Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Μας έφαγε ο μικρομεγαλισμός μας. Ότι τάχα κάτι λέμε εδώ και συγκλονίζεται ο κόσμος. Ότι τάχα φτερνιζόμαστε και παθαίνουν πνευμονία οι δανειστές μας.
Το γεγονός ότι ζούμε συνεχώς σε μια εικονική πραγματικότητα, μας εμποδίζει να δούμε πως όλες οι συζητήσεις περί αναδιάρθρωσης έρχονται σχεδόν αποκλειστικά από την Γερμανία. Τη Γερμανία που επισήμως σφυρίζει αδιάφορα και ανεπισήμως βάζει όλα τα παπαγαλάκια της να σέρνουν τον χορό – οι γερμανικές εφημερίδες, οι οικονομικοί σύμβουλοι της γερμανικής κυβέρνησης, οι επικεφαλής οικονομολόγοι γερμανικών ινστιτούτων, στελέχη και αξιωματούχοι της γερμανικής κυβέρνησης που κάθε τόσο πιάνουν κουβεντολόι με το Ρόιτερ’ς, ο ίδιος ο Γερμανός υπουργός των Οικονομικών Σόιμπλε.
Είναι σαφές ότι η Γερμανία παίρνει τα ρίσκα της. Ούτε που ίδρωσε το αυτάκι της όταν ο κ. Παπανδρέου δήλωνε σε γερμανικά μέσα πως μια αναδιάρθρωση θα έπληττε την Γερμανία, καθώς και οι δικές της τράπεζες έχουν στην κατοχή τους ελληνικά ομόλογα που σε περίπτωση αναδιάρθρωσης θα γίνονταν χαρτοπόλεμος.
Μπορεί να το αντέξει αυτό η Γερμανία – άντεξε μια χαρά την επανένωση με το προβληματικό πρώην ανατολικό τμήμα της και την ανταλλαγή των μάρκων μέσα σε μια νύχτα. Και τότε φώναζε ο Γερμανός κεντρικός τραπεζίτης ότι κάτι τέτοιο θα κλονίσει την γερμανική οικονομία. Αλλά ο καγκελάριος Κολ του είχε απαντήσει πως θα γίνει με κάθε κόστος, καθώς αυτός επέβαλε το εθνικό συμφέρον.
Το εθνικό συμφέρον (και η εθνική εμμονή) της Γερμανίας είναι ο ζωτικός χώρος. Ιστορικά πληρώνει γι’ αυτόν όσο-όσο (και με δύο παγκοσμίους πολέμους, ήττες, καταστροφή των υποδομών της). Κάθε φορά αναγεννιόταν από τις στάχτες της. Και ξαναγινόταν πανίσχυρη, έτοιμη για την επόμενη εκστρατεία.
Αν δεν το κατάλαβαν οι μικρομέγαλοι κυβερνήτες μας, ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος έχει αρχίσει. Και είναι οικονομικός. Ο Άξονας σχηματίζεται. Οι πρόθυμοι εθελόδουλοι, το ίδιο. Το ίδιο και οι Τσάμπερλεν και οι Κουίσλινγκ. Και όλοι οι γερμανόφιλοι, που όπως και τότε έτσι και σήμερα παρακολουθούν με θαυμασμό την προέλαση της Αρίας φυλής.
Τα έχουν αυτά οι σπουδές στο Χάρβαρντ και στο LSE και τα σούπερ μεταπτυχιακά. Σου μαθαίνουν μερικές οικονομικές ρετσέτες, αλλά δεν σου μαθαίνουν Ιστορία. Και όταν δεν γνωρίζεις Ιστορία, είναι βέβαιο ότι θα μεταμορφωθείς στον μοιραίο άνθρωπο που θα υποχρεώσει τον λαό του να ξαναζήσει τις μαύρες σελίδες του παρελθόντος.
Η Γερμανία έχει καλά σχεδιάσει τις κινήσεις της. Έχει κάνει τους υπολογισμούς της. Το κόστος που θα υποστεί από μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι πολύ μικρότερο σε σχέση με τα κέρδη που θα αποκομίσει από μια γονατισμένη (και αναδιαρθρωμένη) Ελλάδα, την οποία θα αγοράσει φτηνά και με πολύ φτηνό εργατικό δυναμικό, καταπτοημένο από την ανεργία.
Αν, λοιπόν, δεν θέλεις να συμβούν όλα αυτά, δεν αρκείσαι σε εξορκισμούς των συζητήσεων περί αναδιάρθρωσης του χρέους. Κάνεις κάτι. Και οπωσδήποτε δεν κάνεις αυτό που έκανε ο πρωθυπουργός την περασμένη Παρασκευή στο υπουργικό συμβούλιο, όπου όλοι κρέμονταν από τα χείλη του και εκείνος έλεγε πως ΘΑ φτιάξουμε το ψηφιακό σχολείο και ΘΑ αποκτήσουμε δασολόγιο και ΘΑ γίνει πραγματικότητα η ηλεκτρονική συνταγογράφηση.
Αν δεν θέλεις να συμβούν όλα αυτά, δεν περνάς την ώρα σου διαψεύδοντας αυτά που οι Γερμανοί σερβίρουν για να σε στείλουν μια ώρα αρχύτερα εκεί που δεν θέλεις να πας. Κάνεις κάτι για να μην ξεπεράσει το spread του ελληνικού δεκαετούς ομολόγου (έναντι του γερμανικού, βεβαίως) το φράγμα των 1.000 μονάδων.
Και αυτό το «κάτι» δεν είναι σίγουρα όλα αυτά που υποδεικνύουν οι διάφοροι «πρόθυμοι» - γρηγορότερες μεταρρυθμίσεις, πιστή εφαρμογή ενός μνημονίου το οποίο ήδη έχει οδηγήσει σε βαθιά ύφεση και θηριώδη ανεργία. Αυτά είναι για να δικαιολογούν κι’ αυτοί το γεγονός ότι ψήφισαν μια δανειακή σύμβαση χωρίς καν να την διαβάσουν. (Το γεγονός ότι τώρα λένε πως ψήφισαν μόνο το άρθρο βάσει του οποίου θα παίρναμε το δάνειο και απέρριψαν όλα τα άλλα, απλώς δεν στέκει – κι’ ας μην τους το λέει κατάμουτρα κανείς. Διότι όλα τα υπόλοιπα, που λένε ότι δεν ψήφισαν, ήταν προϋπόθεση για να βάλουν οι δανειστές μας την υπογραφή τους κάτω από το άρθρο με το ρευστό).
Έχουν τώρα καθίσει απέναντι και σαδιστικά λένε στο ΠΑΣΟΚ: Συγκρουσθείτε με το βαθύ κράτος σας, κάντε σκόνη τον Φωτόπουλο της ΔΕΗ που σας λέει ότι δεν ΨΗΦΙΣΤΗΚΑΜΕ – προσέξτε το πρώτο πληθυντικό – γι’ αυτό, βάλτε τα με τις συντεχνίες σας.
Ήξεραν, βέβαια, καλά πως το ΠΑΣΟΚ έχει αυτήν την αχίλλειο πτέρνα. Το ήξεραν και όταν ψήφιζαν το μνημόνιο. Διότι μεταξύ του Οκτωβρίου του 2009 και του Μαΐου του 2010. που ψήφισαν το Μνημόνιο μαζί με το ΠΑΣΟΚ. είδαν πως δεν είχε καμιά διάθεση να πράξει κάτι τέτοιο. Διαφορετικά, θα το είχε κάνει από την πρώτη στιγμή. Δεν θα έκοβε μισθούς και συντάξεις. Ούτε θα πήγαινε βόλτα με τον Αθεμπίγιο και την Σοσιαλιστική Διεθνή.
Όπως την εποχή πριν από την ιταλική εισβολή και την γερμανική κατοχή, έτσι και τώρα οι διάφοροι γερμανοτραφείς διαφημίζουν τα καλά της αναδιάρθρωσης που επιθυμεί σφόδρα η Γερμανία. Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρότερο από το να εμφανίζεται ως ένας εσωκομματικός καυγάς στο ΠΑΣΟΚ, μια ακόμη κόντρα του «πατροκτόνου» Κ. Σημίτη που αφού έδωσε το δαχτυλίδι στον Γ. Παπανδρέου τώρα του τραβάει το χαλί.
Αν, όμως, δεν θέλεις να ξαναδώσεις (ναι, ναι ξαναδώσεις, διότι οι μαυραγορίτες και οι γερμανοτσολιάδες της Κατοχής βρέθηκαν μετά να διαθέτουν χρήμα και εξουσία, ακόμη και να ψηφίζονται από τον ελληνικό λαό) στη Γερμανία την ευκαιρία να διεκδικήσει τον ζωτικό της χώρο και στον 21ο αιώνα, ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ.
Και αυτό το κάτι, είναι τουλάχιστον η επαναδιαπραγμάτευση που μάλιστα ήταν μια από τις προεκλογικές σου εξαγγελίες. Γι’ αυτό σε ψήφισαν οι ευκολόπιστοι. Γιατί τους είπες πως θα επαναδιαπραγματευτείς με την ΕΕ (δηλαδή την Γερμανία) και «αυτή θα καταλάβει».
Έτσι ακριβώς το είπε ο κ. Παπανδρέου προεκλογικά: «Δεν θα διαπραγματευτώ αύριο με την ΕΕ, διότι έχω διαπραγματευτεί ΧΤΕΣ»!
Αντ’ αυτού, υπέγραψε το πρώτο χαρτί που του έφερε ο σοσιαλίσταρος Στρος Καν και ο τοποτηρητής του ο Τόμσεν (τον είδατε που έπιασε ήδη δουλειά στην Πορτογαλία). Και, όπως οι δηλωσίες των εποχών που κάποιοι επικαλούνται ενώ ουδέποτε ένιωσαν στο πετσί τους, συνέχισαν να υπογράφουν όποιο χαρτί τους έβαζαν μπροστά τους.
Με αποκορύφωμα το Σύμφωνο για το Ευρώ (ο Θεός να το κάνει) της 11ης Μαρτίου. Μια επαχθής για την Ελλάδα συμφωνία, που ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΤΗΝ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ! Λέξη δεν είπαν εκεί στο Eurogroup και στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο μετά, ανήμερα της εθνικής γιορτής. Αντίθετα επέστρεψαν πίσω θριαμβευτές, μιλώντας για ιστορικές στιγμές και γενναίες αποφάσεις. Τέτοια είναι η μανία τους για προπαγάνδα.
Αντί να πουν, «για σταθείτε, βρε παιδιά, εσείς μας πάτε κατευθείαν στην αγχόνη. Φτιάξατε μια συμφωνία για το πώς θα αναδιαρθρώσουμε το χρέος μας. Μας πάτε ντουγρού σ’ αυτό που δεν θέλουν να ακούσουν οι αγορές. Λέτε πως είναι δυνατόν και επομένως πιθανόν να χρεοκοπήσουμε. Οργανώνετε την αναδιάρθρωση».
Αλλά τα ψαράκια – όλα τα ψαράκια – τίποτε. Καλή απόφαση, πήραμε μια ανάσα, κερδίσαμε χρόνο και άλλες επικίνδυνες ασχετοσύνες. Και να οι υποβαθμίσεις. Και να τα spread στον Θεό. Δεν μας λέτε πώς γίνεται την επομένη μιας τόσο «ιστορικής απόφασης» να μας υποβαθμίζουν απανωτά και να μπαίνει και η Πορτογαλία στον μηχανισμό;
Δεν σας φταίνε, λοιπόν, όσοι μιλούν για αναδιάρθρωση. Την έχετε υπογράψει, υποκύπτοντας στη βούληση της Γερμανίας. Αλλά – το ξαναλέω – προφανώς βασίζεστε στο γεγονός ότι οι γερμανοντυμένοι της Κατοχής όχι μόνο δεν έπαθαν τίποτε, αλλά και κυβέρνησαν τη χώρα.
Είναι ίσως αυτό το μοναδικό μάθημα Ιστορίας που αφομοιώσατε καλά. Με χορηγό τον Χριστοφοράκο, που ακολούθησε την οικογενειακή παράδοση, καταφέρνοντας να γίνει κανονικός Γερμανός…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου