Η ανεξαρτητοποίηση του Ηλείου βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας
Γιώργου Κοντογιάννη όπως εκφράστηκε από τον ίδιο στο βήμα της Βουλής,
εμπεριέχεται στην σχετική του ομιλία που την παραθέτουμε ολόκληρη:
«Καταλαβαίνω την αγωνία της Κυβέρνησης να βρει τρόπους να μειώσει
τις κρατικές δαπάνες και να προχωρήσει σε εξορθολογισμό του κράτους και
είναι σίγουρο πως το παρόν νομοσχέδιο συμβάλλει προς την κατεύθυνση
αυτή. Ωστόσο αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει άλλοθι για μεγάλα σφάλματα
και αδικίες εις βάρος πολιτών.
Και, κατά τη γνώμη μου, δύο είναι οι περιπτώσεις στις οποίες γίνονται τερατώδη λάθη: Στην περίπτωση της εταιρείας ΑΓΡΟΓΗ και του Ειδικού Ταμείου Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών.
Ως προς το Ειδικό Ταμείο Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών, είναι σίγουρο πως πλέον τα χρήματα για την αποκατάσταση και την ανάπτυξη των πυρόπληκτων περιοχών θα εκταμιεύονται μέσα από πολυδαίδαλες και γραφειοκρατικές διαδικασίες.
Το γεγονός ότι ο Υπουργός Οικονομικών διαβεβαιώνει ότι τα χρήματα θα διατεθούν προς τον σκοπό για τον οποίο συγκεντρώθηκαν είναι μεν σημαντικό αλλά όχι αρκετό για να καθησυχάσει τους πυρόπληκτους αλλά και τους δωρητές, καθώς ενισχύει την γραφειοκρατία και την αδιαφάνεια.
Χαρακτηριστικό της σημασίας που δίνει η κυβέρνηση στο ΕΤΑΕΑ - το αποκαλούμενο Ταμείο Μολυβιάτη - είναι ότι παρέμενε χωρίς ΔΣ, έως τον Ιούνιο του 2010 με αποτέλεσμα να μη ληφθεί καμία απόφαση και να μένει αναξιοποίητο το ποσό των 117.032.346,03 ευρώ. όταν υπάρχει τεράστια ανάγκη για έργα υποδομής στις πυρόπληκτες περιοχές.
Σήμερα η Κυβέρνηση αντί να προχωρεί σε έργα υποδομής τα μπλοκάρει και αναφέρομαι ενδεικτικά στην περίπτωση του έργου πυροπροστασίας του δάσους Θινών Βαρθολομιού Ηλείας.
Το ΔΣ του Ταμείου έχει εγκρίνει 1,2 εκατ. ευρώ από τον Ιούλιο του 2009 και μέχρι σήμερα δεν έχει δοθεί ούτε ένα ευρώ. Στην περίπτωση της εταιρείας ΑΓΡΟΓΗ βλέπουμε για άλλη μια φορά το ανάλγητο πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ, το οποίο χωρίζει τους πολίτες σε μπλε και πράσινα στρατόπεδα, απολύοντας νέους και νέες με επιχειρήματα πολιτικά και νομικά έωλα. Προσωπικά πίστευα ότι εν μέσω κρίσης θα είχατε ξεφύγει από τη λογική του «εμείς και οι άλλοι». Και ότι τουλάχιστον δεν θα χρησιμοποιούσατε τη λαϊκή ψήφο ως άλλοθι για να νομιμοποιήσετε τέτοιου είδους αποφάσεις.
Οι αιχμές στη ΝΔ
Δυστυχώς, όμως, -συνεχίζει ο κ. Κοντογιάννης- αυτού του είδους η πολιτική ασθένεια φαίνεται ότι εξαπλώνεται εύκολα στις κάθε μορφής εξουσίες. Δυστυχώς, φαίνεται ότι η αντίληψη «εμείς και οι άλλοι» έχει διαπεράσει και ηγεσίες κομμάτων, τη στιγμή που οι ανάγκες της κοινωνίας επιβάλουν το αντίθετο.
Είναι ενδεικτική η στάση της ηγετικής ομάδας του κόμματός μου η οποία αντί να προσπαθεί να ενώσει τις δυνάμεις της παράταξης σε ένα μέτωπο κατά της άδικης και αντιλαϊκής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, δίνει δεκανίκι στην Κυβέρνηση οδηγώντας την παράταξη στο διχασμό και σε μια πρωτόγνωρη εσωκομματική κρίση.
Δεν είναι δυνατόν εκείνοι που πολεμούσαν την παράταξη να στρέφονται εναντίον αγωνιστών και να μιλούν για φραξιονισμό. Ο όρος είναι δόκιμος στη γλώσσα τους, γιατί προέρχεται από το πολιτικό τους φυτώριο. Αντί να έχει ανοικτά τα αυτιά της σε κάθε διαφορετική φωνή και να επιδιώκει την άλλη άποψη, έχει εισέλθει στη λογική του στρατοπέδου.
Φυσικά, στρατιώτες είμαστε. Αυτό είναι βέβαιο. Όχι όμως για τη σωτηρία προσώπων. Είμαστε στρατιώτες για τη σωτηρία της Ελλάδος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η πατρίδα μας διέρχεται την πιο σκληρή, την πιο σύνθετη και την πιο αβέβαιη και μαύρη περίοδο από τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο και τον εθνικό διχασμό. Και αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι οι μετέχοντες στην παρούσα εθνική αντιπροσωπεία είναι ότι είμαστε στρατιώτες για τη σωτηρία της πατρίδος.
Για την προάσπιση των συμφερόντων της Ελλάδας μας έστειλε σε αυτήν την αίθουσα ο λαός. Και αν η μάχη που πρέπει να δώσουμε είναι ενάντια στα στενά προσωπικά, πολιτικά μας συμφέροντα, οφείλουμε τα συμφέροντα αυτά να τα θυσιάσουμε προς όφελος του μέλλοντος της πατρίδος.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο λαός μας παρακολουθεί και μας κρίνει. Είμαστε υπόλογοι απέναντι στο λαό που υποφέρει. Είμαστε υπόλογοι απέναντι στην ιστορία και στο μέλλον της χώρας.
Δεν θεωρώ τον εαυτό μου πιο πατριώτη από εσάς και λέω αυτά τα πράγματα. Ίσως να είμαι πιο αδύναμος από σας και οι πλάτες μου δεν μπορούν να αντέξουν την αγωνιώδη κραυγή των παιδιών-των παιδιών μας- όταν με ρωτάνε τι έκανα από τη θέση που βρίσκομαι για την Ελλάδα.
Πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε ότι αυτό που αρνήθηκε ο Γιώργος Παπανδρέου να δώσει στον Κώστα Καραμανλή την άνοιξη του 2009, όταν ο τότε πρωθυπουργός εναγωνίως καλούσε τον τότε αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να συμφωνήσουν στα αυτονόητα- τουλάχιστον για το ποια είναι τα προβλήματα που πρέπει άμεσα να αντιμετωπίσει η χώρα-, αυτήν την στοιχειώδη συνεννόηση οφείλουμε να τη δώσουμε εμείς στη σημερινή Κυβέρνηση. Όχι για να τη βοηθήσουμε. Κορόιδεψε τον ελληνικό λαό και μας οδήγησε μέσω της πολιτικής της σε μια μορφή υποτέλειας που όμοιά της δεν γνώρισε η χώρα.
Έχουμε όμως χρέος να βοηθήσουμε-είναι εθνική ανάγκη-γιατί το χρωστάμε στις ελληνίδες και στους έλληνες, που περίμεναν πολύ περισσότερα από εμάς, αλλά δυστυχώς δεν τολμήσαμε να τα πράξουμε όταν έπρεπε.
Δεν πρόκειται να προδώσουμε τις αρχές και τις ιδέες μας αν το κάνουμε. Σε αντίθετη περίπτωση, όμως, δεν θα έχουμε φανεί αντάξιοι της εμπιστοσύνης των Ελλήνων. Να συνεισφέρουμε πρέπει με ρεαλιστικές προτάσεις και ιδέες, εκεί που το ΠΑΣΟΚ αποδείχθηκε ανίκανο να το κάνει.
Καλώ λοιπόν την ηγεσία του κόμματός μου να ζητήσει αυτή από τον κ. Παπανδρέου εθνική συνεννόηση για έξοδο από την κρίση και να σταματήσουμε ως παράταξη τους λαϊκισμούς και τους άσκοπους εσωκομματικούς λεονταρισμούς που οδηγούν στη συρρίκνωση της παράταξης.
Είναι χρέος μας απέναντι στον τόπο και στα παιδιά μας.
Η ΝΔ του Κωνσταντίνου Καραμανλή, του Γεωργίου Ράλλη, του Ευάγγελου Αβέρωφ, του Κώστα Μητσοτάκη, του Μιλτιάδη Έβερτ και του Κώστα Καραμανλή έθετε την πατρίδα πάνω από τα συμφέροντα του κόμματος. Οφείλει να πράξει το ίδιο και η ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά.
Σε διαφορετική περίπτωση η διαδρομή μου, τα πιστεύω μου και η πορεία της ΝΔ την οποία μέχρι σήμερα πιστά έχω υπηρετήσει από παιδί, δεν μου επιτρέπουν να ταυτιστώ με τακτικές και πρακτικές της αυτοαποκαλούμενης νέας Νέας Δημοκρατίας.
Από εδώ και πέρα, λόγω της κρίσης που διέρχεται η χώρα, η σιωπή για τα όσα διαδραματίζονται είτε εντός των στενών παραταξιακών τειχών είτε για πρακτικές που ακολουθούνται εντός του κοινοβουλίου, θα σημαίνει συνενοχή. Και εγώ συνένοχος σε αυτές τις πρακτικές δεν προτίθεμαι να γίνω.
Απέναντι σε οποιαδήποτε κομματική γραμμή προτιμώ να μείνω πιστός στο άρθρο 60 παρ. 1 του Συντάγματος που αναφέρει ότι «οι βουλευτές έχουν απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση».
Και, κατά τη γνώμη μου, δύο είναι οι περιπτώσεις στις οποίες γίνονται τερατώδη λάθη: Στην περίπτωση της εταιρείας ΑΓΡΟΓΗ και του Ειδικού Ταμείου Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών.
Ως προς το Ειδικό Ταμείο Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών, είναι σίγουρο πως πλέον τα χρήματα για την αποκατάσταση και την ανάπτυξη των πυρόπληκτων περιοχών θα εκταμιεύονται μέσα από πολυδαίδαλες και γραφειοκρατικές διαδικασίες.
Το γεγονός ότι ο Υπουργός Οικονομικών διαβεβαιώνει ότι τα χρήματα θα διατεθούν προς τον σκοπό για τον οποίο συγκεντρώθηκαν είναι μεν σημαντικό αλλά όχι αρκετό για να καθησυχάσει τους πυρόπληκτους αλλά και τους δωρητές, καθώς ενισχύει την γραφειοκρατία και την αδιαφάνεια.
Χαρακτηριστικό της σημασίας που δίνει η κυβέρνηση στο ΕΤΑΕΑ - το αποκαλούμενο Ταμείο Μολυβιάτη - είναι ότι παρέμενε χωρίς ΔΣ, έως τον Ιούνιο του 2010 με αποτέλεσμα να μη ληφθεί καμία απόφαση και να μένει αναξιοποίητο το ποσό των 117.032.346,03 ευρώ. όταν υπάρχει τεράστια ανάγκη για έργα υποδομής στις πυρόπληκτες περιοχές.
Σήμερα η Κυβέρνηση αντί να προχωρεί σε έργα υποδομής τα μπλοκάρει και αναφέρομαι ενδεικτικά στην περίπτωση του έργου πυροπροστασίας του δάσους Θινών Βαρθολομιού Ηλείας.
Το ΔΣ του Ταμείου έχει εγκρίνει 1,2 εκατ. ευρώ από τον Ιούλιο του 2009 και μέχρι σήμερα δεν έχει δοθεί ούτε ένα ευρώ. Στην περίπτωση της εταιρείας ΑΓΡΟΓΗ βλέπουμε για άλλη μια φορά το ανάλγητο πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ, το οποίο χωρίζει τους πολίτες σε μπλε και πράσινα στρατόπεδα, απολύοντας νέους και νέες με επιχειρήματα πολιτικά και νομικά έωλα. Προσωπικά πίστευα ότι εν μέσω κρίσης θα είχατε ξεφύγει από τη λογική του «εμείς και οι άλλοι». Και ότι τουλάχιστον δεν θα χρησιμοποιούσατε τη λαϊκή ψήφο ως άλλοθι για να νομιμοποιήσετε τέτοιου είδους αποφάσεις.
Οι αιχμές στη ΝΔ
Δυστυχώς, όμως, -συνεχίζει ο κ. Κοντογιάννης- αυτού του είδους η πολιτική ασθένεια φαίνεται ότι εξαπλώνεται εύκολα στις κάθε μορφής εξουσίες. Δυστυχώς, φαίνεται ότι η αντίληψη «εμείς και οι άλλοι» έχει διαπεράσει και ηγεσίες κομμάτων, τη στιγμή που οι ανάγκες της κοινωνίας επιβάλουν το αντίθετο.
Είναι ενδεικτική η στάση της ηγετικής ομάδας του κόμματός μου η οποία αντί να προσπαθεί να ενώσει τις δυνάμεις της παράταξης σε ένα μέτωπο κατά της άδικης και αντιλαϊκής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, δίνει δεκανίκι στην Κυβέρνηση οδηγώντας την παράταξη στο διχασμό και σε μια πρωτόγνωρη εσωκομματική κρίση.
Δεν είναι δυνατόν εκείνοι που πολεμούσαν την παράταξη να στρέφονται εναντίον αγωνιστών και να μιλούν για φραξιονισμό. Ο όρος είναι δόκιμος στη γλώσσα τους, γιατί προέρχεται από το πολιτικό τους φυτώριο. Αντί να έχει ανοικτά τα αυτιά της σε κάθε διαφορετική φωνή και να επιδιώκει την άλλη άποψη, έχει εισέλθει στη λογική του στρατοπέδου.
Φυσικά, στρατιώτες είμαστε. Αυτό είναι βέβαιο. Όχι όμως για τη σωτηρία προσώπων. Είμαστε στρατιώτες για τη σωτηρία της Ελλάδος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η πατρίδα μας διέρχεται την πιο σκληρή, την πιο σύνθετη και την πιο αβέβαιη και μαύρη περίοδο από τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο και τον εθνικό διχασμό. Και αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι οι μετέχοντες στην παρούσα εθνική αντιπροσωπεία είναι ότι είμαστε στρατιώτες για τη σωτηρία της πατρίδος.
Για την προάσπιση των συμφερόντων της Ελλάδας μας έστειλε σε αυτήν την αίθουσα ο λαός. Και αν η μάχη που πρέπει να δώσουμε είναι ενάντια στα στενά προσωπικά, πολιτικά μας συμφέροντα, οφείλουμε τα συμφέροντα αυτά να τα θυσιάσουμε προς όφελος του μέλλοντος της πατρίδος.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο λαός μας παρακολουθεί και μας κρίνει. Είμαστε υπόλογοι απέναντι στο λαό που υποφέρει. Είμαστε υπόλογοι απέναντι στην ιστορία και στο μέλλον της χώρας.
Δεν θεωρώ τον εαυτό μου πιο πατριώτη από εσάς και λέω αυτά τα πράγματα. Ίσως να είμαι πιο αδύναμος από σας και οι πλάτες μου δεν μπορούν να αντέξουν την αγωνιώδη κραυγή των παιδιών-των παιδιών μας- όταν με ρωτάνε τι έκανα από τη θέση που βρίσκομαι για την Ελλάδα.
Πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε ότι αυτό που αρνήθηκε ο Γιώργος Παπανδρέου να δώσει στον Κώστα Καραμανλή την άνοιξη του 2009, όταν ο τότε πρωθυπουργός εναγωνίως καλούσε τον τότε αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να συμφωνήσουν στα αυτονόητα- τουλάχιστον για το ποια είναι τα προβλήματα που πρέπει άμεσα να αντιμετωπίσει η χώρα-, αυτήν την στοιχειώδη συνεννόηση οφείλουμε να τη δώσουμε εμείς στη σημερινή Κυβέρνηση. Όχι για να τη βοηθήσουμε. Κορόιδεψε τον ελληνικό λαό και μας οδήγησε μέσω της πολιτικής της σε μια μορφή υποτέλειας που όμοιά της δεν γνώρισε η χώρα.
Έχουμε όμως χρέος να βοηθήσουμε-είναι εθνική ανάγκη-γιατί το χρωστάμε στις ελληνίδες και στους έλληνες, που περίμεναν πολύ περισσότερα από εμάς, αλλά δυστυχώς δεν τολμήσαμε να τα πράξουμε όταν έπρεπε.
Δεν πρόκειται να προδώσουμε τις αρχές και τις ιδέες μας αν το κάνουμε. Σε αντίθετη περίπτωση, όμως, δεν θα έχουμε φανεί αντάξιοι της εμπιστοσύνης των Ελλήνων. Να συνεισφέρουμε πρέπει με ρεαλιστικές προτάσεις και ιδέες, εκεί που το ΠΑΣΟΚ αποδείχθηκε ανίκανο να το κάνει.
Καλώ λοιπόν την ηγεσία του κόμματός μου να ζητήσει αυτή από τον κ. Παπανδρέου εθνική συνεννόηση για έξοδο από την κρίση και να σταματήσουμε ως παράταξη τους λαϊκισμούς και τους άσκοπους εσωκομματικούς λεονταρισμούς που οδηγούν στη συρρίκνωση της παράταξης.
Είναι χρέος μας απέναντι στον τόπο και στα παιδιά μας.
Η ΝΔ του Κωνσταντίνου Καραμανλή, του Γεωργίου Ράλλη, του Ευάγγελου Αβέρωφ, του Κώστα Μητσοτάκη, του Μιλτιάδη Έβερτ και του Κώστα Καραμανλή έθετε την πατρίδα πάνω από τα συμφέροντα του κόμματος. Οφείλει να πράξει το ίδιο και η ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά.
Σε διαφορετική περίπτωση η διαδρομή μου, τα πιστεύω μου και η πορεία της ΝΔ την οποία μέχρι σήμερα πιστά έχω υπηρετήσει από παιδί, δεν μου επιτρέπουν να ταυτιστώ με τακτικές και πρακτικές της αυτοαποκαλούμενης νέας Νέας Δημοκρατίας.
Από εδώ και πέρα, λόγω της κρίσης που διέρχεται η χώρα, η σιωπή για τα όσα διαδραματίζονται είτε εντός των στενών παραταξιακών τειχών είτε για πρακτικές που ακολουθούνται εντός του κοινοβουλίου, θα σημαίνει συνενοχή. Και εγώ συνένοχος σε αυτές τις πρακτικές δεν προτίθεμαι να γίνω.
Απέναντι σε οποιαδήποτε κομματική γραμμή προτιμώ να μείνω πιστός στο άρθρο 60 παρ. 1 του Συντάγματος που αναφέρει ότι «οι βουλευτές έχουν απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου