Δημήτρης Ιατρόπουλος : Ο Νικήτας...

Εκχώρησε λοιπόν στους «ενάντιους», μετά από ένα τέταρτο του αιώνα που τα κρατούσε σφιχτά η παράταξή του, τα ηνία του Δήμου της Παλλάδας Αθηνάς,
δηλαδή του εμβληματικότερου Δήμου σε ολόκληρο το δυτικό πολιτισμό!

Για ένα καπρίτσιο, για ένα γινάτι, για ένα πείσμα, την ώρα που όλοι τον προειδοποιήσανε, ότι η επιλογή του κ.Ψινάκη και μάλιστα ως μελλοντικού…Αντιδήμαρχου Πολιτισμού (!!) θα σηματοδοτούσε ακριβώς την οριστική αποχώρησή του από την ηγετική πολιτική.

Εγώ μάλιστα προχώρησα παραπέρα, όταν με κάλεσε, ειδοποιώντας τον, ότι «παίζει μεν με τους Θεσμούς, αλλά μην παίζει και με τους Ποιητές, γιατί εμείς οι Ποιητές ιδρύσαμε τους Θεσμούς», και φυσικά αρνήθηκα, να συμπράξω στη φάρσα..

Θα όφειλε όλα αυτά να τα προσμετρήσει, πριν πετάξει διαπρεπείς φίλους και συνεργάτες και δημόσια επιτυχημένα πρόσωπα, στον κουβά με τις «κουλές», τις «θεές» και το τηλεχαζοχαρούμενο λάιφ-στάιλ, της ψευτογκλαμουριάς και των «τζετ-σετ».

Και μάλιστα σε τέτοια εποχή που οι (τέως πλέον) δημότες του, εκατό μέτρα δίπλα από το πολυτελές γραφείο του στο Δημαρχείο, σκοντάφτουν καθημερινά πάνω στα πτώματα των δυστυχισμένων αλλοδαπών πρεζάκηδων για να πάνε στη δουλειά τους..

Όπως κι ο ίδιος ομολόγησε λοιπόν, δυο μέρες πριν τις εκλογές, η συντηρητική βάση της Νέας Δημοκρατίας στην Αθήνα δεν τον ψήφισε λόγω του κ.Ψινάκη.

Κομψή έκφραση για τη σκληρή αλήθεια: Επί της ουσίας, η αστική τάξη της πρωτεύουσας, τον απέβαλε οριστικά, και εξοστράκισε μαζί μ αυτόν, και όσους τυλιχτήκανε μαζί του, στη λαχανί πασμίνα της «θεάς», να βγάλουν μια μαζοχιστική τετραετία, στα έδρανα της δημοτικής αντιπολίτευσης πλέον, όπου σίγουρα θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι.

Και να σκεφτεί κανείς ότι πολλοί από μας, κάποτε τον βλέπαμε, ως τον καλύτερο υποψήφιο Υπουργό Πολιτισμού!
Το Νικήτα..


Δημήτρης Ιατρόπουλος
Ποιητής