Ο Παναθηναϊκός πέτυχε μια από τις μεγαλύτερες νίκες της ιστορίας του στην έδρα του Ολυμπιακού (3-0)
Τα ‘σπασε όλα ο Παναθηναϊκός! Και το αήττητο του Ολυμπιακού και την έδρα του και το αήττητο εν ελλάδι του Μίτσελ.
Με μια σπουδαία εμφάνιση οι «πράσινοι» αριστοτεχνικά στημένοι από τον Αναστασίου, νίκησαν εύκολα 3-0 με γκολ τον Πράνιτς (44’), Μπεργκ (67’), Αμπέντ (89’). Έχασε πέναλτι ο Τσόρι για τους αγνώριστους σε σχέση με το ματς με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, στο 79’.
Το ματς
Οι προσδοκίες που είχαν δημιουργήσει οι δύο ομάδες στους οπαδούς τους πριν τη σέντρα ήταν δεδομένες. Οι «ερυθρόλευκοι» που γέμισαν το «Καραϊσκάκης» ήθελαν νίκη κόντρα στον «αιώνιο», που στη δεδομένη στιγμή θα σήμαινε και τίτλο, άρα πάρτι με τον καλύτερο καλεσμένο. Οι φίλοι των «πράσινων» από την άλλη, θα ήθελαν όσο τίποτα άλλο να είναι το «τριφύλλι» εκείνο που θα έσπαγε το αήττητο του Ολυμπιακού και μάλιστα μέσα στο σπίτι του.
Ωστόσο, από τα πρώτα λεπτά φάνηκε πως οι Μίτσελ και Αναστασίου είχαν προετοιμάσει τους παίκτες του με τέτοιο τρόπο ώστε να μείνουν ανεπηρέαστοι από τις επιταγές εκείνων που δεν παίζουν μπάλα, αλλά απλά συζητούν γι’ αυτήν στα… καφενεία.
Προσηλωμένες, λοιπόν, οι δύο ομάδες στον αρχικό σχεδιασμό που συμπυκνωνόταν στη συνεχή πίεση και την προσπάθεια να μη δοθεί χώρος στον αντίπαλο να δημιουργήσει ευκαιρίες, μοιραία οδήγησαν το ματς σε χαμηλό ρυθμό, μετρημένες κινήσεις κι αρκετά λάθη.
Κι ενώ στον τρόπο άμυνας οι «αιώνιοι» έμοιαζαν σαν δύο σταγόνες νερό, δεν συνέβαινε το ίδιο και μεσοεπιθετικά, όπου οι γηπεδούχοι έδειχναν να έχουν περισσότερους παίκτες που ήξεραν τι να κάνουν την μπάλα και τη δυνατότητα να κάνουν… ομορφιές στο γήπεδο. Οι Πέρεζ, Κάμπελ και Τσόρι (μαζί με τον Χολέβα που πήρε πολύ παιχνίδι) έβαλαν δύσκολα στην άμυνα του Παναθηναϊκού, η οποία κατά βάση με τους Νάνο και Κουτρουμπή αντέδρασε πολύ σωστά, αντίθετα δηλαδή από ό,τι έκανε ο Ολαϊτάν όταν βρέθηκε τετ-α-τετ με τον Καπίνο, αλλά ένα λάθος κοντρόλ δεν του επέτρεψε να κάνει τη διαφορά.
Στην άλλη όχθη, Αμπέντ-Ατζαγκούν επιδόθηκαν σε ανηλεές κυνηγητό των αντιπάλων αμυντικών που δοκίμαζαν να κατεβάσουν μπάλα, αφήνοντας στον Μπεργκ τον άχαρο ρόλο του… lone striker με το καθήκον να κάνει… ό,τι περνάει από τα χέρια του στις αντεπιθέσεις. Ο Σουηδός, όμως, όχι μόνο δεν γκρίνιαξε διόλου γι’ αυτό, αλλά ξεδίπλωσε τις αρετές που πρέπει να έχει ένας ολοκληρωμένος φορ. Και μπορεί να είδε δική του τελική προσπάθεια να μην καταλήγει στα δίχτυα στο 42’, αλλά δύο λεπτά αργότερα όταν βρέθηκε σε αντίστοιχη θέση, είχε το καθαρό μυαλό να γυρίσει στον Πράνιτς που ψύχραιμα πλάσαρε σωστά και έβαλε τον Παναθηναϊκό μπροστά στο σκορ.
Έχοντας κάνει ήδη μια αναγκαστική αλλαγή λόγω της λιποθυμίας του Ολαϊτάν (διαβάστε περισσότερα εδώ 753612), ο Μίτσελ στο ημίχρονο πέρασε τον Αβραάμ στη θέση του Μαρκάνο και ουσιαστικά περιόρισε τις δυνατότητές του να πάει σε plan b, εάν έβλεπε τα πράγματα να μην εξελίσσονται καλά ούτε στο δεύτερο μέρος. Βέβαια, ο Έλληνας κεντρικός αμυντικός ήταν ο μόνος λόγος για τον οποίον ο Ολυμπιακός δεν βρέθηκε στο 48’ με δύο γκολ πίσω στο σκορ, αφού ένα τάκλιν αυτοκτονίας και μια απειροελάχιστη επαφή με την μπάλα, έφεραν κόρνερ αντί για δίχτυα σε προσπάθεια του Μπεργκ.
Τελικά, το εναλλακτικό σχέδιο του τεχνικού του Ολυμπιακού εξαντλήθηκε στο να ζητήσει σε Κάμπελ, Πέρεζ να αλλάξουν πλευρές και στην είσοδο του Φουστέρ στον αγώνα, τη στιγμή που ο Αναστασίου έκανε… εκπτώσεις στο αρχικό του πλάνο, δίνοντας μεγαλύτερο βάθος στην άμυνα του και παραχωρώντας ακόμη περισσότερη κατοχή μπάλας στους Πειραιώτες.
Ήταν φανερό όμως, πως η «πράσινη» άμυνα είχε κερδίσει σε ψυχολογία και κατά συνέπεια το ίδιο έκανε και στις περισσότερες προσωπικές μονομαχίες, χωρίς να… αγχώνεται από τις ερυθρόλευκες φανέλες και την αδυναμία εκείνων που τις φορούσαν να δημιουργήσουν φάσεις.
Το παιχνίδι –και μαζί με αυτό το όνειρο του Ολυμπιακού για αήττητο πρωτάθλημα- τελείωσε στο 68’ από τα πόδια του αναμφισβήτητου MVP του αγώνα. Ο Μπεργκ δέχθηκε καταπληκτική μπαλιά από τον Λαγό, νίκησε κατά κράτος τον Αβραάμ, πλάσαρε σωστά τον Ρομπέρτο κι έγινε (ή θα γίνει σύντομα) τραγούδι στο στόμα των φίλων του «τριφυλλιού».
Από το πουθενά κι ένα παιδαριώδες λάθος του Κουτρουμπή, ο Ολυμπιακός βρήκε έναν τρόπο να ξαναμπεί στο ματς από το σημείο του πέναλτι. Η εκτέλεση του Τσόρι, όμως, που έστειλε την μπάλα στα… πουλιά, ήταν απολύτως ενδεικτική και ασορτί μιας εμφάνισης δίχως πολλή ενέργεια και το πάθος που όφειλε να έχει ο ίδιος και οι συμπαίκτες του.
Το σφύριγμα της λήξης πάντως, βρήκε τους «πράσινους» να πανηγυρίζουν ακόμη περισσότερο από ό,τι –πίστευαν καθώς στο 89’ ήρθε ο Αμπέντ να διαμορφώσει το 3-0 και να σφραγίσει μια μεγάλη νίκη με σκορ 3-0 μέσα στο σπίτι του μεγάλου αντιπάλου. Την πρώτη από το 2006-07 και τη μεγαλύτερη σε έκταση από το 1-4 του 1987-88, που πάντως είχε γίνει στο ΟΑΚΑ…
Οι συνθέσεις:
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Ρομπέρτο, Χολέβας, Μαρκάνο (46’ Παπαδόπουλος), Μανωλάς, Σαλίνο, Εντινγκά, Μανιάτης, Πέρεζ, Ντομίνγκες, Κάμπελ, Ολαϊτάν (35’ Βαλντέζ).
Στον πάγκο: Μέγιερι, Μασάντο, Σάμαρης, Φουστέρ, Μπονγκ.
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Καπίνο, Νάνο, Κουτρουμπής, Σίλντενφελντ, Τριανταφυλλόπουλος, Πράνιτς, Λαγός, Ζέκα, Αμπέιντ, Ατζαγκούν, Μπεργκ (76’ Πέτριτς).
Στον πάγκο: Κοτσόλης, Κλωναρίδης, Μαρινάκης, Δώνης, Καρέλης, Ρισβάνης.
Με μια σπουδαία εμφάνιση οι «πράσινοι» αριστοτεχνικά στημένοι από τον Αναστασίου, νίκησαν εύκολα 3-0 με γκολ τον Πράνιτς (44’), Μπεργκ (67’), Αμπέντ (89’). Έχασε πέναλτι ο Τσόρι για τους αγνώριστους σε σχέση με το ματς με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, στο 79’.
Το ματς
Οι προσδοκίες που είχαν δημιουργήσει οι δύο ομάδες στους οπαδούς τους πριν τη σέντρα ήταν δεδομένες. Οι «ερυθρόλευκοι» που γέμισαν το «Καραϊσκάκης» ήθελαν νίκη κόντρα στον «αιώνιο», που στη δεδομένη στιγμή θα σήμαινε και τίτλο, άρα πάρτι με τον καλύτερο καλεσμένο. Οι φίλοι των «πράσινων» από την άλλη, θα ήθελαν όσο τίποτα άλλο να είναι το «τριφύλλι» εκείνο που θα έσπαγε το αήττητο του Ολυμπιακού και μάλιστα μέσα στο σπίτι του.
Ωστόσο, από τα πρώτα λεπτά φάνηκε πως οι Μίτσελ και Αναστασίου είχαν προετοιμάσει τους παίκτες του με τέτοιο τρόπο ώστε να μείνουν ανεπηρέαστοι από τις επιταγές εκείνων που δεν παίζουν μπάλα, αλλά απλά συζητούν γι’ αυτήν στα… καφενεία.
Προσηλωμένες, λοιπόν, οι δύο ομάδες στον αρχικό σχεδιασμό που συμπυκνωνόταν στη συνεχή πίεση και την προσπάθεια να μη δοθεί χώρος στον αντίπαλο να δημιουργήσει ευκαιρίες, μοιραία οδήγησαν το ματς σε χαμηλό ρυθμό, μετρημένες κινήσεις κι αρκετά λάθη.
Κι ενώ στον τρόπο άμυνας οι «αιώνιοι» έμοιαζαν σαν δύο σταγόνες νερό, δεν συνέβαινε το ίδιο και μεσοεπιθετικά, όπου οι γηπεδούχοι έδειχναν να έχουν περισσότερους παίκτες που ήξεραν τι να κάνουν την μπάλα και τη δυνατότητα να κάνουν… ομορφιές στο γήπεδο. Οι Πέρεζ, Κάμπελ και Τσόρι (μαζί με τον Χολέβα που πήρε πολύ παιχνίδι) έβαλαν δύσκολα στην άμυνα του Παναθηναϊκού, η οποία κατά βάση με τους Νάνο και Κουτρουμπή αντέδρασε πολύ σωστά, αντίθετα δηλαδή από ό,τι έκανε ο Ολαϊτάν όταν βρέθηκε τετ-α-τετ με τον Καπίνο, αλλά ένα λάθος κοντρόλ δεν του επέτρεψε να κάνει τη διαφορά.
Στην άλλη όχθη, Αμπέντ-Ατζαγκούν επιδόθηκαν σε ανηλεές κυνηγητό των αντιπάλων αμυντικών που δοκίμαζαν να κατεβάσουν μπάλα, αφήνοντας στον Μπεργκ τον άχαρο ρόλο του… lone striker με το καθήκον να κάνει… ό,τι περνάει από τα χέρια του στις αντεπιθέσεις. Ο Σουηδός, όμως, όχι μόνο δεν γκρίνιαξε διόλου γι’ αυτό, αλλά ξεδίπλωσε τις αρετές που πρέπει να έχει ένας ολοκληρωμένος φορ. Και μπορεί να είδε δική του τελική προσπάθεια να μην καταλήγει στα δίχτυα στο 42’, αλλά δύο λεπτά αργότερα όταν βρέθηκε σε αντίστοιχη θέση, είχε το καθαρό μυαλό να γυρίσει στον Πράνιτς που ψύχραιμα πλάσαρε σωστά και έβαλε τον Παναθηναϊκό μπροστά στο σκορ.
Έχοντας κάνει ήδη μια αναγκαστική αλλαγή λόγω της λιποθυμίας του Ολαϊτάν (διαβάστε περισσότερα εδώ 753612), ο Μίτσελ στο ημίχρονο πέρασε τον Αβραάμ στη θέση του Μαρκάνο και ουσιαστικά περιόρισε τις δυνατότητές του να πάει σε plan b, εάν έβλεπε τα πράγματα να μην εξελίσσονται καλά ούτε στο δεύτερο μέρος. Βέβαια, ο Έλληνας κεντρικός αμυντικός ήταν ο μόνος λόγος για τον οποίον ο Ολυμπιακός δεν βρέθηκε στο 48’ με δύο γκολ πίσω στο σκορ, αφού ένα τάκλιν αυτοκτονίας και μια απειροελάχιστη επαφή με την μπάλα, έφεραν κόρνερ αντί για δίχτυα σε προσπάθεια του Μπεργκ.
Τελικά, το εναλλακτικό σχέδιο του τεχνικού του Ολυμπιακού εξαντλήθηκε στο να ζητήσει σε Κάμπελ, Πέρεζ να αλλάξουν πλευρές και στην είσοδο του Φουστέρ στον αγώνα, τη στιγμή που ο Αναστασίου έκανε… εκπτώσεις στο αρχικό του πλάνο, δίνοντας μεγαλύτερο βάθος στην άμυνα του και παραχωρώντας ακόμη περισσότερη κατοχή μπάλας στους Πειραιώτες.
Ήταν φανερό όμως, πως η «πράσινη» άμυνα είχε κερδίσει σε ψυχολογία και κατά συνέπεια το ίδιο έκανε και στις περισσότερες προσωπικές μονομαχίες, χωρίς να… αγχώνεται από τις ερυθρόλευκες φανέλες και την αδυναμία εκείνων που τις φορούσαν να δημιουργήσουν φάσεις.
Το παιχνίδι –και μαζί με αυτό το όνειρο του Ολυμπιακού για αήττητο πρωτάθλημα- τελείωσε στο 68’ από τα πόδια του αναμφισβήτητου MVP του αγώνα. Ο Μπεργκ δέχθηκε καταπληκτική μπαλιά από τον Λαγό, νίκησε κατά κράτος τον Αβραάμ, πλάσαρε σωστά τον Ρομπέρτο κι έγινε (ή θα γίνει σύντομα) τραγούδι στο στόμα των φίλων του «τριφυλλιού».
Από το πουθενά κι ένα παιδαριώδες λάθος του Κουτρουμπή, ο Ολυμπιακός βρήκε έναν τρόπο να ξαναμπεί στο ματς από το σημείο του πέναλτι. Η εκτέλεση του Τσόρι, όμως, που έστειλε την μπάλα στα… πουλιά, ήταν απολύτως ενδεικτική και ασορτί μιας εμφάνισης δίχως πολλή ενέργεια και το πάθος που όφειλε να έχει ο ίδιος και οι συμπαίκτες του.
Το σφύριγμα της λήξης πάντως, βρήκε τους «πράσινους» να πανηγυρίζουν ακόμη περισσότερο από ό,τι –πίστευαν καθώς στο 89’ ήρθε ο Αμπέντ να διαμορφώσει το 3-0 και να σφραγίσει μια μεγάλη νίκη με σκορ 3-0 μέσα στο σπίτι του μεγάλου αντιπάλου. Την πρώτη από το 2006-07 και τη μεγαλύτερη σε έκταση από το 1-4 του 1987-88, που πάντως είχε γίνει στο ΟΑΚΑ…
Οι συνθέσεις:
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Ρομπέρτο, Χολέβας, Μαρκάνο (46’ Παπαδόπουλος), Μανωλάς, Σαλίνο, Εντινγκά, Μανιάτης, Πέρεζ, Ντομίνγκες, Κάμπελ, Ολαϊτάν (35’ Βαλντέζ).
Στον πάγκο: Μέγιερι, Μασάντο, Σάμαρης, Φουστέρ, Μπονγκ.
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Καπίνο, Νάνο, Κουτρουμπής, Σίλντενφελντ, Τριανταφυλλόπουλος, Πράνιτς, Λαγός, Ζέκα, Αμπέιντ, Ατζαγκούν, Μπεργκ (76’ Πέτριτς).
Στον πάγκο: Κοτσόλης, Κλωναρίδης, Μαρινάκης, Δώνης, Καρέλης, Ρισβάνης.
newsbeast.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου