Οι βροχές ανέβασαν κατά 2 μέτρα τη στάθμη στο Φράγμα του Πηνειού

«Ουδέν  κακόν αμιγές καλού» έλεγαν οι Αρχαίοι ημών πρόγονοι και η συγκεκριμένη ρήση ταιριάζει απόλυτα  στην περίπτωση της Ηλείας.

Από τη μια  έχουμε τις πλημμύρες, από την άλλη όμως την ενίσχυση των υδατικών  αποθεμάτων τα οποία θα βρούμε μπροστά μας το ερχόμενο καλοκαίρι, όταν θα είναι σε εξέλιξη η αρδευτική περίοδος.

Οι βροχές των τελευταίων ημερών ανέβασαν τη στάθμη στον ταμιευτήρα  του φράγματος Πηνειού κατά 2 μέτρα, ποσοστό ικανοποιητικό  αλλά όχι ανησυχητικό, τουλάχιστον για την ώρα.

Πρόσφατη μέτρηση έδειξε ότι η στάθμη του νερού στο Φράγμα ήταν στα 182 εκατ. κυβικά, τα οποία αντιστοιχούν σε 83,5 μέτρα. Αυτό σημαίνει ότι, παρά τους υπερβολικά μεγάλους όγκους νερού που έπεσαν -και πέφτουν- στην Ηλεία, υπάρχει ένα περιθώριο μέχρι το «όριο ασφαλείας», το οποίο, σύμφωνα με τη μελέτη, βρίσκεται στα 90 μέτρα.

Εννοείται ότι απαιτείται  επαγρύπνηση έτσι ώστε πριν  η στάθμη πλησιάσει στα 90 μέτρα να ανοίξει η θυρίδα του Φράγματος για να αποφορτισθεί ο ταμιευτήρας . Έτσι θα αποφύγουμε πλημμυρικά φαινόμενα και ζημιές σε καλλιέργειες αγροτών. Υπενθυμίζουμε ότι κατά το παρελθόν σημειώθηκαν υπερχειλίσεις από τον υπερχειλιστή του Φράγματος και δεν αποφεύχθηκαν πλημμυρικές καταστάσεις σε αγροεκτάσεις.

Καταναλώθηκαν 169 εκατομμύρια  κ.μ.

Με την ευκαιρία να σημειώσουμε ότι η αρδευτική περίοδος του 2010 ξεκίνησε  στις 23 Μαρτίου και έληξε στις 11 Οκτωβρίου λόγω των συχνών και έντονων βροχοπτώσεων που πλήττουν τελευταία την Ηλεία. Οι καταναλώσεις σε νερό κατά τη φετινή αρδευτική περίοδο ανήλθαν συνολικά στα 169 εκατομμύρια  κυβικά μέτρα και αναλύονται ανά μήνα ως ακολούθως:
Το Μάρτιο 2 εκατ. κυβικά μέτρα,

τον Απρίλιο 5 εκατ. κ.μ.,
ο Μάιο 15 εκατ. κ.μ.,
τον Ιούνιο 45 εκατ. κ.μ.,
τον Ιούλιο 50 εκατ. κ.μ.,
τον Αύγουστο 35
εκατ. κ.μ., τον Σεπτέμβριο 15,5 εκατ. κ.μ.

και  τον Οκτώβριο  1,5 εκατ. κ.μ.

Τα δύο προηγούμενα χρόνια η  κατανάλωση νερού κυμάνθηκε περίπου στα 160 εκατ. κ.μ. που σημαίνει ότι φέτος κοντέψαμε να φτάσουμε τα 170 εκατ. κ.μ., άρα υπήρξε μεγαλύτερη σπατάλη νερού λόγω της παλαιότητας του δικτύου και των πολλών ζημιών, αλλά και  επειδή ορισμένοι παραγωγοί προέβησαν σε άσκοπες καταναλώσεις μη αντιλαμβανόμενοι την αξία του νερού.