Περιουσιακά στοιχεία εκατομμυρίων ευρώ τα οποία θα μπορούσαν να
αξιοποιηθούν και να αποφέρουν σημαντικά έσοδα στους φορείς που είναι
κύριοι αυτών των περιουσιών βρίσκονται στα αζήτητα.
Αναφερόμαστε κυρίως στην τεράστια περιουσία του ΑΣΟ (Αυτόνομου Σταφιδικού Οργανισμού) που καταργήθηκε το 1997 από το υπουργείο Γεωργίας (ν. 2538/97) και ένα τμήμα της με υπουργικές αποφάσεις πέρασε κατά κυριότητα στην τοπική και περιφερειακή αυτοδιοίκηση.
Σήμερα –16 χρόνια μετά– το συντριπτικό ποσοστό αυτής της περιουσίας, τμήματα της οποίας χαρακτηρίζονται ως «φιλέτα» δεν έχει αξιοποιηθεί και κάποια έχουν καταπατηθεί.
Η ολιγωρία και η έλλειψη αποφασιστικότητας εκ μέρους των αυτοδιοικητικών παραγόντων για την αξιοποίηση αυτής της περιουσίας (με ελάχιστες εξαιρέσεις) είναι προφανείς.
Μεγαλύτερη όμως είναι η αδιαφορία της Πολιτείας και των οργάνων της να συνδράμει την αυτοδιοίκηση για να εκμεταλλευθεί ουσιαστικά και προς όφελος των τοπικών κοινωνιών αυτή την περιουσία.
Ένα παράδειγμα που επιβεβαιώνει την πιο πάνω τοποθέτηση αφορά τις αποθήκες του ΑΣΟ στον Πύργο που στην ουσία αποτελούν ένα μεγάλο οικοδομικό τετράγωνο.
Οι αποθήκες και το κτίριο που στεγάζονταν τα γραφεία του ΑΣΟ μεταβιβάστηκαν στη νομαρχιακή αυτοδιοίκηση Ηλείας (και τα πήρε ως προίκα η Περιφέρεια Δυτ. Ελλάδος). Έγιναν μάλιστα και αντικείμενο διαμάχης μεταξύ του δήμου Πύργου που τις ζητούσε και της νομαρχίας.
Εν πάση περιπτώσει το θέμα είναι ότι εκπονήθηκε μία μελέτη για τη μετατροπή τους σε πολυλειτουργικό χώρο.
Για τη μελέτη αυτή δαπανήθηκαν 100.000 ευρώ. Στη συνέχεια η νομαρχία αλλά και η Περιφερειακή Ενότητα Ηλείας (ως συνέχεια της πρώτης) απευθύνθηκε δια του κ. Λάμπη Καφύρα στα διάφορα υπουργεία, στη
Διαχειριστική Αρχή προκειμένου να ενταχθεί στο ΕΣΠΑ για να χρηματοδοτηθεί αλλά – όπως αποδεικνύεται – δεν έγινε τίποτα.
Ανάλογα παραδείγματα υπάρχουν και για άλλα ακίνητα του ΑΣΟ ενώ σε ό,τι αφορά την περιοχή μας το μοναδικό κτίριο που αξιοποιήθηκε ήταν αυτό του ινστιτούτου (απέναντι από το στάδιο) το οποίο όμως από έλλειψη δραστηριότητας και φύλαξης λεηλατήθηκε.
«Αν μας το είχαν παραχωρήσει θα μπορούσαμε να κάνουμε διάφορες δραστηριότητες σ’ αυτό και σήμερα να μην ήταν λεηλατημένο» λέει ο δήμαρχος Πύργου Μάκης Παρασκευόπουλος.
Δεν μπορεί
Η αλήθεια είναι ότι με τις σημερινές συνθήκες οικονομικής κρίσης η Αυτοδιοίκηση (τοπική και περιφερειακή) δεν μπορεί από μόνη της να προχωρήσει.
Είναι τόσα πολλά τα προβλήματα που καθημερινά αντιμετωπίζει ώστε να είναι σχεδόν αδύνατο να κάνει οτιδήποτε χωρίς τη συνδρομή της κεντρικής διοίκησης.
Ιδιαίτερα δε από τη στιγμή που δεν υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον από τον ιδιωτικό τομέα και η μοναδική πηγή χρηματοδότησης προέρχεται από τα Κοινοτικά προγράμματα αλλά κι εκεί το θεσμικό πλαίσιο δεν είναι ιδανικό και η γραφειοκρατία ενίοτε είναι αξεπέραστη.
Το επισημαίνουμε αυτό χωρίς να θέλουμε να μειώσουμε τις ευθύνες και των αυτοδιοικητικών παραγόντων ιδιαίτερα στην προ κρίσης εποχή.
Τώρα φτάσαμε σε μια εποχή όπου η ακίνητη περιουσία είναι «βραχνάς». Θα επισημάνουμε εδώ ότι η ΣΚΟΣ δηλ. η διάδοχος του ΑΣΟ που πήρε την μερίδα του λέοντος υποχρεούται κάθε χρόνο να πληρώνει στο κράτος 350.000 ευρώ!!! για τον φόρο ακίνητης περιουσίας, δηλαδή για την περιουσία που το ίδιο το κράτος της παραχώρησε και είχε αποκτηθεί με τον ιδρώτα και το αίμα των σταφιδοπαραγωγών.
Ταυτόχρονα όμως πιστεύουν αρκετοί ότι σήμερα ίσως να είναι μια μεγάλη ευκαιρία – πιθανόν από τις τελευταίες – να υπάρξει μία νέα προσπάθεια (όπως η τελευταία στον δήμο Ανδραβίδας – Κυλλήνης) των αυτοδιοικητικών και με την υποστήριξη των βουλευτών (που μέχρι σήμερα ήταν υποτονική) να «σηκώσουν» το θέμα και να εντάξουν την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας στο νέο ΕΣΠΑ.
Μόνον έτσι θα μπορέσουν να προχωρήσουν και έχουν τα ανάλογα οφέλη οι τοπικές κοινωνίες για τις οποίες άλλωστε έγινε η παραχώρηση αυτών των περιουσιακών στοιχείων.
Το μοναδικό κτίριο από την περιουσία του ΑΣΟ που «αξιοποιήθηκε». Τελικά λεηλατήθηκε. Τα υπόλοιπα σιγά – σιγά καταρρέουν.
patrisnews.com
Αναφερόμαστε κυρίως στην τεράστια περιουσία του ΑΣΟ (Αυτόνομου Σταφιδικού Οργανισμού) που καταργήθηκε το 1997 από το υπουργείο Γεωργίας (ν. 2538/97) και ένα τμήμα της με υπουργικές αποφάσεις πέρασε κατά κυριότητα στην τοπική και περιφερειακή αυτοδιοίκηση.
Σήμερα –16 χρόνια μετά– το συντριπτικό ποσοστό αυτής της περιουσίας, τμήματα της οποίας χαρακτηρίζονται ως «φιλέτα» δεν έχει αξιοποιηθεί και κάποια έχουν καταπατηθεί.
Η ολιγωρία και η έλλειψη αποφασιστικότητας εκ μέρους των αυτοδιοικητικών παραγόντων για την αξιοποίηση αυτής της περιουσίας (με ελάχιστες εξαιρέσεις) είναι προφανείς.
Μεγαλύτερη όμως είναι η αδιαφορία της Πολιτείας και των οργάνων της να συνδράμει την αυτοδιοίκηση για να εκμεταλλευθεί ουσιαστικά και προς όφελος των τοπικών κοινωνιών αυτή την περιουσία.
Ένα παράδειγμα που επιβεβαιώνει την πιο πάνω τοποθέτηση αφορά τις αποθήκες του ΑΣΟ στον Πύργο που στην ουσία αποτελούν ένα μεγάλο οικοδομικό τετράγωνο.
Οι αποθήκες και το κτίριο που στεγάζονταν τα γραφεία του ΑΣΟ μεταβιβάστηκαν στη νομαρχιακή αυτοδιοίκηση Ηλείας (και τα πήρε ως προίκα η Περιφέρεια Δυτ. Ελλάδος). Έγιναν μάλιστα και αντικείμενο διαμάχης μεταξύ του δήμου Πύργου που τις ζητούσε και της νομαρχίας.
Εν πάση περιπτώσει το θέμα είναι ότι εκπονήθηκε μία μελέτη για τη μετατροπή τους σε πολυλειτουργικό χώρο.
Για τη μελέτη αυτή δαπανήθηκαν 100.000 ευρώ. Στη συνέχεια η νομαρχία αλλά και η Περιφερειακή Ενότητα Ηλείας (ως συνέχεια της πρώτης) απευθύνθηκε δια του κ. Λάμπη Καφύρα στα διάφορα υπουργεία, στη
Διαχειριστική Αρχή προκειμένου να ενταχθεί στο ΕΣΠΑ για να χρηματοδοτηθεί αλλά – όπως αποδεικνύεται – δεν έγινε τίποτα.
Ανάλογα παραδείγματα υπάρχουν και για άλλα ακίνητα του ΑΣΟ ενώ σε ό,τι αφορά την περιοχή μας το μοναδικό κτίριο που αξιοποιήθηκε ήταν αυτό του ινστιτούτου (απέναντι από το στάδιο) το οποίο όμως από έλλειψη δραστηριότητας και φύλαξης λεηλατήθηκε.
«Αν μας το είχαν παραχωρήσει θα μπορούσαμε να κάνουμε διάφορες δραστηριότητες σ’ αυτό και σήμερα να μην ήταν λεηλατημένο» λέει ο δήμαρχος Πύργου Μάκης Παρασκευόπουλος.
Δεν μπορεί
Η αλήθεια είναι ότι με τις σημερινές συνθήκες οικονομικής κρίσης η Αυτοδιοίκηση (τοπική και περιφερειακή) δεν μπορεί από μόνη της να προχωρήσει.
Είναι τόσα πολλά τα προβλήματα που καθημερινά αντιμετωπίζει ώστε να είναι σχεδόν αδύνατο να κάνει οτιδήποτε χωρίς τη συνδρομή της κεντρικής διοίκησης.
Ιδιαίτερα δε από τη στιγμή που δεν υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον από τον ιδιωτικό τομέα και η μοναδική πηγή χρηματοδότησης προέρχεται από τα Κοινοτικά προγράμματα αλλά κι εκεί το θεσμικό πλαίσιο δεν είναι ιδανικό και η γραφειοκρατία ενίοτε είναι αξεπέραστη.
Το επισημαίνουμε αυτό χωρίς να θέλουμε να μειώσουμε τις ευθύνες και των αυτοδιοικητικών παραγόντων ιδιαίτερα στην προ κρίσης εποχή.
Τώρα φτάσαμε σε μια εποχή όπου η ακίνητη περιουσία είναι «βραχνάς». Θα επισημάνουμε εδώ ότι η ΣΚΟΣ δηλ. η διάδοχος του ΑΣΟ που πήρε την μερίδα του λέοντος υποχρεούται κάθε χρόνο να πληρώνει στο κράτος 350.000 ευρώ!!! για τον φόρο ακίνητης περιουσίας, δηλαδή για την περιουσία που το ίδιο το κράτος της παραχώρησε και είχε αποκτηθεί με τον ιδρώτα και το αίμα των σταφιδοπαραγωγών.
Ταυτόχρονα όμως πιστεύουν αρκετοί ότι σήμερα ίσως να είναι μια μεγάλη ευκαιρία – πιθανόν από τις τελευταίες – να υπάρξει μία νέα προσπάθεια (όπως η τελευταία στον δήμο Ανδραβίδας – Κυλλήνης) των αυτοδιοικητικών και με την υποστήριξη των βουλευτών (που μέχρι σήμερα ήταν υποτονική) να «σηκώσουν» το θέμα και να εντάξουν την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας στο νέο ΕΣΠΑ.
Μόνον έτσι θα μπορέσουν να προχωρήσουν και έχουν τα ανάλογα οφέλη οι τοπικές κοινωνίες για τις οποίες άλλωστε έγινε η παραχώρηση αυτών των περιουσιακών στοιχείων.
Το μοναδικό κτίριο από την περιουσία του ΑΣΟ που «αξιοποιήθηκε». Τελικά λεηλατήθηκε. Τα υπόλοιπα σιγά – σιγά καταρρέουν.
patrisnews.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου