Αν το μάνατζμεντ ήταν κακό, ποιοι ήσαν οι μάνατζερς;

Γράφει η
Σοφία Βούλτεψη

Το καινούργιο πρωθυπουργικό εφεύρημα, δια του οποίου καταβάλλεται προσπάθεια να εξηγηθούν οι λόγοι για τους οποίους η Ελλάδα βρίσκεται στα σημερινά χάλια, είναι πως η χώρα μας είναι καλή, χρυσή και άγια, αλλά υπήρχε κακοδιαχείριση, κακό μάνατζμεντ.


Το είπε ο κ. Παπανδρέου μιλώντας στους Γερμανούς βιομηχάνους, το επανέλαβε και μετά τις συναντήσεις που είχε στις Βρυξέλλες με διάφορους Ευρωπαίους αξιωματούχους, καθώς ζητιάνευε για την έκτη δόση και (δεν) ενημερωνόταν για τα σχέδιά τους σχετικά με το ύψος του «κουρέματος» - και επομένως για το πότε μας έχουν προγραμματίσει να χρεοκοπήσουμε για τα καλά.

Α, ναι; Κακό μάνατζμεντ; Συμφωνούμε, αλλά ποιος ήταν ο μάνατζερ;

Υπάρχει καμιά αμφιβολία περί αυτού; Όλοι γνωρίζουμε τους μάνατζερς που έκαναν τη διαχείριση.

Σ’ αυτούς περιλαμβάνεται και ο ίδιος ο πρωθυπουργός.

Ούτε επ’ αυτού μπορεί να υπάρξει αμφισβήτηση. Δεν έλειψε από κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μετά το 1985.

Και ως αρχηγός της αντιπολίτευσης, δεν έλειψε από καμιά κινητοποίηση και εξαλλοσύνη, πρωταγωνιστώντας σε κωμικοτραγικές σκηνές.

Επιδεικνύοντας μπλουζάκια κατά της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ, δακρύζοντας από τα δακρυγόνα στο λιμάνι και άλλα τέτοια τραγελαφικά.

Μιλώντας, όμως, στους ξένους, στοχοποιεί τους πολιτικούς του αντιπάλους. Λέει δηλαδή ότι η χώρα είχε στο παρελθόν κακούς μάνατζερς, ενώ τώρα που ανέλαβε ο ίδιος, ο… σούπερ μάνατζερ, όλα πηγαίνουν καλά.

Είναι άλλη μια απόπειρα παραπληροφόρησης των Ευρωπαίων, οι οποίοι παριστάνουν πως δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται στην Ελλάδα, πως δεν γνωρίζουν τις πηγές της κακοδαιμονίας της, πως δεν έχουν υπόψη τους ποιος είναι ο συνομιλητής τους.

Και, με συγχωρείτε, αν ένας μάνατζερ αποδειχθεί καταστροφικός για την εταιρία που διοικεί, απολύεται, έτσι δεν είναι;

Είναι δυνατόν ο αποτυχημένος μάνατζερ που έριξε έξω την επιχείρηση να διατηρείται στη θέση του προκειμένου να την… σώσει;

Και άντε, οι Ευρωπαίοι δεν έχουν την αναγκαία ενημέρωση για την συμπεριφορά του κ. Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ προεκλογικά – κάτι που όφειλε να έχει ήδη πράξει η αξιωματική αντιπολίτευση, ώστε να τελειώνουν τα παραμύθια.

Όταν, όμως, ο κ. Παπανδρέου λέει δημοσίως από τις Βρυξέλλες και με τον πιο επίσημο τρόπο ότι ο ελληνικός λαός επιθυμεί διακαώς αυτές τις αλλαγές, θεωρεί δεδομένο ότι οι συνομιλητές του δεν βλέπουν τηλεόραση, δεν παρακολουθούν τις εκρηκτικές σκηνές στην Αθήνα; Δεν βλέπουν ότι δεν συμφωνεί κανείς με την κυβέρνηση;

Οπότε δεν θα αισθανθούν ότι τους κοροϊδεύει; 

Είναι να απορεί κανείς με την αντοχή αυτών των ανθρώπων. Θεωρούν τους εαυτούς τους υποχρεωμένους να αντιδρούν με τα ΜΑΤ, να απειλούν με παρακράτηση των μισθών όσων απεργούν, να φέρνουν τροπολογίες βάσει των οποίων τα διάφορα χαράτσια θα παρακρατούνται απευθείας από τους ήδη γλίσχρους μισθούς.

Και παρ’ όλα αυτά δεν εννοούν να παραιτηθούν από το… μάνατζμεντ!

Και καλά, ο κ. Παπανδρέου δεν θέλει να φύγει από τον πρωθυπουργικό θώκο, διότι αυτό θα σημάνει απομάκρυνσή του από την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, εξέλιξη που με τη σειρά της θα οδηγήσει στην απώλεια της προεδρίας της Σοσιαλιστικής Διεθνούς – που αποτελεί και το μοναδικό πόστο για το οποίο τελικά ενδιαφέρεται.

Ο κ. Καστανίδης, δεν ντρέπεται που δεν μπορεί να δώσει μια συνέντευξη Τύπου και περιφέρεται από κτίριο σε κτίριο, γελοιοποιούμενος;

Δεν ένιωσε για μια στιγμή την ανάγκη να πει «μπούχτισα, βρε αδελφέ. Θα πάω σπίτι μου»!

Μαζί του και όλοι οι υπόλοιποι δεν βλέπουν ότι δεν μπορούν να μπουν στα υπουργεία τους, δέχονται επιθέσεις, καταγγέλλονται για διάφορους λόγους (είτε ως ηλίθιοι, είτε ως δοσίλογοι);

Δεν νιώθουν πως αυτό δεν οδηγεί πουθενά;

Δεν καταλαβαίνει ο κ. Βενιζέλος πως είναι ανήθικο να αποκαλεί «τεχνική μέθοδο» την είσπραξη κάθε έκτακτης εισφοράς «αλληλεγγύης» (προφανώς προς το πολιτικό σύστημα) από τους μισθούς;

Δεν αντιλαμβάνεται πως είναι ανήθικο να λες πως δεν θα υπάρξουν άλλες μειώσεις και την ίδια ώρα να θεσμοθετείς – με μια δήθεν αδιάφορη «τεχνική» τροπολογία – την δυνατότητα για περαιτέρω μείωση των μισθών μέσω των έκτακτων εισφορών που θα επιβάλεις κάθε φορά που σου κατεβαίνει στο τροϊκανό κεφάλι;

Και οι βουλευτές; Τι θα κάνουν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ; Θα ψηφίσουν και αυτήν την τροπολογία;

Ο κ. Παπακωνσταντίνου, που κάποτε έκανε «ντου» στα γραφεία της διοίκησης της ΔΕΗ μαζί με τους συνδικαλιστές (που συμβαίνει να είναι τα ίδια φυσικά πρόσωπα), δεν ντρέπεται να λέει σήμερα πως «στη σημερινή εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία, κανείς δεν δικαιούται να παίζει παιχνίδια που μπορεί να κοστίσουν ακριβά στη χώρα»;

Δηλαδή, όταν έκανε τα «ντου» δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα; Και μπορούσε ανεξόδως να δημιουργεί ο ίδιος όσα προβλήματα ήθελε;

Να υποθέσουμε ότι όλοι αυτοί είναι καλοί «μάνατζερς»;

Και δεν ντρέπονται για το γεγονός ότι ψάχνουν εταιρία συμβούλων από τον ιδιωτικό τομέα για να τους πει για ποιο λόγο εκτροχιάζονται συνεχώς οι δημόσιες δαπάνες;

Ούτε για το γεγονός ότι δεν μπορούν να κάνουν βήμα χωρίς «τεχνική υποστήριξη»;  Για να απορροφούν κοινοτικά κονδύλια, να συμμαζέψουν το κράτος, να μαζέψουν τους φόρους, να εκδώσουν τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, να μαζέψουν τα σκουπίδια, να, να, να…

Τελικά. Μιλάμε για πολύ επικίνδυνους μάνατζερς…