Εντυπωσίασαν οι παιδικές γκοτσαριές που παίρνουν τη σκυτάλη από τους παλιότερους χορευτές
Τη χαρά και το κέφι μεταφέροντας το κλίμα της αποκριάς σε όλη την πόλη των Λεχαινών και με τη συμμετοχή πολύ κόσμου, πραγματοποιήθηκε με επιτυχία το Σάββατο το απόγευμα στα Λεχαινά ο Γενιτσαρίστικος χορός, μια παράδοση που διατηρείται πάνω από 150 χρόνια στην περιοχή.Στον Γενιτσαρίστικο χορό συμμετείχαν 6 συνολικά γκοτσαριές, τέσσερες από τα Λεχαινά και δύο από την Μυρσίνη, αφού φέτος το Στρούσι δεν συμμετείχε φέτος στις εκδηλώσεις με την δική του γκοτσαριά, λόγω πένθους για τον αδικοχαμένο πιλότο Αθ. Ζιάγκα που έχασε τη ζωή του στην Ισπανία κατά την διάρκεια άσκησης του ΝΑΤΟ.
Στον φετινό Γενιτσαρίστικο χορό, την σκυτάλη πήραν από τους παλιότερους οι νεότεροι, αφού από τις τέσσερις γκοταριές των Λεχαινών οι τρεις αποτελούνταν από παιδιά ηλικίας 7-13 ετών, η άλλη ήταν από ενήλικες και ομοίως από τις δύο της Μυρσίνης η μια ήταν παιδιά και η άλλη αποτελούνταν από ενήλικες χορευτές.
Για την ιστορία και για όσους τυχαίνει να μην έχουνε βιώσει την ομορφιά του Γενιτσαρίστικου χορού, να σημειώσουμε ότι χορεύεται από μία ομάδα χορευτών την τσετιά ή γκοτσαριά πού αποτελείται από εννέα φουστανελοφόρους χορευτές τους Γκότσηδες , διατεταγμένους σε τριάδες . Στο κέντρο χορεύει ο γενίτσαρης πού κρατάει ένα διπλό τσεκούρι σκεπασμένο με ένα μεταξωτό μαντήλι , και δίνει τα παραγγέλματα του χορού στους υπόλοιπους. Οι Γκότσηδες κρατούν στα χέρια τους μασάκια (λίμες πού λιμάρουν οι χασάπηδες τα μαχαίρια) ανάποδα, από το σιδερένιο μέρος , ενώ η ξύλινη λαβή είναι στο πάνω μέρος.
Το τελετουργικό ακολουθήθηκε επακριβώς όπως πάντα, την τσετιά συμπλήρωναν δύο μπούλες, άνδρες ντυμένοι γυναίκες και ο γέρος με τη γριά (επίσης άνδρας). Ο χορός είχε τρείς ρυθμούς . Το χορό της κοτσωνιάς , το στρουσέϊκο γιοφύρι και το γαϊτανάκι . Ο χορός είναι έντονος με μεγάλη ένταση και χρειάζεται η γκοτσαριά πολλή προπόνηση για να τα καταφέρει. Ανάμεσα στους Γκότσηδες χορεύουν οι μπούλες πού προκαλούν με το χορό τους το γενίτσαρη και μεγαλώνουν την ένταση του χορού. Το θέαμα ήταν καταπληκτικό, ο κόσμος παρακολουθούσε και συμμετείχε ενεργά, το κέφι ήταν αστείρευτο και η πόλη των Λεχαινών για μια ακόμα φορά κέρδισε τις εντυπώσεις. Και όπως προαναφέραμε, είναι πολύ σπουδαίο γεγονός το ότι οι μεγαλύτεροι μυούν τη νέα γενιά στον Γενιτσαρίστικο χορό μεταφέροντας τους όλα τα μυστικά του, με στόχο να συνεχίσει να υπάρχει και να εξελίσσεται μέσα στο χρόνο. Μάλιστα, για να φτάσουν τα παιδιά σε αυτό το πολύ καλό αποτέλεσμα, εδώ και πολύ καιρό έκαναν πρόβες, γιατί ο Γενιτσαρίστικος χορός δεν είναι εύκολος, έχει ιδιαίτερες τεχνικές και αυτό κυρίως που οι παλιότεροι έπρεπε να μεταλαμπαδεύσουν στους νεότερους, ήταν η αγάπη τους για την παράδοση και την πολιτιστική μας κληρονομιά και κυρίως να ‘δέσουν’ μεταξύ τους οι γκοτσαριές των μεγάλων και των μικρών. Και βεβαίως το αποτέλεσμα δικαίωσε τις προσπάθειές τους και είναι χαρά και τιμή για τον τόπο να παίρνουν την σκυτάλη οι νεότεροι και να το κάνουν με αγάπη…
Ελένη Παπαδοπούλου
Φωτο Ανδρέας Μίγκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου