Σκουπίδια, ξερά χόρτα και εγκαταλελειμμένα υλικά πλάι στα αυθαίρετα συνθέτουν το "θέατρο του παραλόγου" - Επιτείνει το πρόβλημα η "σκουπιδική κρίση" στον δήμο Πύργου
Του Χρήστου ΒορλόκαΕικόνες παρακμής, συνθήκες μίζερες και τριτοκοσμικές, συνθέτουν το
σκηνικό στους περισσότερους παραθαλάσσιους οικισμούς της Ηλείας, εκείνους που εδώ και δεκαετίες «ξεφύτρωναν» κυριολεκτικά κάτω από τη «μύτη» του κράτος, υποβαθμίζοντας χιλιάδες στρέμματα αιγιαλού και μπλοκάροντας οποιαδήποτε προοπτική τουριστικής ανάπτυξης του τόπου.
Η αυθαιρεσία στους παραθαλάσσιους οικισμούς έχει ριζώσει και διευρύνεται σε βαθμό που ακόμη και η ζωή των ίδιων των οικιστών να γίνεται πολλές φορές ανυπόφορη. Στους οικισμούς αυθαιρέτων του δήμου Πύργου που είναι και οι πλέον πυκνοκατοικημένοι της Ηλείας, τα προβλήματα μεγαλώνουν λόγω των αδιεξόδων στο πρόβλημα με τα στερεά απόβλητα. Η υπηρεσία καθαριότητας, εξαιτίας του γνωστού προβλήματος διάθεσης των αποβλήτων, δεν κάνει περισυλλογή απορριμμάτων ούτε στην πόλη, πόσο μάλλον στα παραθαλάσσια. Κάποιοι όμως εκεί, δεν πτοούνται!
Κίνδυνος πυρκαγιάς…
Δεν είναι μόνο οι σωροί των σκουπιδιών που στοιβάζονται δίπλα στους γεμάτους κάδους. «Βουνά» από ξερά χόρτα και κλαδιά, που προέρχονται από αποψιλώσεις οικοπέδων, έχουν σωρευτεί δίπλα ακριβώς από τους κεντρικούς δρόμους, με υπαρκτό και μεγάλο τον κίνδυνο ανάφλεξής τους ανά πάσα στιγμή. Και μια πυρκαγιά σε έναν αυθαίρετο οικισμό χωρίς υποδομές υδροδότησης και προσβάσεις για την Πυροσβεστική Υπηρεσία δεν μπορεί να αποβεί απλά επικίνδυνη, αλλά και οδυνηρή. Το πρόβλημα είναι πιο έντονο στην περιοχή «Καβούρι» όπου ανά πενήντα μέτρα στον κεντρικό δρόμο υπάρχουν αριστερά και δεξιά σωροί με ξερά χόρτα και κλαδιά. Δυστυχώς όμως, αυτή είναι μόνο η μια όψη της αυθαιρεσίας, καθώς, οτιδήποτε δεν χρειάζονται οι ιδιοκτήτες των αυθαιρέτων καταλήγει ανεξέλεγκτα στο περιβάλλον, με ό,τι συνεπάγεται κάτι τέτοιο.
Μεγάλες εκτάσεις της αποξηραμένης λίμνης Μουριάς που γειτνιάζουν με τους οικισμούς, χρησιμοποιούνται για την εναπόθεση μπάζων και άχρηστων υλικών από τις πολύ συχνές οικοδομικές επιδιορθώσεις που επίσης παράνομα πραγματοποιούνται διαρκώς από ιδιοκτήτες αυθαιρέτων. Οικοδομικά υλικά, ξύλα, παλιά στρώματα, ηλεκτρικές συσκευές και οτιδήποτε θέλουν να ξεφορτωθούν κάποιοι κάτοικοι των παραθαλάσσιων οικισμών, βρίσκουν θέση στα άγονα χωράφια της πρώην λίμνης. Τι κι αν η Π.Υ. έχει πολλές φορές προειδοποιήσει για κίνδυνο πυρκαγιάς, οι «γνωστοί – άγνωστοι» συνεχίζουν απτόητοι να ρυπαίνουν. Το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί οι ρακοσυλλέκτες, έχει σαν αποτέλεσμα να απομακρύνονται απ’ αυτούς τα μεταλλικά άχρηστα αντικείμενα, μειώνοντας την επιβάρυνση του περιβάλλοντος.
Εγκαταλελειμμένα αντικείμενα
Στις καταπατημένες παραλίες, με τα σπιτάκια χτισμένα όπου γούσταρε ο καθένας, άναρχα και παράνομα, αρκεί μια βόλτα για να γίνει αντιληπτή η «παραφωνία» που συμβαίνει εκεί. Οι αυθαίρετοι παραλιακοί οικισμοί της Ηλείας, πέρα από νομικές και κοινωνικές προσεγγίσεις, προσφέρονται κάλλιστα και για μελέτη της νεοελληνικής κακογουστιάς: γύψινα κολονάκια με ψεύτικους κύκνους στα κιονόκρανα αλλά και κίονες από… σωλήνες αποχέτευσης, καλοκουρεμένα γκαζόν με ηλιακά φωτάκια που αλλάζουν αποχρώσεις αλλά και στέγες από καρκινογόνο αμίαντο, είναι μερικά μόνο από τα δείγματα αισθητικής των οικισμών αυτών. Πού και πού ξεπηδάει και κάποιος ιστός με την γαλανόλευκη, για να δείχνει ότι ορισμένοι ιδιοκτήτες… αγαπούν πολύ την Ελλάδα!
Αυτή είναι μόνο η γραφική όψη, αφού το σημαντικότερο είναι οι κίνδυνοι για τους λουόμενους που παραμονεύουν παντού. Αν κάποιο σκάφος παλιώσει, μη νομίζετε ότι ο ιδιοκτήτης του θα το αποσύρει. Δεκάδες εγκαταλελειμμένες βάρκες παραμένουν διάσπαρτες σε όλο το μήκος του αιγιαλού. Τα υλικά τους αποσυντίθενται και καταλήγουν στην αμμουδιά, όπου είναι βέβαιο ότι κάποιον θα τραυματίσουν κάποτε. Σωροί από σκουπίδια, κυρίως πλαστικά ποτήρια του άκρως απαραίτητου για τον «Ελληναρά» φραπέ, περιμένουν κάποιους ευαισθητοποιημένους πολίτες για να τα απομακρύνουν. Σημειωτέον ότι το πλαστικό, αν παραμείνει μόνιμα στο περιβάλλον, θα κάνει ίσως και περισσότερα από διακόσια χρόνια για να διασπαστεί. Αλλά και υλικά οικοδομών όπως κοφτερές γωνίες από πλακάκια ή τούβλα που «ξέφυγαν» από διάφορα μπάζα, εύκολα καταλήγουν στην αμμουδιά.
Ας γίνει κάτι…
Έχει καταντήσει να θεωρείται ταμπού στην Ηλεία η χρήση του επιθετικού προσδιορισμού «αυθαίρετα» για τις παραθαλάσσιες κατοικίες που χτίστηκαν παράνομα και νύχτα σε όλο σχεδόν το μήκος της ακτογραμμής του νομού. Όσες φορές η πολιτεία επιχείρησε να διευθετήσει τα πράγματα -αν και ποτέ δεν υπήρξε αποφασιστικότητα και συγκεκριμένο πλάνο- προσέκρουσε σε περίεργες νοοτροπίες ανοχής και διαιώνισης της αυθαιρεσίας.
Βέβαια, η κατάσταση στις ακτές του νομού με τα 20.000 έως 22.000 αυθαίρετα δεν επιτρέπει σκέψεις για κατεδαφίσεις, σε μια εποχή που οι πολίτες δοκιμάζονται από τις συνέπειες της μεγάλης οικονομικής κρίσης. Άλλωστε, ένα τέτοιο έργο θα κόστιζε πολλά εκατομμύρια ευρώ, τα οποία δεν υπάρχουν και ούτε πρόκειται να υπάρξουν μέσα στα επόμενα χρόνια. Τουλάχιστο ας ξεκινήσει κάτι εναλλακτικό: ένας κύκλος διαλόγου, μια καμπάνια ευαισθητοποίησης από τους δήμους ή την Περιφέρεια, μια μελέτη, κάποιο πρόγραμμα. Αρκεί να περιοριστεί η αυθαιρεσία και να σταματήσει η παραπέρα υποβάθμιση των ακτών μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου