46χρονος στο χωριό Πράσινο Πύργου, πρώην οικοδόμος, τώρα άνεργος και καρκινοπαθής τελικού σταδίου, στο έλεος του Θεού! - Η κυβέρνηση να καμαρώσει το έργο της που έκανε τους αλλοτινούς νοικοκυραίους, πένητες!
Ρεπορτάζ Ελένη Παπαδοπούλου
«Βαρύς ο κόσμος να τον ζήσεις, όμως για λίγη περηφάνια το αξίζει» είχε γράψει ο Ελύτης, αλλά δυστυχώς στις εποχές που ζούμε, αυτοί που κυβερνούν, με την ανάλγητη πολιτική τους εξαφάνισαν και εκείνα τα ελάχιστα ψήγματα περηφάνιας που μας είχαν απομείνει. Κατάντησαν τους νοικοκυραίους πένητες και άδειασαν την ψυχή τους από κάθε τι όμορφο περιείχε.Αυτές οι σκέψεις και συναισθήματα ανάμεικτα με οργή και πόνο, με κυρίευσαν όταν είδα στο κρεβάτι της υπομονής, έναν άνθρωπο 46 μόνο χρόνων, κατάκοιτο, καρκινοπαθή τελικού σταδίου, να παλεύει να αγκιστρωθεί από τη ζωή, βαδίζοντας όπου η μοίρα τον βγάλει, με όση αξιοπρέπεια του έχουν αφήσει, αλλά και με όση αξιοπρέπεια δικαιούται.
Ο Γιώργος Καριώρης από το Πράσινο, εδώ και ένα μήνα, από τη στιγμή που διαγνώστηκε ως πάσχων με καλπάζοντα καρκίνο πνευμόνων και εγκεφάλου, ζει το δικό του δράμα με συμπαραστάτη τη γυναίκα του Γιάννα, αφού όντας άνεργος οικοδόμος εδώ και περίπου τέσσερα χρόνια, δεν έχει ούτε τα βασικά για να συντηρήσει το ταλαιπωρημένο του κορμί και να πάρει τα φάρμακά του και την αγωγή του.
Αυτός ο άλλοτε νοικοκύρης που μια ζωή με το μυστρί δούλευε στις οικοδομές, πολλά μπορεί να μην είχε, ένα μεροκάματο όμως το’ φερνε στο σπιτικό του, έφτασε να μην έχει τούτη την ώρα της ανάγκης βιβλιάριο υγείας και ασφάλεια, να μην έχει ένα ευρώ στο σπίτι, να μην έχει ένα ποτήρι γάλα να πιεί όπως κάθε άρρωστος δικαιούται!
Χθες αναγκάστηκαν να του βγάλουν ένα βιβλιάριο απορίας από την Πρόνοια γιατί από την προηγούμενη νοσηλεία του στο Νοσοκομείο Πύργου είναι ήδη χρεωμένος ως ανασφάλιστος με 480 ευρώ και έπεται συνέχεια αφού αυτήν την πόρτα, θα την περάσει κι άλλες φορές.
Γι αυτόν, η ζωή είναι ένα εφιαλτικό όνειρο που το βλέπει δυστυχώς με ανοιχτά απορημένα μάτια, γιατί συχνά χάνει την επαφή του με το περιβάλλον και ίσως να είναι μέσα στην ατυχία του και το δράμα του, τυχερός που δεν μπορεί να αντιληφθεί απολύτως, τι ακριβώς συμβαίνει γύρω του. Ότι η σύντροφός του προσπαθεί να τον ταϊσει έστω μια- δυο φορές τη βδομάδα με… κρέας που ψώνισε βερεσέ από τον κρεοπώλη, (για πόσο ακόμα θα της δίνει;), με ψωμί που τους προσφέρει δωρεάν ο φούρνος του χωριού, με ένα γιαούρτι – όταν έχει - που γράφεται κι αυτό στο τεφτέρι του μπακάλη!
Υπήρχαν μέρες, που ο άνθρωπος αυτός δεν είχε ούτε πάνες, ούτε σακούλες για τον καθετήρα, αφού είναι κατάκοιτος, ακόμα και η αντιβίωση που του δώσανε για να μην πάθει και ουρολοίμωξη είναι κι αυτή βερεσέ από το φαρμακείο.
Απλήρωτη η ΔΕΗ 1300 ευρώ
Το πορτόνι του σπιτιού το βρήκα κλειδωμένο, φώναξα και μου ανοίξανε κι όχι για άλλο λόγο, αλλά για να μην μπορέσουν να μπουν μέσα από τη ΔΕΗ και τους κόψουν και το ρεύμα, αφού οι απλήρωτοι λογαριασμοί τους, έχουν ξεπεράσει τα 1300 ευρώ! Απλήρωτο και το νερό και αλίμονο αν η ΔΕΗ και η ΔΕΥΑΠ προβούνε σε διακοπές λόγω χρεών.
Αύριο το πρωί, η αδελφή της γυναίκας του Έφη Λούπη, που τους συμπαραστέκεται μαζί με τον άντρα της όλον αυτόν τον καιρό της αρρώστιας, αλλά και της δύσκολης οικονομικής κατάστασης που βιώνουν τα τελευταία χρόνια λόγω ανεργίας, θα πρέπει να τον πάει σε ογκολόγο στο Ρίο. Η ίδια έκανε ενέργειες να μπορέσει να του παρασχεθεί ασθενοφόρο, να τον πάει και να τον φέρει, αφού δεν μπορεί να μετακινηθεί αλλιώς και μάλλον ξεπεράστηκαν τα αρχικά γραφειοκρατικά εμπόδια και θα το καταφέρουν.
Μαζί τους, δεν θα μπορέσουν αν δεν βοηθήσει οικονομικά κάποιος, να έχουν ούτε λίγα ευρώ που μπορεί να χρειαστούν στη διακομιδή του, γιατί ελπίζουν τουλάχιστον στο Νοσοκομείο να μην τους ζητήσουν χρήματα.
«Βρισκόμαστε στο έλεος του θεού» μας λέει η σύζυγός του Γιάννα. « Δεν ζητάμε ελεημοσύνη, δεν είχαμε μάθει έτσι, όμως ζητώ την συμπαράσταση κάποιων ανθρώπων ή της εκκλησίας τουλάχιστον για να έχει ο άντρας μου ένα πιάτο φαί και για να μπορώ να του παίρνω τα φάρμακά του, τις βασικές του ανάγκες. Ο Γιώργος είχε στην ουσία ένα χρόνο να φέρει μεροκάματο στο σπίτι, μετά την κρίση, η οικοδομή τέλειωσε για πάντα, έκανε όμως καμιά αγροτική δουλειά παλιότερα και κάπως τα βγάζαμε πέρα, μετά όμως όλοι παίρνανε ξένους κι έτσι, ευρώ στο σπίτι δεν ξαναείδαμε.
Τώρα χτύπησε ξαφνικά η αρρώστια την πόρτα μας και ζούμε ένα δράμα. Ο γιατρός μας είπε ότι έχει μικρό διάστημα ζωής, όμως έστω και γι αυτό το λίγο θέλω ο άντρας μου να ζήσει και να φύγει με αξιοπρέπεια. Όλα τα χρόνια δίναμε στο κράτος κι εκείνο τώρα μας άφησε στο δρόμο! Εκείνοι που μας κυβερνάνε πρέπει να ντρέπονται για τα χάλια μας!»
Υ.Γ Όποιος θέλει να βοηθήσει είτε οικονομικά είτε με τρόφιμα την οικογένεια, μπορεί να τους βρει στο Πράσινο ( Τζόγια) στο κέντρο του χωριού, ή να επικοινωνήσει με το τηλ. 6943245318, ή να καταθέσει ένα ποσόν στον ακόλουθο τραπεζικό λογαριασμό της Εθνικής τράπεζας: 451/ 461107-18 - ΙΒΑΝ GR3801104510000045146110718
εφημερίδα Πρωινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου