Του Ανδρέα Μαρίνου - Βουλευτή Ηλείας
Είναι γνωστή η θέση μου όσον αφορά τα μισθολογικά θέματα
Είναι γνωστή η θέση μου όσον αφορά τα μισθολογικά θέματα
για
τα οποία έχω μιλήσει και αγωνίζομαι καθημερινά ως βουλευτής. Δυστυχώς
οι μισθοί των παλαιότερων υπαλλήλων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα
έχουν συρρικνωθεί σε επίπεδα που για πολλούς πλέον τίθεται ζήτημα
επιβίωσης και οι νέοι και νέες, οι οποίοι αγωνίζονται αυτή τη στιγμή να
εισέλθουν στην αγορά εργασίας βρίσκονται αντιμέτωποι με τις νέες
συλλογικές συμβάσεις εργασίας και μισθούς που τους καλύπτουν μόνο τα
άκρως απαραίτητα.
Δεν θα αναφερθώ σε κάθε εισοδηματική κατηγορία πολιτών (συνταξιούχους – άνεργους κ.τ.λ) αφού τα στοιχεία είναι απογοητευτικά. Εφόσον λοιπόν έχουμε δεσμευτεί έναντι της τρόικα για περικοπές σε μισθούς, συνταξιοδοτικά και γενικά αιματηρές μεταρρυθμίσεις στην δημοσιονομική μας πολιτική, και αφού δεν μπορούμε να επαναφέρουμε τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον, μέσω μισθολογικών παρεμβάσεων, το επίπεδο ζωής στην προτεραία κατάσταση θα πρέπει να επιληφθούμε της αγοραστικής δύναμης των πολιτών.
Είναι γεγονός ότι οι ιδιωτικές – οικογενειακές ελληνικές επιχειρήσεις παντός είδους έχουν αντιληφθεί το μεγάλο πρόβλημα της μειωμένης καταναλωτικής δυνατότητας των συμπολιτών μας και έχουν αναθεωρήσει την τιμολόγηση των υπηρεσιών τους προς τα κάτω. Όμως οι ανθρώπινες συνήθειες έχουν εξελιχθεί και οι προτιμήσεις όλων έχουν στραφεί στα βιομηχανοποιημένα προϊόντα τα οποία πωλούνται από μεγάλες αλυσίδες και οι οποίες δυστυχώς στις περισσότερες περιπτώσεις κρατούν τα επίπεδα τιμών σε προ κρίσης δεδομένα.
Βεβαίως είμαστε πολίτες μίας ευρωπαϊκής χώρας και όπως σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα έτσι και εδώ τηρούνται συμβάσεις και κανόνες. Η ελεύθερη αγορά είναι αδιαπραγμάτευτη εντός της ευρωζώνης, όπως όμως και ο θεσμός της θεμιτής ανταγωνιστικότητας. Η ύπαρξη οργανωμένων καρτέλ σε κάθε περίπτωση πρέπει να διώκεται, όπως επίσης θα πρέπει να θεσπιστούν ή να ενεργοποιηθούν ξανά ελεγκτικοί μηχανισμοί και παρατηρητήρια τιμών, τα οποία θα εντοπίζουν παραβάσεις αθέμιτου ανταγωνισμού και προσβολής των δικαιωμάτων του καταναλωτή.
Η χώρα βεβαίως θα πρέπει να διορθώσει τα κακώς κείμενα που οι πολιτικές των προηγούμενων χρόνων δημιούργησαν όμως οι πολίτες θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να ζουν αξιοπρεπώς. Ακόμα και στις πλασματικά καλές εποχές που πέρασαν, σε πολλές περιπτώσεις το κράτος εντόπιζε κατεστημένα, καρκινώματα της αγοράς και κινήσεις που έβλαπταν τους καταναλωτές. Συνεπώς, πόσο μάλλον σήμερα, οι πολίτες – καταναλωτές χρειάζονται την εποπτεία του κράτους που θα τους προστατεύει από τους θύτες που εγκληματούν και κερδοσκοπούν εις βάρος του καταναλωτή.
Πιστεύω πως με ένα οργανωμένο και συνεχώς ενήμερο παρατηρητήριο τιμών, η αγοραστική δύναμη των πολιτών που είναι ένα από ζητούμενα του σήμερα θα αυξηθεί αφού θα προκαλέσει τον εξορθολογισμό των τιμών, και θα ασκεί πιέσεις στις μεγάλες αλυσίδες πώλησης προϊόντων πρώτης ανάγκης ώστε να μην δημιουργούν καρτέλ και να αισχροκερδούν εις βάρος των καταναλωτών. Και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες επικρατούν ανάλογα μισθολογικά καθεστώτα όμως οι τιμές των προϊόντων - υπηρεσιών βρίσκονται στο ένα τρίτο των τιμών της ελληνικής αγοράς (π.χ. Σλοβακία).
Σε αυτές τις χώρες, οι πολίτες με σχεδόν τους ίδιους μισθούς έχουν τουλάχιστον την διπλάσια αγοραστική δύναμη των Ελλήνων καταναλωτών και μπορούν να διαβιούν καλύτερα ή τουλάχιστον με αξιοπρέπεια. Εν κατακλείδι η εποπτεία της ελεύθερης αγοράς (και όχι ο έλεγχος όπως ορίζεται σε άλλα πολιτικά καθεστώτα) μπορεί να επιφέρει σημαντικά οφέλη για τους καταπονημένους συμπολίτες μας, εκχωρώντας την πραγματική κινητήριο δύναμη της αγοράς στον ίδιο τον καταναλωτή δίνοντας του την δυνατότητα αξιοπρεπούς διαβίωσης.
Είναι γεγονός ότι και ο Υπουργός Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών και Δικτύων, κ. Κωνσταντίνος Χατζηδάκης όπως και ο αρμόδιος Υφυπουργός και πολύ έμπειρος στα θέματα αγοράς κ. Σκορδάς προς αυτήν την κατεύθυνση εργάζονται και εκφράζω την αισιοδοξία μου πως θα επιτύχουν μέσω αυτής της παρέμβασης να ανακουφίσουν τον Έλληνα καταναλωτή, ο οποίος βλέπει συνεχώς την αγοραστική του δύναμη να ελαχιστοποιείται.
Δεν θα αναφερθώ σε κάθε εισοδηματική κατηγορία πολιτών (συνταξιούχους – άνεργους κ.τ.λ) αφού τα στοιχεία είναι απογοητευτικά. Εφόσον λοιπόν έχουμε δεσμευτεί έναντι της τρόικα για περικοπές σε μισθούς, συνταξιοδοτικά και γενικά αιματηρές μεταρρυθμίσεις στην δημοσιονομική μας πολιτική, και αφού δεν μπορούμε να επαναφέρουμε τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον, μέσω μισθολογικών παρεμβάσεων, το επίπεδο ζωής στην προτεραία κατάσταση θα πρέπει να επιληφθούμε της αγοραστικής δύναμης των πολιτών.
Είναι γεγονός ότι οι ιδιωτικές – οικογενειακές ελληνικές επιχειρήσεις παντός είδους έχουν αντιληφθεί το μεγάλο πρόβλημα της μειωμένης καταναλωτικής δυνατότητας των συμπολιτών μας και έχουν αναθεωρήσει την τιμολόγηση των υπηρεσιών τους προς τα κάτω. Όμως οι ανθρώπινες συνήθειες έχουν εξελιχθεί και οι προτιμήσεις όλων έχουν στραφεί στα βιομηχανοποιημένα προϊόντα τα οποία πωλούνται από μεγάλες αλυσίδες και οι οποίες δυστυχώς στις περισσότερες περιπτώσεις κρατούν τα επίπεδα τιμών σε προ κρίσης δεδομένα.
Βεβαίως είμαστε πολίτες μίας ευρωπαϊκής χώρας και όπως σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα έτσι και εδώ τηρούνται συμβάσεις και κανόνες. Η ελεύθερη αγορά είναι αδιαπραγμάτευτη εντός της ευρωζώνης, όπως όμως και ο θεσμός της θεμιτής ανταγωνιστικότητας. Η ύπαρξη οργανωμένων καρτέλ σε κάθε περίπτωση πρέπει να διώκεται, όπως επίσης θα πρέπει να θεσπιστούν ή να ενεργοποιηθούν ξανά ελεγκτικοί μηχανισμοί και παρατηρητήρια τιμών, τα οποία θα εντοπίζουν παραβάσεις αθέμιτου ανταγωνισμού και προσβολής των δικαιωμάτων του καταναλωτή.
Η χώρα βεβαίως θα πρέπει να διορθώσει τα κακώς κείμενα που οι πολιτικές των προηγούμενων χρόνων δημιούργησαν όμως οι πολίτες θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να ζουν αξιοπρεπώς. Ακόμα και στις πλασματικά καλές εποχές που πέρασαν, σε πολλές περιπτώσεις το κράτος εντόπιζε κατεστημένα, καρκινώματα της αγοράς και κινήσεις που έβλαπταν τους καταναλωτές. Συνεπώς, πόσο μάλλον σήμερα, οι πολίτες – καταναλωτές χρειάζονται την εποπτεία του κράτους που θα τους προστατεύει από τους θύτες που εγκληματούν και κερδοσκοπούν εις βάρος του καταναλωτή.
Πιστεύω πως με ένα οργανωμένο και συνεχώς ενήμερο παρατηρητήριο τιμών, η αγοραστική δύναμη των πολιτών που είναι ένα από ζητούμενα του σήμερα θα αυξηθεί αφού θα προκαλέσει τον εξορθολογισμό των τιμών, και θα ασκεί πιέσεις στις μεγάλες αλυσίδες πώλησης προϊόντων πρώτης ανάγκης ώστε να μην δημιουργούν καρτέλ και να αισχροκερδούν εις βάρος των καταναλωτών. Και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες επικρατούν ανάλογα μισθολογικά καθεστώτα όμως οι τιμές των προϊόντων - υπηρεσιών βρίσκονται στο ένα τρίτο των τιμών της ελληνικής αγοράς (π.χ. Σλοβακία).
Σε αυτές τις χώρες, οι πολίτες με σχεδόν τους ίδιους μισθούς έχουν τουλάχιστον την διπλάσια αγοραστική δύναμη των Ελλήνων καταναλωτών και μπορούν να διαβιούν καλύτερα ή τουλάχιστον με αξιοπρέπεια. Εν κατακλείδι η εποπτεία της ελεύθερης αγοράς (και όχι ο έλεγχος όπως ορίζεται σε άλλα πολιτικά καθεστώτα) μπορεί να επιφέρει σημαντικά οφέλη για τους καταπονημένους συμπολίτες μας, εκχωρώντας την πραγματική κινητήριο δύναμη της αγοράς στον ίδιο τον καταναλωτή δίνοντας του την δυνατότητα αξιοπρεπούς διαβίωσης.
Είναι γεγονός ότι και ο Υπουργός Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών και Δικτύων, κ. Κωνσταντίνος Χατζηδάκης όπως και ο αρμόδιος Υφυπουργός και πολύ έμπειρος στα θέματα αγοράς κ. Σκορδάς προς αυτήν την κατεύθυνση εργάζονται και εκφράζω την αισιοδοξία μου πως θα επιτύχουν μέσω αυτής της παρέμβασης να ανακουφίσουν τον Έλληνα καταναλωτή, ο οποίος βλέπει συνεχώς την αγοραστική του δύναμη να ελαχιστοποιείται.
ilialive.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου