Εβδομήντα
ύποπτες καταπατήσεις δασικών εκτάσεων που κάηκαν το 2007 στην Ηλεία και
σε άλλες περιοχές της Πελοποννήσου έχουν καταγράψει ερευνητές του
δικτύου WWF Ελλάς, στο πλαίσιο της δράσης «Παρακολούθηση των καμένων
εκτάσεων της Πελοποννήσου».
Οι σχετικές
εκθέσεις των ερευνητών έχουν σταλεί στα κατά τόπους δασαρχεία για την
διαδικασία της εξακρίβωσης.
Μάλιστα, οι μισές τουλάχιστο από τις αναφορές αυτές αφορούν τις περιοχές που ανήκουν στο Δασαρχείο Πύργου και 27 στα όρια του δασαρχείου Ολυμπίας.
Η μελέτη έγινε σε περισσότερα από 230 χωριά όλης της Πελοποννήσου, όπου οι ερευνητές κυρία Κωνσταντίνα Ζωγράφου και κ. Π.Κορδοπάτης ακολουθώντας τυχαίες οδικές διαδρομές κάλυψαν τουλάχιστον το 70% της έκτασης των περιοχών αυτών.
«Καταγράψαμε πιθανές αλλαγές χρήσης γης των καμένων (και μη) δασικών εκτάσεων,παρουσία βόσκησης εντός των εκτάσεων αυτών,περιπτώσεις διάβρωσης εδαφών κ.ά. Το αποτέλεσμα αυτής της δουλειάς ήταν η δημιουργία μιας λεπτομερούς βάσης δεδομένων» λέει ο κ. Κορδοπάτης, μιλώντας στην εφημερίδα «Το Βήμα».
Κατά την μελέτη και επεξεργασία των ευρημάτων διαπιστώθηκε ότι υπάρχει επέκταση των καλλιεργειών σε βάρος των δασικών εκτάσεων με τον κίνδυνο να αλλοιωθεί το όλο τοπίο και η φυσιογνωμία του δασικού χώρου. Το φαινόμενο είναι έντονο κυρίως σε καλλιέργειες ελιάς, οι οποίες συνορεύουν με καμένες εκτάσεις.
Τα κενά στη νομοθεσία, η έλλειψη προσωπικού στα δασαρχεία και, το κυριότερο, η απουσία δασολογίου και δασικών χαρτών είναι οι αιτίες που οδηγούν πολλούς καταπατητές στη συρρίκνωση των δασικών εκτάσεων της Ηλείας.
Να σημειωθεί τέλος ότι στα ευρήματα του δικτύου WWF Ελλάς συγκαταλέγεται και η επιδείνωση του φαινομένου της διάβρωσης των εδαφών που αποψιλώθηκαν από τις πυρκαγιές, πρόβλημα αρκετά έντονο σε ορισμένες ημιορεινές περιοχές της Ηλείας, ιδίως σε Ωλένη και Σκιλλούντα.
ΗΛΕΙΑ ΤΩΡΑ
Μάλιστα, οι μισές τουλάχιστο από τις αναφορές αυτές αφορούν τις περιοχές που ανήκουν στο Δασαρχείο Πύργου και 27 στα όρια του δασαρχείου Ολυμπίας.
Η μελέτη έγινε σε περισσότερα από 230 χωριά όλης της Πελοποννήσου, όπου οι ερευνητές κυρία Κωνσταντίνα Ζωγράφου και κ. Π.Κορδοπάτης ακολουθώντας τυχαίες οδικές διαδρομές κάλυψαν τουλάχιστον το 70% της έκτασης των περιοχών αυτών.
«Καταγράψαμε πιθανές αλλαγές χρήσης γης των καμένων (και μη) δασικών εκτάσεων,παρουσία βόσκησης εντός των εκτάσεων αυτών,περιπτώσεις διάβρωσης εδαφών κ.ά. Το αποτέλεσμα αυτής της δουλειάς ήταν η δημιουργία μιας λεπτομερούς βάσης δεδομένων» λέει ο κ. Κορδοπάτης, μιλώντας στην εφημερίδα «Το Βήμα».
Κατά την μελέτη και επεξεργασία των ευρημάτων διαπιστώθηκε ότι υπάρχει επέκταση των καλλιεργειών σε βάρος των δασικών εκτάσεων με τον κίνδυνο να αλλοιωθεί το όλο τοπίο και η φυσιογνωμία του δασικού χώρου. Το φαινόμενο είναι έντονο κυρίως σε καλλιέργειες ελιάς, οι οποίες συνορεύουν με καμένες εκτάσεις.
Τα κενά στη νομοθεσία, η έλλειψη προσωπικού στα δασαρχεία και, το κυριότερο, η απουσία δασολογίου και δασικών χαρτών είναι οι αιτίες που οδηγούν πολλούς καταπατητές στη συρρίκνωση των δασικών εκτάσεων της Ηλείας.
Να σημειωθεί τέλος ότι στα ευρήματα του δικτύου WWF Ελλάς συγκαταλέγεται και η επιδείνωση του φαινομένου της διάβρωσης των εδαφών που αποψιλώθηκαν από τις πυρκαγιές, πρόβλημα αρκετά έντονο σε ορισμένες ημιορεινές περιοχές της Ηλείας, ιδίως σε Ωλένη και Σκιλλούντα.
ΗΛΕΙΑ ΤΩΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου