Τι είδε η σύζυγος του Προέδρου της Δημοκρατίας στο ΚΕΠΕΠ
Δελτίο Ειδήσεων ΝΕΤ (15/2/2011)
Στις 9 Σεπτεμβρίου του 2009 κλιμάκιο του Συνηγόρου του Πολίτη επισκέφθηκε το ΚΕΠΕΠ Λεχαινών. Το κλιμάκιο συνόδευε η κα Παπούλια, ψυχολόγος, σύζυγος του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια...
... και αποτελείτο από τον Βοηθό Συνήγορο για τα Δικαιώματα του Παιδιού κ. Γ. Μόσχο, τον Βοηθό Συνήγορο Υγείας και Κοινωνικής Προστασίας κ. Γ. Σακέλλη και τις ειδικές επιστήμονες κα Ι. Κουβαριτάκη και κα Ε. Κυριακάκη.
Διαβάστε ένα μέρος από τα όσα συγκλονιστικά αναφέρει το πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη για την επίσκεψη αυτή:
"Τα παιδιά ήταν μόνα στα κρεβάτια τους, ατενίζοντας το λευκό ταβάνι του δωματίου, για πολλές ώρες καθημερινά. Σύμφωνα με άτυπη ενημέρωση του προσωπικού χορηγούνταν κατασταλτικά φάρμακα.
Μικρά παιδιά βρίσκονταν ξαπλωμένα σε παιδικά κρεβάτια τα οποία είχαν κουβέρτες γύρω-γύρω για προστασία από αυτοτραυματισμό και κάποια, αν και πολύ μικρής ηλικίας, ήταν δεμένα στο κρεβάτι τους με ύφασμα με αιτιολογία την αποφυγή αυτοτραυματισμού.
Παιδιά με νοητικές αναπηρίες και αυτονομία βάδισης διαβίωναν σε ξύλινα κρεβάτια/κουβούκλια (ύψους περίπου 2 μέτρων) με πόρτα και κλειδαριά για πολλές ώρες κάθε ημέρα (περισσότερες το Σαββατοκύριακο), με την αιτιολογία ότι η χρήση τους επιβάλλεται προκειμένου να μην κινδυνεύουν να τραυματιστούν κινούμενα στο χώρο, δεδομένης της αδυναμίας εποπτείας τους.
Κάποια από αυτά ζητούσαν την προσοχή, τη σωματική επαφή και έδειχναν επιθυμία να βγουν από τα κρεβάτια τους, ενώ άλλα παρέμεναν αδιάφορα ή κινούνταν στερεοτυπικά. Δεν υπήρχαν παιχνίδια δίπλα τους ή προσωπικά αντικείμενα καθώς θεωρούνταν επικίνδυνα λόγω πιθανότητας αυτοτραυματισμού πάντα με την αιτιολογία της αδυναμίας συνεχούς εποπτείας τους, λόγω της έλλειψης προσωπικού.
Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία φιλοξενούμενοι, όσοι ήταν κινητικά αυτόνομοι,περιφέρονταν στην κοινόχρηστη αίθουσα του ισογείου, χωρίς ερεθίσματα, χωρίς καθίσματα, με μία φθαρμένη μοκέτα.
Οι περισσότεροι φορούσαν ομοιόμορφες ολόσωμες γκρίζες φόρμες. Οι φιλοξενούμεοι ταΐζονταν, με βιαστικό ρυθμό, μόνοι ή ανά δύο και όχι σε ομάδα λόγω της έλλειψης προσωπικού.
Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία κινητικά αυτόνομοι διαβίωναν σε δωμάτια χωρισμένα στα δύο με ξύλινο κιγκλίδωμα και πόρτα με κλειδαριά, τα οποία θυμίζουν χώρο κράτησης, σε ατομικό χώρο περίπου 5 τ.μ , μόνοι πάνω σε ένα κρεβάτι, χωρίς τίποτα στο χώρο, για να μην ενοχλούνται μεταξύ τους.
Σε κάποιες περιπτώσεις τα χέρια τους ήταν δεμένα στο κρεβάτι και κάποιοι κινούνταν στερεοτυπικά.
Στο χώρο, εκτός από αυτόν του ισογείου, υπήρχε μια έντονη οσμή από τη χρόνια μη έγκαιρη ικανοποίηση των αναγκών προσωπικής υγιεινής των φιλοξενούμενων, και παρά το γεγονός ότι τα παράθυρα ήταν διαρκώς ανοιχτά.
Οι φιλοξενούμενοι με βαριά σωματική αναπηρία βρίσκονταν στο κρεβάτι διαρκώς όλο το 24ωρο. Τα κλινήρη παιδιά διαβίωναν μαζί με κλινήρεις ενήλικους σε δωμάτια με 2 έως 7 κρεβάτια.
Δεν υπήρχε χώρος ερεθισμάτων και χαλάρωσης (snoezelen room), όπως υπάρχει σε άλλα αντίστοιχα κέντρα, ούτε κατάλληλα διαμορφωμένος εσωτερικός χώρος ψυχαγωγίας, ούτε αντικείμενα ψυχαγωγίας πάνω από τα κρεβάτια των παιδιών (π.χ. οπτικά ερεθίσματα κρεμασμένα από το ταβάνι ).
Υπήρχαν κάποιες τηλεοράσεις ανοιχτές στα δωμάτια οι οποίες δεν είχαν ρυθμιστεί. Αναφέρθηκε ότι μία μέρα τη βδομάδα ορισμένα παιδιά έβγαιναν έξω και υπήρχε ψυχαγωγία με τη βοήθεια εθελοντών."
Διαβάστε τη συνέχεια και ολόκληρο το συγκλονιστικό πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη εδώ
Το iliatora.gr έχει βρεθεί ουκ ολίγες φορές και το τελευταίο χρονικό διάστημα στους χώρους του ΚΕΠΕΠ Λεχαινών και έχει συνομιλήσει με Διοίκηση και εργαζόμενους. Το συμπέρασμα τoυ πορίσματος (Μάρτιος 2011) του Συνηγόρου του Πολίτη για τη σημερινή κατάσταση στο ίδρυμα, μας βρίσκει απολύτως σύμφωνους:
"Οι προσπάθειες που κατεβλήθησαν από την Διοίκηση της μονάδας, τουλάχιστον κατά τη διάρκεια της τελευταίας χρονιάς, κινούνται μεν στην ορθή κατεύθυνση για την βελτίωση λειτουργικών αδυναμιών και ελλείψεων, ωστόσο, αδυνατούν να καλύψουν το σοβαρό έλλειμμα στην φροντίδα των φιλοξενούμενων το οποίο προκύπτει κυρίως από την έλλειψη προσωπικού, αλλά και από την ίδια τη φυσιογνωμία του ιδρύματος."
iliatora.gr
Διαβάστε ένα μέρος από τα όσα συγκλονιστικά αναφέρει το πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη για την επίσκεψη αυτή:
"Τα παιδιά ήταν μόνα στα κρεβάτια τους, ατενίζοντας το λευκό ταβάνι του δωματίου, για πολλές ώρες καθημερινά. Σύμφωνα με άτυπη ενημέρωση του προσωπικού χορηγούνταν κατασταλτικά φάρμακα.
Μικρά παιδιά βρίσκονταν ξαπλωμένα σε παιδικά κρεβάτια τα οποία είχαν κουβέρτες γύρω-γύρω για προστασία από αυτοτραυματισμό και κάποια, αν και πολύ μικρής ηλικίας, ήταν δεμένα στο κρεβάτι τους με ύφασμα με αιτιολογία την αποφυγή αυτοτραυματισμού.
Παιδιά με νοητικές αναπηρίες και αυτονομία βάδισης διαβίωναν σε ξύλινα κρεβάτια/κουβούκλια (ύψους περίπου 2 μέτρων) με πόρτα και κλειδαριά για πολλές ώρες κάθε ημέρα (περισσότερες το Σαββατοκύριακο), με την αιτιολογία ότι η χρήση τους επιβάλλεται προκειμένου να μην κινδυνεύουν να τραυματιστούν κινούμενα στο χώρο, δεδομένης της αδυναμίας εποπτείας τους.
Κάποια από αυτά ζητούσαν την προσοχή, τη σωματική επαφή και έδειχναν επιθυμία να βγουν από τα κρεβάτια τους, ενώ άλλα παρέμεναν αδιάφορα ή κινούνταν στερεοτυπικά. Δεν υπήρχαν παιχνίδια δίπλα τους ή προσωπικά αντικείμενα καθώς θεωρούνταν επικίνδυνα λόγω πιθανότητας αυτοτραυματισμού πάντα με την αιτιολογία της αδυναμίας συνεχούς εποπτείας τους, λόγω της έλλειψης προσωπικού.
Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία φιλοξενούμενοι, όσοι ήταν κινητικά αυτόνομοι,περιφέρονταν στην κοινόχρηστη αίθουσα του ισογείου, χωρίς ερεθίσματα, χωρίς καθίσματα, με μία φθαρμένη μοκέτα.
Οι περισσότεροι φορούσαν ομοιόμορφες ολόσωμες γκρίζες φόρμες. Οι φιλοξενούμεοι ταΐζονταν, με βιαστικό ρυθμό, μόνοι ή ανά δύο και όχι σε ομάδα λόγω της έλλειψης προσωπικού.
Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία κινητικά αυτόνομοι διαβίωναν σε δωμάτια χωρισμένα στα δύο με ξύλινο κιγκλίδωμα και πόρτα με κλειδαριά, τα οποία θυμίζουν χώρο κράτησης, σε ατομικό χώρο περίπου 5 τ.μ , μόνοι πάνω σε ένα κρεβάτι, χωρίς τίποτα στο χώρο, για να μην ενοχλούνται μεταξύ τους.
Σε κάποιες περιπτώσεις τα χέρια τους ήταν δεμένα στο κρεβάτι και κάποιοι κινούνταν στερεοτυπικά.
Στο χώρο, εκτός από αυτόν του ισογείου, υπήρχε μια έντονη οσμή από τη χρόνια μη έγκαιρη ικανοποίηση των αναγκών προσωπικής υγιεινής των φιλοξενούμενων, και παρά το γεγονός ότι τα παράθυρα ήταν διαρκώς ανοιχτά.
Οι φιλοξενούμενοι με βαριά σωματική αναπηρία βρίσκονταν στο κρεβάτι διαρκώς όλο το 24ωρο. Τα κλινήρη παιδιά διαβίωναν μαζί με κλινήρεις ενήλικους σε δωμάτια με 2 έως 7 κρεβάτια.
Δεν υπήρχε χώρος ερεθισμάτων και χαλάρωσης (snoezelen room), όπως υπάρχει σε άλλα αντίστοιχα κέντρα, ούτε κατάλληλα διαμορφωμένος εσωτερικός χώρος ψυχαγωγίας, ούτε αντικείμενα ψυχαγωγίας πάνω από τα κρεβάτια των παιδιών (π.χ. οπτικά ερεθίσματα κρεμασμένα από το ταβάνι ).
Υπήρχαν κάποιες τηλεοράσεις ανοιχτές στα δωμάτια οι οποίες δεν είχαν ρυθμιστεί. Αναφέρθηκε ότι μία μέρα τη βδομάδα ορισμένα παιδιά έβγαιναν έξω και υπήρχε ψυχαγωγία με τη βοήθεια εθελοντών."
Διαβάστε τη συνέχεια και ολόκληρο το συγκλονιστικό πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη εδώ
Το iliatora.gr έχει βρεθεί ουκ ολίγες φορές και το τελευταίο χρονικό διάστημα στους χώρους του ΚΕΠΕΠ Λεχαινών και έχει συνομιλήσει με Διοίκηση και εργαζόμενους. Το συμπέρασμα τoυ πορίσματος (Μάρτιος 2011) του Συνηγόρου του Πολίτη για τη σημερινή κατάσταση στο ίδρυμα, μας βρίσκει απολύτως σύμφωνους:
"Οι προσπάθειες που κατεβλήθησαν από την Διοίκηση της μονάδας, τουλάχιστον κατά τη διάρκεια της τελευταίας χρονιάς, κινούνται μεν στην ορθή κατεύθυνση για την βελτίωση λειτουργικών αδυναμιών και ελλείψεων, ωστόσο, αδυνατούν να καλύψουν το σοβαρό έλλειμμα στην φροντίδα των φιλοξενούμενων το οποίο προκύπτει κυρίως από την έλλειψη προσωπικού, αλλά και από την ίδια τη φυσιογνωμία του ιδρύματος."
iliatora.gr
Σχόλια