Ισόπαλοι ΠΑΣ Γιάννενα και Παναθηναϊκός
Δεν ανέδειξε νικητή η αναμέτρηση του ΠΑΣ Γιάννινα με τον Παναθηναϊκό που
έληξε 0-0, αποτέλεσμα δίκαιο με βάση την εικόνα του αγώνα. Ελάχιστες
καλές φάσεις μπροστά στις δύο εστίες και «αναιμική» εμφάνιση από τους
«πράσινους» του Φάμπρι. Ελαφρώς καλύτεροι οι γηπεδούχοι που έφτασαν πιο
κοντά στη νίκη χάρη στην ποιότητα του Ντε Βινσέντι.
Ο βαρύς αγωνιστικός χώρος στους «Ζωσιμάδες» προμήνυε πως τα πράγματα θα ήταν δύσκολα για τους παίκτες των δύο ομάδων. Στοιχείο που θα μπορούσε να δικαιολογήσει πολλά, όχι όμως και το παθητικό ποδόσφαιρο των φιλοξενούμενων.
Παίζοντας στο ίδιο χορτάρι, άλλωστε, οι φιλοξενούμενοι ήταν εκείνοι που μπήκαν πιο δυνατά και είχαν τον έλεγχο του ματς.
Οι παίκτες του Φάμπρι ουσιαστικά αχρήστευσαν με τον τρόπο παιχνιδιού τους το κέντρο της ομάδας, με τον Βιτόλο να μην μπορεί να πάρει την πρώτη πάσα και τον Πίντο –συνήθως ελεύθερο από επιλογή των γηπεδούχων- να προσπαθεί με βαθιές μπαλιές να βρει τον Τοτσέ, ο οποίος αποτέλεσε εύκολη λεία για τους αντίπαλους αμυντικούς. Έτσι οι Κεϊτά και Τσουκαλάς είχαν τον απόλυτο έλεγχο στον άξονα και από εκεί και πέρα η επιλογή τους ήταν συχνά ο Γεωργίου σε μια προσπάθεια να εκμεταλλευτούν την αδυναμία του Μαρίνου να κόψει αγωνιζόμενος στην άγνωστη γι’ αυτόν θέση του αριστερού μπακ.
Αντίστοιχο ήταν και το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου με τον ΠΑΣ να μπαίνει πιο δυνατά, αλλά να μην μπορεί να κάνει τη μεγάλη φάση και τους παίκτες του Φάμπρι να μην δείχνουν ικανοί να αλλάξουν κάτι στην εικόνα του ματς. Ο Ισπανός τεχνικός αποφάσισε να ρίξει στη μάχη τον Ζέκα αντί του Κουΐνσι, με τον Γκανέζο να πληρώνει περισσότερο τα νεύρα του και όχι την απόδοσή του, αφού από τα δικά του πόδια προήλθαν και οι δύο τελικές που είχαν οι «πράσινοι» μέχρι εκείνη την ώρα.
Ούτε όμως οι αλχημείες με τις αλλαγές θέσεων μεταξύ Σισοκό, Μαυρία και Ζέκα έφεραν… παλμό στην αναιμική επιθετική παρουσία των «πρασίνων» και όσο περισσότερο περνούσε η ώρα γινόταν φανερό πως το παιχνίδι θα κρινόταν –αν κρινόταν- στο γκολ. Πιο κοντά σε αυτό πάντως έδειχναν να είναι οι γηπεδούχοι που συνέχισαν να ελέγχουν το ρυθμό και να προσπαθούν να απειλήσουν εκμεταλλευόμενοι κυρίως την ποιότητα του Ντε Βινσέντι. Από τα πόδια του Αργεντινού μάλιστα προήλθε και η πιο ωραία φάση του αγώνα, όταν δοκίμασε να σημειώσει από πολύ πλάγια θέση και με μονοκόμματο σουτ ένα από τα γκολ με τα οποία μας έχει… κακομάθει φέτος. Από προσπάθεια του ίδιου παίκτη ήταν και το προτελευταίο «αχ» (ακολούθησε και σουτ του Κοροβέση που έδιωξε ο κορυφαίος για τον Παναθηναϊκό, Καρνέζης) που ακούστηκε στους «Ζωσιμάδες» με το σφύριγμα της λήξης να βρίσκει τις δύο ομάδες ισόπαλες δίχως σκορ και τους γηπεδούχους που τους επιτρέπει να παραμείνουν στο +2 από το σημερινό αντίπαλο τους και σε τροχιά πλέι-οφ.
Και βρισκόμαστε πια στην 17η αγωνιστική…
Η εικόνα πάντως, των τελευταίων λεπτών με τον ΠΑΣ να πιέζει για τη νίκη και να δημιουργεί φάσεις είναι μάλλον αποκαλυπτική για την κατάσταση (αγωνιστική και ψυχολογική) των δύο ομάδων, στοιχείο που δικαιολογεί και τη βαθμολογική τους θέση και διαφορά που θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη αν ο Τσουκαλάς ευστοχούσε σε καρφωτή κεφαλιά στις καθυστερήσεις.
Πηγή: sport-fm.gr
Ο βαρύς αγωνιστικός χώρος στους «Ζωσιμάδες» προμήνυε πως τα πράγματα θα ήταν δύσκολα για τους παίκτες των δύο ομάδων. Στοιχείο που θα μπορούσε να δικαιολογήσει πολλά, όχι όμως και το παθητικό ποδόσφαιρο των φιλοξενούμενων.
Παίζοντας στο ίδιο χορτάρι, άλλωστε, οι φιλοξενούμενοι ήταν εκείνοι που μπήκαν πιο δυνατά και είχαν τον έλεγχο του ματς.
Οι παίκτες του Φάμπρι ουσιαστικά αχρήστευσαν με τον τρόπο παιχνιδιού τους το κέντρο της ομάδας, με τον Βιτόλο να μην μπορεί να πάρει την πρώτη πάσα και τον Πίντο –συνήθως ελεύθερο από επιλογή των γηπεδούχων- να προσπαθεί με βαθιές μπαλιές να βρει τον Τοτσέ, ο οποίος αποτέλεσε εύκολη λεία για τους αντίπαλους αμυντικούς. Έτσι οι Κεϊτά και Τσουκαλάς είχαν τον απόλυτο έλεγχο στον άξονα και από εκεί και πέρα η επιλογή τους ήταν συχνά ο Γεωργίου σε μια προσπάθεια να εκμεταλλευτούν την αδυναμία του Μαρίνου να κόψει αγωνιζόμενος στην άγνωστη γι’ αυτόν θέση του αριστερού μπακ.
Αντίστοιχο ήταν και το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου με τον ΠΑΣ να μπαίνει πιο δυνατά, αλλά να μην μπορεί να κάνει τη μεγάλη φάση και τους παίκτες του Φάμπρι να μην δείχνουν ικανοί να αλλάξουν κάτι στην εικόνα του ματς. Ο Ισπανός τεχνικός αποφάσισε να ρίξει στη μάχη τον Ζέκα αντί του Κουΐνσι, με τον Γκανέζο να πληρώνει περισσότερο τα νεύρα του και όχι την απόδοσή του, αφού από τα δικά του πόδια προήλθαν και οι δύο τελικές που είχαν οι «πράσινοι» μέχρι εκείνη την ώρα.
Ούτε όμως οι αλχημείες με τις αλλαγές θέσεων μεταξύ Σισοκό, Μαυρία και Ζέκα έφεραν… παλμό στην αναιμική επιθετική παρουσία των «πρασίνων» και όσο περισσότερο περνούσε η ώρα γινόταν φανερό πως το παιχνίδι θα κρινόταν –αν κρινόταν- στο γκολ. Πιο κοντά σε αυτό πάντως έδειχναν να είναι οι γηπεδούχοι που συνέχισαν να ελέγχουν το ρυθμό και να προσπαθούν να απειλήσουν εκμεταλλευόμενοι κυρίως την ποιότητα του Ντε Βινσέντι. Από τα πόδια του Αργεντινού μάλιστα προήλθε και η πιο ωραία φάση του αγώνα, όταν δοκίμασε να σημειώσει από πολύ πλάγια θέση και με μονοκόμματο σουτ ένα από τα γκολ με τα οποία μας έχει… κακομάθει φέτος. Από προσπάθεια του ίδιου παίκτη ήταν και το προτελευταίο «αχ» (ακολούθησε και σουτ του Κοροβέση που έδιωξε ο κορυφαίος για τον Παναθηναϊκό, Καρνέζης) που ακούστηκε στους «Ζωσιμάδες» με το σφύριγμα της λήξης να βρίσκει τις δύο ομάδες ισόπαλες δίχως σκορ και τους γηπεδούχους που τους επιτρέπει να παραμείνουν στο +2 από το σημερινό αντίπαλο τους και σε τροχιά πλέι-οφ.
Και βρισκόμαστε πια στην 17η αγωνιστική…
Η εικόνα πάντως, των τελευταίων λεπτών με τον ΠΑΣ να πιέζει για τη νίκη και να δημιουργεί φάσεις είναι μάλλον αποκαλυπτική για την κατάσταση (αγωνιστική και ψυχολογική) των δύο ομάδων, στοιχείο που δικαιολογεί και τη βαθμολογική τους θέση και διαφορά που θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη αν ο Τσουκαλάς ευστοχούσε σε καρφωτή κεφαλιά στις καθυστερήσεις.
Πηγή: sport-fm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου