Κραυγή αγωνίας βγαίνει από τα χωριά του ορεινού δήμου Πύργου. "Δήμος Πύργου δεν είναι μόνο ο Πύργος" αναφέρουν και εκφράζουν παράπονα για τη νέα κατάσταση που έχειδιαμορφωθεί στην αυτοδιοίκηση. Δείτε τι αναφέρει στο oreini-ileia.blogspot.com, ο Ανδρέας Αθανασόπουλος από την Αγία Άννα.
"Στον Καλλικρατικό πλέον Δήμο πύργου με τις δυσχερείς οικονομικές συνθήκες, οι ορεινές,ναι υπάρχουν και τέτοιες, κοινότητες που ήδη είχαν προβλήματα επί «Καποδίστρια», αρχίζουν να συρρικνώνονται ακόμα περισσότερο. Άρχισαν τα χωριά να «σβήνουν» και οι λιγοστοί νέοι να φεύγουν, βιώνοντας την γήρανση και την δραµατική μείωση του ντόπιου πληθυσμού, την εγκατάλειψη την υποβάθμιση της γης και των παραδοσιακών επαγγελμάτων.
Ο άφαντος δήμος Πύργου τα έχει φέρει σε κοινωνική, οικονοµική, πολιτική και πολιτιστική αποµόνωση, παρόλο που ο κύριος Παρασκευόπουλος είχε υποσχεθεί το αντίθετο.
Η ορεινότητα δεν είναι μόνο γεωγραφικό χαρακτηριστικό κύριε δήμαρχε, είναι ταυτότητα και συνείδηση για μας τους ορεινούς.
Τα ορεινά χωριά του Δήμου Πύργου, Κλινδια, Πεύκη, Αγιά Άννα, Γούμερο ,Καρυά κτλ, με την καλλικράτεια συνένωση, με μαθηματική ακρίβεια, οδηγήθηκαν σε περαιτέρω περιθωριοποίηση και μαρασμό.Πόσο δίκιο είχαμε που φωνάζαμε για την δημιουργία του ορεινού δήμου και ήμασταναντίθετοι στον τεμαχισμό της ορεινής Ηλείας και στην προσάρτησής της στα πεδινά αστικά κέντρα που αποτέλεσε πληθυσμιακή μειοψηφία, απαξιωμένη από τις κεντρικές επιλογές τους.
Δεν τους φτάνει που μ’ όλο αυτό το ξεγύμνωμα ανάγκασαν τους κατοίκους να μεταναστεύσουν, να εγκαταλείψουν τις πατρικές τους εστίες, . τώρα με τα χαράτσια για τα ακίνητα τους υποχρεώνουν να πληρώσουν τρακοσάρια γι’ αυτά τα έρημα, τα εγκαταλελειμμένα και μισογκρεμισμένα σπίτια, τα οποία πασχίζουν με νύχια και με δόντια να τα κρατήσουν όρθια παρά τις μεγάλες αποστάσεις από τον τόπο διαμονής τους.
Σε αυτό βέβαια βοήθησαν και μερικοί τοπικοί άρχοντες που εκβίαζαν πως αν δεν γινόταν το χωριό τους έδρα (Διβρη, Πανοπουλο, Λαλα) θα αντιδρούσαν στην δημιουργία του ορεινού Δήμου ….να τους χαιρόμαστε τους «νεκροθάφτες» των ονείρων μας, οι πιο πολλοί από αυτούς ανταμείφτηκαν για τις υπηρεσίες τους με θέσεις στους νέους δήμους , τους παραπέμπω στα λόγια του Μακρυγιάννη:
«Τούτην την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί κι αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και πολιτικοί και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι. Το λοιπόν δουλέψαμε όλοι μαζί, να την φυλάμεν κι όλοι μαζί και να μην λέγη ούτε ο δυνατός "εγώ", ούτε ο αδύνατος. Είμαστε εις το "εμείς" κι όχι εις το "εγώ"».
oreini-ileia.blogspot.com
ilialive.gr
"Στον Καλλικρατικό πλέον Δήμο πύργου με τις δυσχερείς οικονομικές συνθήκες, οι ορεινές,ναι υπάρχουν και τέτοιες, κοινότητες που ήδη είχαν προβλήματα επί «Καποδίστρια», αρχίζουν να συρρικνώνονται ακόμα περισσότερο. Άρχισαν τα χωριά να «σβήνουν» και οι λιγοστοί νέοι να φεύγουν, βιώνοντας την γήρανση και την δραµατική μείωση του ντόπιου πληθυσμού, την εγκατάλειψη την υποβάθμιση της γης και των παραδοσιακών επαγγελμάτων.
Ο άφαντος δήμος Πύργου τα έχει φέρει σε κοινωνική, οικονοµική, πολιτική και πολιτιστική αποµόνωση, παρόλο που ο κύριος Παρασκευόπουλος είχε υποσχεθεί το αντίθετο.
Η ορεινότητα δεν είναι μόνο γεωγραφικό χαρακτηριστικό κύριε δήμαρχε, είναι ταυτότητα και συνείδηση για μας τους ορεινούς.
Τα ορεινά χωριά του Δήμου Πύργου, Κλινδια, Πεύκη, Αγιά Άννα, Γούμερο ,Καρυά κτλ, με την καλλικράτεια συνένωση, με μαθηματική ακρίβεια, οδηγήθηκαν σε περαιτέρω περιθωριοποίηση και μαρασμό.Πόσο δίκιο είχαμε που φωνάζαμε για την δημιουργία του ορεινού δήμου και ήμασταναντίθετοι στον τεμαχισμό της ορεινής Ηλείας και στην προσάρτησής της στα πεδινά αστικά κέντρα που αποτέλεσε πληθυσμιακή μειοψηφία, απαξιωμένη από τις κεντρικές επιλογές τους.
Δεν τους φτάνει που μ’ όλο αυτό το ξεγύμνωμα ανάγκασαν τους κατοίκους να μεταναστεύσουν, να εγκαταλείψουν τις πατρικές τους εστίες, . τώρα με τα χαράτσια για τα ακίνητα τους υποχρεώνουν να πληρώσουν τρακοσάρια γι’ αυτά τα έρημα, τα εγκαταλελειμμένα και μισογκρεμισμένα σπίτια, τα οποία πασχίζουν με νύχια και με δόντια να τα κρατήσουν όρθια παρά τις μεγάλες αποστάσεις από τον τόπο διαμονής τους.
Σε αυτό βέβαια βοήθησαν και μερικοί τοπικοί άρχοντες που εκβίαζαν πως αν δεν γινόταν το χωριό τους έδρα (Διβρη, Πανοπουλο, Λαλα) θα αντιδρούσαν στην δημιουργία του ορεινού Δήμου ….να τους χαιρόμαστε τους «νεκροθάφτες» των ονείρων μας, οι πιο πολλοί από αυτούς ανταμείφτηκαν για τις υπηρεσίες τους με θέσεις στους νέους δήμους , τους παραπέμπω στα λόγια του Μακρυγιάννη:
«Τούτην την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί κι αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και πολιτικοί και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι. Το λοιπόν δουλέψαμε όλοι μαζί, να την φυλάμεν κι όλοι μαζί και να μην λέγη ούτε ο δυνατός "εγώ", ούτε ο αδύνατος. Είμαστε εις το "εμείς" κι όχι εις το "εγώ"».
oreini-ileia.blogspot.com
ilialive.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου