση «ειδικής οκταμελούς επιτροπής για την αξιολόγηση μελετών που σχετίζονται με την παραγωγή χρυσού στην Ελλάδα», καθώς διαπιστώθηκε «η ανάγκη να υπάρξει σφαιρική και ολοκληρωμένη αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών θεμάτων σχετικά με την παραγωγή χρυσού στην Ελλάδα, λόγω της πολυπλοκότητας των έργων που αφορούν στην παραγωγή του και της απαίτησης πολυεπιστημονικής προσέγγισης… Η εν λόγω επιτροπή θα εισηγείται στον υπουργό προς υπογραφή Σχέδιο θετικής Γνωμοδότησης ή Αρνητικής Απόφασης Προκαταρκτικής Εκτίμησης και Αξιολόγησης  (ΠΠΕΑ) και Σχέδιο Απόφασης Έγκρισης ή Μη Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ)».

Πρόεδρος της νέας επιτροπής θα είναι ο κ. Επαμεινώνδας Τολέρης, Προϊστάμενος της Ειδικής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος ΕΥΠΕ/ΥΠΕΚΑ, αλλά σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων υπάρχουν άλλες δύο επιτροπές των οποίων προεδρεύει το ίδιο πρόσωπο:

Με την απόφαση 126596/11.06.2004 του Γ.Γ. ΥΠΕΧΩ∆Ε συγκροτήθηκε «Επιτροπή για την αξιολόγηση Μελετών Περιβάλλοντος των Εγκαταστάσεων της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός» στη Χαλκιδική».

Με την απόφαση 136528/ΕΥΠΕ/18.02.2009 του Γ.Γ. ΥΠΕΧΩ∆Ε συγκροτήθηκε δεκαμελής «Ομάδα Συντονισμού για τα περιβαλλοντικά θέματα (αξιολόγηση Μελετών Περιβάλλοντος) που σχετίζονται με την παραγωγή χρυσού στην Ελλάδα (εγκαταστάσεις εκμετάλλευσης μεταλλείων και επεξεργασίας μεταλλευμάτων για την παραγωγή χρυσού ή ενώσεων αυτού».

Με την απόφαση 122690/ΕΥΠΕ/3.3.2010 του Γ.Γ. ΥΠΕΚΑ τροποποιήθηκε η «Απόφαση Συγκρότησης Ομάδας Συντονισμού για τα περιβαλλοντικά θέματα που σχετίζονται με την παραγωγή χρυσού στην Ελλάδα».

Η «τροποποιημένη» Ομάδα Συντονισμού που συστήθηκε στις 3 Μαρτίου 2010, γνωμοδότησε θετικά για την ΜΠΕ της επένδυσης της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ στις 26 Οκτωβρίου 2010 και στη συνέχεια συνέταξε την Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ) και την προώθησε για υπογραφή από τον Υπουργό.
Είναι δε τόσο γελοία η κατάσταση που τον περασμένο Ιούλιο προκηρύχθηκε από το (καταργούμενο) ΙΓΜΕ θέση για… πρόσληψη συμβούλου για την πώληση (σύμφωνα με την «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία) των… ανύπαρκτων εσόδων του Δημοσίου από τα ιδιωτικά μεταλλεία χρυσού Χαλκιδικής και Θράκης.
Δηλαδή θα πουλούσαν δικαιώματα που δεν υπήρχαν! Διότι το Δημόσιο εισπράττει μόνο μισθώματα 1% επί του εξορυσσομένου προϊόντος και ΜΟΝΟ από τα δημόσια μεταλλεία και ορυχεία.  Από τα ιδιωτικά μεταλλεία και ορυχεία το Δημόσιο δεν εισπράττει τίποτα!

Οπότε η εν λόγω προκήρυξη αποσύρθηκε άρον-άρον!

Νωρίτερα, τον Ιούνιο του 2011, είχαν δημιουργήσει προσδοκίες περί μεταλλευτικών αποθεμάτων αξίας 28 δις ευρώ στο ελληνικό υπέδαφος (το είπε ο υφυπουργός Γ. Μανιάτης σε ελληνοκινεζικό συνέδριο, επικαλούμενος μελέτη του ΙΓΜΕ), ανακοινώνοντας την προκήρυξη διεθνών διαγωνισμών και διευκρινίζοντας ότι μόνο στη Χαλκιδική τα μεταλλευτικά αποθέματα εκτιμώνται σε 12 δισ. ευρώ – κάτι ξέρουν και οι εμίρηδες για όλους τους κακομοίρηδες με τις εφεδρείες και τις συντάξεις της πείνας και τις βαριές φορολογίες.

Τέλος, στη φιέστα του προηγουμένου Σαββάτου, ο εμίρης δεν είπε λέξη για το αν προτίθεται επιτέλους να συνεταιριστεί με το ελληνικό Δημόσιο. Έχουμε χάσει και τον κ. Παμπούκη που πάντα είχε να μας πει κάτι καλό, να μας καθησυχάσει βρε αδελφέ, για τις επερχόμενες επενδύσεις.

Και που τους Καταριανούς τους είχε πια μάθει σαν την παλάμη του.

Θυμηθείτε πόσο πομπωδώς είχε αναγγελθεί (21 Φεβρουαρίου 2011) ότι «ο υπουργός Επικρατείας Χάρης Παμπούκης βρίσκεται στο Κατάρ για διαβουλεύσεις αναφορικά με την αξιοποίηση της έκτασης του πρώην αεροδρομίου, ενώ την Παρασκευή η Διυπουργική Επιτροπή Στρατηγικών Επενδύσεων αποφάσισε ομόφωνα την ένταξη της αξιοποίησης του Ελληνικού στη διαδικασία του fast track».

Τέτοια πράγματα!

Τον Ιανουάριο (του 2011) το Κατάρ είχε επισκεφθεί και ο Ερντογάν, συνοδευόμενος από τρεις υπουργούς,  500 επιχειρηματίες και 50 δημοσιογράφους με σκοπό τη σύναψη οικονομικών συμφωνιών.

Όπως μάλιστα είχε τότε γίνει γνωστό, το Κατάρ ενόψει της διοργάνωσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου FIFA το 2022 σχεδιάζει να υλοποιήσει επενδυτικά προγράμματα ύψους 150 δις δολαρίων στη Τουρκία.

Τον καιρό που η Τουρκία έκλεινε αυτές τις συμφωνίες, είχε ήδη ναυαγήσει (από τον Οκτώβριο του 2010) η καταριανή επένδυση στον Αστακό (ουδέποτε μάθαμε γιατί) και τότε η κυβέρνηση είχε παρουσιάσει την εξέλιξη με μάλλον μπλαζέ τρόπο, ως… «ατυχή εξέλιξη των ενεργειών μιας ιδιωτικής επιχειρηματικής πρωτοβουλίας».

Εντάξει. Αλλά τώρα προς τι οι πανηγυρισμοί για μια «επιτυχή ιδιωτική επιχειρηματική πρωτοβουλία»;

Και μήπως μπορούμε να μάθουμε τι απέγιναν εκείνα τα 15 (ψωρο) εκατομμυριάκια που έπρεπε να έχει ανακτήσει το (πτωχευμένο) ελληνικό κράτος;