Η ταινία αποτελεί κοινωνική κριτική της μεταπολιτευτικής ελληνικής κοινωνίας, με τις έντονες ιδεολογικές αγκυλώσεις και παράλληλα την αδυναμία και την έλλειψη βούλησης από το ελληνικό κράτος να αξιοποιήσει το ανθρώπινο δυναμικό. Παράλληλα εξετάζεται και η εξάρτηση της ελληνικής εκπαίδευσης τόσο από σχήματα και νοοτροπίες του παρελθόντος όσο και από την εξουσία, της οποίας καλείται να γίνει φερέφωνο.
Από τότε πέρασαν από αυτό τον τόπο πάμπολλες κυβερνήσεις, υπουργοί παιδείας, η κοινωνία εξελίχθηκε, τα συστήματα άλλαξαν, αλλά η νοοτροπία της εξουσίας δεν μεταβλήθηκε.
Το αποτέλεσμα είναι αυτό που βιώνουν καθημερινά χιλιάδες μαθητές και στην Ηλεία, με τους δασκάλους και τους γονείς τους να παρακολουθούν χωρίς να τους δίδεται η δυνατότητα να παρέμβουν ουσιαστικά για να αλλάξουν τα κακώς κείμενα.
Ελλείψεις
Είναι χαρακτηριστικά ορισμένα παραδείγματα:
*** Σήμερα 3 Νοεμβρίου στα γυμνάσια και λύκεια της Ηλείας εξακολουθούν να υπάρχουν 40 (!) κενές θέσεις εκπαιδευτικών
*** Μαθήματα που οι μαθητές θα εξεταστούν στις πανελλήνιες του Μαΐου δεν διδάσκονται καθόλου ή διδάσκονται ελάχιστα.
*** Δεν διδάσκονται σε ποσοστό 80% μαθήματα του τομέα Υγείας στα ΕΠΑΛ και τις ΕΠΑΣ.
*** Τα σχολικά εργαστήρια είναι ανεπαρκή και σε πολλές περιπτώσεις καλούνται 25 μαθητές να κάνουν πληροφορική με δέκα υπολογιστές.
Όμως, έτσι δεν γίνεται μάθημα... Μερικά χρόνια πριν η πολιτεία είχε δεσμευτεί ότι ο κάθε μαθητής του γυμνασίου θα έπαιρνε δωρεάν και από ένα υπολογιστή. Αυτό έγινε μια χρονιά και … τέλος.
Την ίδια ώρα κι ενώ το κράτος κάνει τρελές περικοπές, επιτρέπει (για ποιο λόγο;) να υπάρχει ένα τεράστιο κόστος για το λογισμικό των Η/Υ των σχολείων το οποίο αν το είχε ελεύθερο θα μπορούσε κάθε 4 Η/Υ να εξοικονομεί τον ένα.
*** Οι βιβλιοθήκες σε πολλά σχολεία είναι από ελλιπείς έως ανύπαρκτες.
Κτιριακό
Πέραν των ανωτέρω ενδεικτικών προβλημάτων –αλλά ουσιαστικών- θυμίζουμε ότι εννέα!! σχολεία στεγάζονται σε λυόμενα και από αυτά προοπτική να πάει σε κανονικό κτίριο έχει μόνο το 1ο γυμνάσιο Πύργου.
Όμως και αυτά που στεγάζονται σε κανονικά κτίρια έχουν ανάγκη από σημαντικές βελτιώσεις αλλά δεν υπάρχουν χρήματα. Η μείωση των πιστώσεων έχει ξεπεράσει το 50% και όσες σχολικές επιτροπές δεν είχαν αποθεματικό ψάχνουν και για το τελευταίο ευρώ για να βάλουν πετρέλαιο ή να καλύψουν άλλες αναγκαίες εργασίες.
Η μεταφορά
Σε ό,τι αφορά τη μεταφορά μαθητών μπορεί θεωρητικά να γίνεται αλλά κι εδώ τα προβλήματα είναι μεγάλα.
Δεκάδες μαθητές είναι υποχρεωμένοι να ξυπνούν από τις 6 τα χαράματα για να πάρουν το λεωφορείο που θα περάσει από το χωριό τους και να φτάσουν στο σχολείο τους μισή ή και μία ώρα πριν ανοίξει. Και είναι υποχρεωμένοι να περιμένουν μέσα στη βροχή και το κρύο, να περιφέρονται εδώ κι εκεί και να ψάχνουν υπόστεγα για να προφυλαχθούν.
Το μεσημέρι δε, θα επιστρέψουν στα σπίτια τους στις 3:00 ή και λίγο αργότερα κάποιοι θα ξεφύγουν μετά από μία- δύο ώρες για φροντιστήριο και το βράδυ –κατάκοποι- πρέπει να κοιμηθούν νωρίς για να ξυπνήσουν στις 6 πμ της επομένης. Και μιλάμε για παιδιά 15 ή 16 ή 17 χρ.
Το υπουργείο
Την ίδια ώρα το υπουργείο Παιδείας με τα ανώτατα στελέχη του μηδέ εξαιρουμένης της πολιτικής ηγεσίας επεξεργάζεται διάφορα σχέδια τα οποία έχουν να κάνουν (κατ’ εντολή της τρόικας) με:
- Μειώσεις (κι άλλο) στις χρηματοδοτήσεις
- Απολύσεις εκπαιδευτικών
- Καταργήσεις σχολικών μονάδων
- Μέτρα που στην πράξη καταργούν τον θεσμό της δημόσιας δωρεάν παιδείας
- Οξύνουν τις ανισότητες μεταξύ των μαθητών των σχολείων των αστικών κέντρων με αυτά της υπαίθρου και των ορεινών περιοχών.
Και το κυριότερο…
Εφαρμόζει ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα χωρίς ουσιαστικό στόχο και σχέδιο, χωρίς να διευρύνει τους ορίζοντες του μαθητή, χωρίς να τον κάνει σκεπτόμενο πολίτη.
Το χειρότερο απ’ όλα είναι το γεγονός ότι όλα τα πιο πάνω εφαρμόζονται σε μια περίοδο πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης κατά την οποία τα προβλήματα της καθημερινότητας και της επιβίωσης που είναι πρωταρχικά, κάμπτουν τις αντιστάσεις των πολιτών.
«Ζ»
patrisnews.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου