| ΚΑΠΟΤΕ… | ΣΗΜΕΡΑ… |
| ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές | έχει δύο |
| δουλεύαµε οκτώ ώρες | έχουµε χάσει το µέτρηµα |
| είχαµε χρόνο να πάµε για καφέ µε τους φίλους μας | τα λέµε µέσω MSN και Skype |
| είχαµε τις πόρτες των σπιτιών ανοικτές, όπως και τις καρδιές µας | κλειδαµπαρωνόµαστε, ßάζουµε συναγερµούς και έχουµε και 5-6 λυκόσκυλα για να µην αφήσουµε κανέναν να µας πλησιάσει. Είτε είναι καλός, είτε κακός. |
| πίναµε νερό της ßρύσης και ήµασταν µια χαρά | πίνουµε εµφιαλωµένο και...αρρωσταίνουµε |
| παίζαµε µε τους φίλους µας ποδόσφαιρο στις αλάνες | παίζουµε ποδόσφαιρο στο Playstation |
| είχαµε 2 τηλεοπτικά κανάλια και πάντα ßρίσκαµε κάτι ενδιαφέρον να δούµε | έχουµε 100 κανάλια και δεν µας αρέσει κανένα πρόγραµµα |
| κυκλοφορούσαµε µε ταπεινά αυτοκίνητα 1000 κυßικών και ήµασταν χαρούµενοι | κυκλοφορούµε µε τζιπ 2000 κυßικών και στεναχωριόµαστε που δεν έχουµε τζιπ... 3000 κυßικών |
| είχαµε χρόνο για τον εαυτό µας | δεν έχουµε χρόνο για κανένα.... |
| η σκληρή δουλειά ήταν ιδανικό | είναι µαλακία |
| λέγαµε καληµέρα σε ένα περαστικό και τον ρωτούσαµε για την τάδε οδό | µας τa λέει ο navigator |
| ζούσαµε σε σπίτι 65 τετραγωνικών και...ήµασταν ευτυχισµένοι | ζούµε σε σπίτια 120 τετραγωνικών και δεν χωράµε µέσα... |
| είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να ακούσουμε το κελάϊδισμα των πουλιών, να νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος | τα ßλέπουµε στην τηλεόραση |
| ζητάγαµε συγγνώµη από κοντά | το λέµε και µε SMS |
| αγοράζαµε ένα παντελόνι και το είχαµε για δύο χρόνια | τώρα το έχουμε δύο μήνες και μετά παίρνουμε άλλο |
| τα περιοδικά έπαιρναν συνέντευξη από ανθρώπους σα το Σεφέρη | παίρνουν από την Βανδή.. |
| ξυπνάγαµε πρωί πρωί την Κυριακή για να πάµε στην εκκλησία | δεν πάµε γιατί οι παπάδες γίνανε µεσίτες και επιχειρηµατίες, ενώ εμείς δεν μπορούμε να πάρουμε τα πόδια μας απο το ξενύχτι |
| µαζευόµασταν όλη η οικογένεια γύρω από το κυριακάτικο τραπέζι και αισθανόµασταν ενωµένοι και ευτυχισµένοι. | έχει ο καθένας το δικό του δωµάτιο και ßρισκόµαστε µαζί στο τραπέζι κατα τύχη.. |
| οι τραγουδίστριες τραγουδούσαν µε τη φωνή | τραγουδούν µε το κορµί... |
| ντοκουµέντο ήταν µια επιστηµονική ανακάλυψη | ντοκουµέντο είναι ένα ερασιτεχνικό ßίντεο που δείχνει δύο οπαδούς οµάδων να ανοίγουν ο ένας το κεφάλι του άλλου |
| είχαµε το θάρρος και τη λεßεντιά να λέµε «Έκανα λάθος». | Λέµε «Αυτός φταίει»... |
| Τα παιδιά έßλέπαν στην τηλεόραση κινούµενα σχέδια µε τον Μίκυ Μάους, τον Σεραφίνο, τον Τιραµόλα | ßλέπουν τους Power Rangers και τους Monsters µε όπλα και χειροßοµßίδες να σκοτώνουν και να ξεκοιλιάζουν...τους κακούς. |
| νοιαζόµασταν για το γείτονα | τσατιζόµαστε αν αγοράσει καλύτερη τηλεόραση από εµάς. |
| Ζούσαµε µε ένα µισθό | ζούµε µε τους µισθούς που ΘΑ πάρουµε |
| Κάποτε περνάγαµε υπέροχα στο ταßερνάκι της γειτονιάς, µε κρασάκι, τραγούδι και κουτσοµπολιό | µιζεριάζουµε σε ακριßά εστιατόρια.. |
| τα δανεικά τα έδινε ο αδελφός, ο φίλος... | µας δανείζουν οι τράπεζες |
| δουλεύαµε για να ζήσουµε | ζούµε για να δουλεύουµε |
| δεν είχαµε φράγκο στην τσέπη, µα ήµασταν τόσο, µα τόσο αισιόδοξοι, ακόµη κι ευτυχισµένοι! | έχουµε τα πάντα και τρωγόµαστε µε τα ρούχα µας... |
| Αυτό το «Κάποτε», το έλεγαν Ζωή.... | Το «Σήμερα» τι το λένε; |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου