ΣΤΑΥΡΟΣ ΛΙΛΟΓΛΟΥ 
Αγαπητοί γονείς,
Τις τελευταίες δεκαετίες επικράτησαν στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο οι νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις με έμφαση στην ελευθερία της προσωπικής δράσης και τον ατομικισμό. Έτσι προωθήθηκε η ασύδοτη κερδοφορία του κεφαλαίου, η συσσώρευση τεράστιου πλούτου, η διεύρυνση των ανισοτήτων, η κατασπατάληση των φυσικών πόρων και η καταστροφή του περιβάλλοντος.
Ο δημόσιος τομέας, η παιδεία και η υγεία, αφού υποβαθμίστηκαν και απαξιώθηκαν από τις κρατικές πολιτικές, εμφανίζονται σήμερα ως παράγοντες της αναποτελεσματικότητας, της στασιμότητας και τελικά της ύφεσης και της υπερχρέωσης της χώρας μας. Την ίδια στιγμή οι αγορές ταυτίζονται με την αποτελεσματικότητα, την ανάπτυξη, την πρόοδο, την ευελιξία, την επιχειρηματική ικανότητα, το δυναμισμό και την καινοτομία.
Επιδιώκουν να απαξιώσουν την παιδεία ως δημόσιο και κοινωνικό αγαθό, που πρέπει να παρέχεται δωρεάν σε κάθε πολίτη, και να προωθήσουν στρατηγικές επενδύσεις κερδοσκοπικών εταιρειών και ...
στο χώρο της εκπαίδευσης.
Αυτό σημαίνει μετατόπιση της κοινωνικής ευθύνης από την κοινότητα στο άτομο, με αποτέλεσμα τη μείωση των κρατικών δαπανών, την απόδοση ευθυνών στην εκπαίδευση για τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, ώστε να δικαιολογούνται οι πολιτικές που προάγουν τα standards, τα τεστ αξιολόγησης και τον ανταγωνισμό.
Με αυτές τις διαδικασίες η εξουσία επιχειρεί να επιβάλει κεντρικό έλεγχο στο εκπαιδευτικό σύστημα και να μειώσει τη δυνατότητα των εκπαιδευτικών να αμφισβητούν «αξίες» όπως είναι η ανταγωνιστικότητα, η οικονομική εκμετάλλευση, η «αξιοκρατία».
Ταυτόχρονα θέλουν να νομιμοποιήσουν τις ανισότητες στην εκπαίδευση αποκρύβοντας τον κοινωνικό τους χαρακτήρα με το επιχείρημα της ατομικής αδυναμίας ή ανικανότητας.
Στην κατεύθυνση της μείωσης των κοινωνικών δαπανών εντάσσεται και η δραστική μείωση των δαπανών για την εκπαίδευση, η οποία είναι αποτυπωμένη με τον πιο εύγλωττο τρόπο στον κρατικό προϋπολογισμό του 2011.
Τα 2,75% του ΑΕΠ για την Παιδεία αποτελεί ιστορικό χαμηλό των τελευταίων τριάντα χρόνων και δείχνει ότι δεν υπάρχει καμία δυνατότητα να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά ζητήματα σχολικής στέγης, διπλοβάρδιας, εργαστηριακού εξοπλισμού, υποδομών άθλησης, σχολικών βιβλιοθηκών, λειτουργικών δαπανών, επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών και θεσμών στήριξης των μαθητών.
Επί ένα χρόνο είμαστε παρατηρητές και θύματα μιας πολιτικής που έχει επιφέρει:
Απολύσεις με δραματική αύξηση της ανεργίας,
Ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων με εργαζόμενους έρμαιο στα χέρια της εργοδοσίας,
Μείωση των αποδοχών των εργαζόμενων στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα,
Αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, μείωση στις συντάξεις,
Κατάρρευση των επικουρικών και ασφαλιστικών ταμείων,
Διάλυση και ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών υγείας,
Αυξήσεις στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, αυξήσεις στα καύσιμα, στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ, στις αστικές συγκοινωνίες, στα διόδια... και ο κατάλογος συνεχίζεται.
Τη φετινή χρονιά στην εκπαίδευση γίναμε μάρτυρες μιας πολιτικής που:
Μείωσε δραματικά τους διορισμούς και τις προσλήψεις αναπληρωτών
Κατάργησε την Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη στα Λύκεια και την Ενισχυτική Διδασκαλία στα Γυμνάσια
Διόγκωσε τον αριθμό μαθητών ανά τμήμα
Κατάργησε τα Τμήματα Αθλητικής Διευκόλυνσης και τα Αθλητικά Σχολεία
Μείωσε τα κονδύλια μεταφοράς των μαθητών
Περιέκοψε κατά 40% τις λειτουργικές δαπάνες των σχολείων
Μετέφερε την καθαριότητα των σχολείων στους υποχρηματοδοτούμενους δήμους
Απαξίωσε τις Σχολικές Βιβλιοθήκες με κίνδυνο να κλείσουν οριστικά
Υποχρεώνει τους γονείς να αγοράζουν τα βιβλία για την ξένη γλώσσα.
Αγαπητοί γονείς,
Με στόχο την εξοικονόμηση πόρων σε διδακτήριο και ανθρώπινο προσωπικό, στα πλαίσια των επιταγών της Τρόικας για δραστική μείωση του δημόσιου τομέα, το Υπουργείο Παιδείας προωθεί συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολείων σε ολόκληρη τη χώρα.
Δίνεται η δυνατότητα στους Περιφερειακούς Διευθυντές και στους Διευθυντές Εκπαίδευσης, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των τοπικών κοινωνιών, να προχωρήσουν σε μαζικές συγχωνεύσει σχολείων και τμήματα με 30 μαθητές. Η έως σήμερα ακολουθούμενη τακτική από το Υπουργείο μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως δεν επιδιώκεται ένας εξορθολογισμός της υπάρχουσας κατάστασης, αλλά μια σημαντική μείωση του αριθμού των σχολείων.
Αυτό θα επιφέρει μια σειρά αρνητικά αποτελέσματα για την εκπαιδευτική διαδικασία, όπως:
Τμήματα 30 μαθητών στη δευτεροβάθμια, γεγονός που θα μειώσει την ποιότητα της εκπαίδευσης,
Δημιουργία τεράστιων σχολικών συγκροτημάτων (πολυδύναμα σχολικά κέντρα) με κίνδυνο να χαθεί το στοιχείο της παιδαγωγικής σχέσης μεταξύ διδασκόντων και διδασκομένων,
Αύξηση του χρόνου μετακίνησης από και προς το σχολείο με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια (οδική, αστική) και τον ελεύθερο χρόνο των μαθητών,
Αύξηση της μαθητικής διαρροής και της σχολικής αποτυχίας, ειδικά όσων προέρχονται από ευάλωτες-αδύναμες κοινωνικές ομάδες.
Αγαπητοί γονείς,
Με βάση τα παραπάνω, θα κληθείτε να αντιμετωπίσετε τις ανάγκες διαβίωσης, τα προβλήματα που αντιμετωπίζετε ως εργαζόμενοι, αλλά και να σηκώσετε για μια ακόμη φορά το βάρος της ενίσχυσης του δημόσιου σχολείου. Τα σχολεία, από την άλλη, θα κληθούν να βρουν χορηγούς για να καλύψουν τα λειτουργικά τους έξοδα, με ό,τι αυτό σημαίνει για τον προσανατολισμό της εκπαίδευσης.
Είναι φανερό πως πίσω από τις ηχηρές διακηρύξει για το Νέο Σχολείο, με το σύνθημα πρώτα ο μαθητής, κρύβεται μια πραγματικότητα που δεν είναι καθόλου ευχάριστη ούτε για τους μαθητές ούτε για τους γονείς και πολύ περισσότερο για το μέλλον του δημόσιου σχολείου.
Αυτή την περίοδο είναι αναγκαίο όσο ποτέ άλλοτε να αγωνιστούμε όλοι μαζί για:
Υπεράσπιση της Δημόσιας Εκπαίδευσης
Αποτροπή των σχεδίων του Υπουργείου Παιδείας για υποβάθμιση της εκπαίδευσης
Διεκδίκηση ενός δημόσιου και δωρεάν σχολείου που θα μορφώνει όλα τα παιδιά
Διαμόρφωση του σχολείου που οραματιζόμαστε και έχει ανάγκη η κοινωνική πλειοψηφία
Αθήνα, Φεβρουάριος 2011 ΟΛΜΕ.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΛΙΛΟΓΛΟΥ
Αγαπητοί γονείς, Τις τελευταίες δεκαετίες επικράτησαν στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο οι νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις με έμφαση στην ελευθερία της προσωπικής δράσης και τον ατομικισμό. Έτσι προωθήθηκε η ασύδοτη κερδοφορία του κεφαλαίου, η συσσώρευση τεράστιου πλούτου, η διεύρυνση των ανισοτήτων, η κατασπατάληση των φυσικών πόρων και η καταστροφή του περιβάλλοντος.
Ο δημόσιος τομέας, η παιδεία και η υγεία, αφού υποβαθμίστηκαν και απαξιώθηκαν από τις κρατικές πολιτικές, εμφανίζονται σήμερα ως παράγοντες της αναποτελεσματικότητας, της στασιμότητας και τελικά της ύφεσης και της υπερχρέωσης της χώρας μας. Την ίδια στιγμή οι αγορές ταυτίζονται με την αποτελεσματικότητα, την ανάπτυξη, την πρόοδο, την ευελιξία, την επιχειρηματική ικανότητα, το δυναμισμό και την καινοτομία.
Επιδιώκουν να απαξιώσουν την παιδεία ως δημόσιο και κοινωνικό αγαθό, που πρέπει να παρέχεται δωρεάν σε κάθε πολίτη, και να προωθήσουν στρατηγικές επενδύσεις κερδοσκοπικών εταιρειών και ...
στο χώρο της εκπαίδευσης.
Αυτό σημαίνει μετατόπιση της κοινωνικής ευθύνης από την κοινότητα στο άτομο, με αποτέλεσμα τη μείωση των κρατικών δαπανών, την απόδοση ευθυνών στην εκπαίδευση για τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, ώστε να δικαιολογούνται οι πολιτικές που προάγουν τα standards, τα τεστ αξιολόγησης και τον ανταγωνισμό.
Με αυτές τις διαδικασίες η εξουσία επιχειρεί να επιβάλει κεντρικό έλεγχο στο εκπαιδευτικό σύστημα και να μειώσει τη δυνατότητα των εκπαιδευτικών να αμφισβητούν «αξίες» όπως είναι η ανταγωνιστικότητα, η οικονομική εκμετάλλευση, η «αξιοκρατία».
Ταυτόχρονα θέλουν να νομιμοποιήσουν τις ανισότητες στην εκπαίδευση αποκρύβοντας τον κοινωνικό τους χαρακτήρα με το επιχείρημα της ατομικής αδυναμίας ή ανικανότητας.
Στην κατεύθυνση της μείωσης των κοινωνικών δαπανών εντάσσεται και η δραστική μείωση των δαπανών για την εκπαίδευση, η οποία είναι αποτυπωμένη με τον πιο εύγλωττο τρόπο στον κρατικό προϋπολογισμό του 2011.
Τα 2,75% του ΑΕΠ για την Παιδεία αποτελεί ιστορικό χαμηλό των τελευταίων τριάντα χρόνων και δείχνει ότι δεν υπάρχει καμία δυνατότητα να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά ζητήματα σχολικής στέγης, διπλοβάρδιας, εργαστηριακού εξοπλισμού, υποδομών άθλησης, σχολικών βιβλιοθηκών, λειτουργικών δαπανών, επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών και θεσμών στήριξης των μαθητών.
Επί ένα χρόνο είμαστε παρατηρητές και θύματα μιας πολιτικής που έχει επιφέρει:
Απολύσεις με δραματική αύξηση της ανεργίας,
Ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων με εργαζόμενους έρμαιο στα χέρια της εργοδοσίας,
Μείωση των αποδοχών των εργαζόμενων στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα,
Αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, μείωση στις συντάξεις,
Κατάρρευση των επικουρικών και ασφαλιστικών ταμείων,
Διάλυση και ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών υγείας,
Αυξήσεις στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, αυξήσεις στα καύσιμα, στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ, στις αστικές συγκοινωνίες, στα διόδια... και ο κατάλογος συνεχίζεται.
Τη φετινή χρονιά στην εκπαίδευση γίναμε μάρτυρες μιας πολιτικής που:
Μείωσε δραματικά τους διορισμούς και τις προσλήψεις αναπληρωτών
Κατάργησε την Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη στα Λύκεια και την Ενισχυτική Διδασκαλία στα Γυμνάσια
Διόγκωσε τον αριθμό μαθητών ανά τμήμα
Κατάργησε τα Τμήματα Αθλητικής Διευκόλυνσης και τα Αθλητικά Σχολεία
Μείωσε τα κονδύλια μεταφοράς των μαθητών
Περιέκοψε κατά 40% τις λειτουργικές δαπάνες των σχολείων
Μετέφερε την καθαριότητα των σχολείων στους υποχρηματοδοτούμενους δήμους
Απαξίωσε τις Σχολικές Βιβλιοθήκες με κίνδυνο να κλείσουν οριστικά
Υποχρεώνει τους γονείς να αγοράζουν τα βιβλία για την ξένη γλώσσα.
Αγαπητοί γονείς,
Με στόχο την εξοικονόμηση πόρων σε διδακτήριο και ανθρώπινο προσωπικό, στα πλαίσια των επιταγών της Τρόικας για δραστική μείωση του δημόσιου τομέα, το Υπουργείο Παιδείας προωθεί συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολείων σε ολόκληρη τη χώρα.
Δίνεται η δυνατότητα στους Περιφερειακούς Διευθυντές και στους Διευθυντές Εκπαίδευσης, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των τοπικών κοινωνιών, να προχωρήσουν σε μαζικές συγχωνεύσει σχολείων και τμήματα με 30 μαθητές. Η έως σήμερα ακολουθούμενη τακτική από το Υπουργείο μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως δεν επιδιώκεται ένας εξορθολογισμός της υπάρχουσας κατάστασης, αλλά μια σημαντική μείωση του αριθμού των σχολείων.
Αυτό θα επιφέρει μια σειρά αρνητικά αποτελέσματα για την εκπαιδευτική διαδικασία, όπως:
Τμήματα 30 μαθητών στη δευτεροβάθμια, γεγονός που θα μειώσει την ποιότητα της εκπαίδευσης,
Δημιουργία τεράστιων σχολικών συγκροτημάτων (πολυδύναμα σχολικά κέντρα) με κίνδυνο να χαθεί το στοιχείο της παιδαγωγικής σχέσης μεταξύ διδασκόντων και διδασκομένων,
Αύξηση του χρόνου μετακίνησης από και προς το σχολείο με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια (οδική, αστική) και τον ελεύθερο χρόνο των μαθητών,
Αύξηση της μαθητικής διαρροής και της σχολικής αποτυχίας, ειδικά όσων προέρχονται από ευάλωτες-αδύναμες κοινωνικές ομάδες.
Αγαπητοί γονείς,
Με βάση τα παραπάνω, θα κληθείτε να αντιμετωπίσετε τις ανάγκες διαβίωσης, τα προβλήματα που αντιμετωπίζετε ως εργαζόμενοι, αλλά και να σηκώσετε για μια ακόμη φορά το βάρος της ενίσχυσης του δημόσιου σχολείου. Τα σχολεία, από την άλλη, θα κληθούν να βρουν χορηγούς για να καλύψουν τα λειτουργικά τους έξοδα, με ό,τι αυτό σημαίνει για τον προσανατολισμό της εκπαίδευσης.
Είναι φανερό πως πίσω από τις ηχηρές διακηρύξει για το Νέο Σχολείο, με το σύνθημα πρώτα ο μαθητής, κρύβεται μια πραγματικότητα που δεν είναι καθόλου ευχάριστη ούτε για τους μαθητές ούτε για τους γονείς και πολύ περισσότερο για το μέλλον του δημόσιου σχολείου.
Αυτή την περίοδο είναι αναγκαίο όσο ποτέ άλλοτε να αγωνιστούμε όλοι μαζί για:
Υπεράσπιση της Δημόσιας Εκπαίδευσης
Αποτροπή των σχεδίων του Υπουργείου Παιδείας για υποβάθμιση της εκπαίδευσης
Διεκδίκηση ενός δημόσιου και δωρεάν σχολείου που θα μορφώνει όλα τα παιδιά
Διαμόρφωση του σχολείου που οραματιζόμαστε και έχει ανάγκη η κοινωνική πλειοψηφία
Αθήνα, Φεβρουάριος 2011 ΟΛΜΕ.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΛΙΛΟΓΛΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου