Κοντά στο χωριό Λυγιά και μέσα σε ένα βαθύ καταπράσινο φαράγγι βρίσκεται το Μοναστήρι της Παναγίας της Ελεούσης. Δίπλα είναι μια σπηλιά με σταλακτίτες που το νερό της θεωρείται αγίασμα.
Δυστυχώς τώρα πλέον δεν τρέχει νερό.
Την εικόνα Της Παναγίας την έκρυψαν στην σπηλιά χριστιανοί ,για να την προστατέψουν στην περίοδο της εικονομαχίας .
Το 843 μ.Χ όταν με απόφαση της 7ης Οικουμενικής Συνόδου, οι εικόνες πήραν τις θέσεις τους ,η ξεχασμένη {{Παναγία της κρυφής σπηλιάς }} βρέθηκε ύστερα από καιρό από έναν βοσκό του οικισμού Λυγιάς .
Οι χριστιανοί έκτισαν τον 9ο μ.Χ. εκεί κοντά έναν ναό όπου τοποθετήθηκε η εικόνα Της Παναγίας και την ονόμασαν ΕΛΕΟΎΣΑ για να ελεεί τους πιστούς από τις αμαρτίες τους και να τους προστατεύει από τις επιθέσεις των επικίνδυνων πειρατών της εποχής και τις λοιμώδεις ασθένειες που ήταν οι κύριες αιτίες του αποδεκατισμού του πληθυσμού .
Το 1765 η Ιερά μονή έχει πολλούς μοναχούς και είναι κέντρο προστασίας εργατών ,ραγιάδων και κυρίως είναι η κρυψώνα των παιδιών που απειλούνται από το παιδομάζωμα .
Οι ενάρετοι τότε μοναχοί ,φροντίζουν την περιουσία της μονή που από τα εισοδήματα τρέφονται πολλά στόματα..
Το 1798 ,ανάξιοι μοναχοί λεηλατούν χειρότερα από πειρατές και Τούρκους την μονή και με την βοήθεια πιθανόν Τούρκων ,το μοναστήρι να ερημωθεί...
Ενώ οι υποτιθέμενοι Χριστιανοί ερημώνουν την μονή , ο Μουσταφά Αγά δείχνει το ενδιαφέρον του για το άγιο τούτο τόπο .
Όταν στα Ορλοφικά γινόντουσαν σφαγές η εικόνα Της Παναγίας μας μεταφέρετε στην Ζάκυνθο για προφύλαξη .
Μετά το πέρας των επεισοδίων 34 χρόνια μετά και εν έτη 1804 ,η εικόνα δεν έχει μεταφερθεί στον τόπο της αφού οι μοναχοί της μονής Προδρόμου Ζακύνθου αρνούνται να την επιστρέψουν .
Οι πιστοί και μοναχοί ζητούν την βοήθεια του Αγά της περιοχής Γαστούνης .
Η επέμβαση του Μουσταφά Αγά είναι καταλυτική αφού με επιστολή στον ενετό έπαρχο Ζακύνθου ,
μεσολαβεί και η εικόνα επιστρέφει.
Η ζωή στο μοναστήρι παρά την σκλαβιά παραμενει ήρεμη όταν το 1826 το μοναστήρι μπαίνει στο μάτι του Ιμπραϊμ και παραδίσεται στις φλόγες .
Πολλές οι μαρτυρίες για το χαλασμό...Περισσότερα στο βιβλίο Κου Ανδρέα Μπράτη {{Αγία Ελεούσα Λυγιάς Βαρθολομιού Ηλείας }}ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ Β΄
Έκδοση Ιεράς Μητροπόλεως Ηλείας 1991
Τα δύσκολα χρόνια της Τουρκοκρατίας η Μονή της Αγίας Ελεούσας αποτέλεσε το καταφύγιο των κατατρεγμένων.
Από τις αλλεπάλληλες καταστροφές και λεηλασίες έχουν απομείνει η εκκλησία και ένας μισογκρεμισμένος πύργος που χρησίμευε για την προστασία των μοναχών από τους επιδρομείς και ο οποίος τώρα έχει επισκευασθεί και οι ακούραστες Ηγουμένη και η μοναχή έχουν μετατρέψει το μοναστήρι σε έναν επίγειο παράδεισο
1828 ο πόλεμος τελείωσε ,ο Σισίνης σταματά να ζητά από την μονή χρήματα ,οι οικογένειες εργάζονατι και ο Ι.Καποδίστριας έχει βάλει τάξη και οι πρώτοι νόμοι εφαρμόζωνται...
Έφτασε και η στιγμη που Η Αγία Ελεούσα άρχισε να ορθοποδεί με τον ηγούμενο Νικηφόρο .
Το τελευταίο χτύπημα για το Ιερό μοναστήρι έγινε το 1979 παραμονή του πανηγυριού όταν Ιερόσυλοι
ΕΚΛΕΨΑΝ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ .....
Η Μητέρα όλου του κόσμου όμως δεν ξεχνά ....!!!!
Σήμερα ο Ιερός αυτός τόπος όπως προαναφέραμε έχει γίνει επίγειοσ παράδεισος ...
Όποιος μπει στο προάυλιο του μοναστηριού είναι εμφανές ότι γαληνεύει η ψυχή του ,γίνετε άλλος άνθρωπος ,ηρεμεί ,γαληνεύει και νομίζει ότι βρίσκεται μακριά από κάθε τι που του προκαλεί πόνο ψυχής.
Σήμερα το μοναστήρι αποτελείται από 2 Μοναχές, με Ηγουμένη την Μοναχή Παϊσία Χρονοπούλου.
Το προαύλιο του μοναστηριού |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου