Ο προπονητής του Παναθηναϊκού δεν στέκεται στη μεγάλη βαθμολογική διαφορά που υπάρχει με τον Ολυμπιακό και θέλει οι παίκτες του να παίξουν παθιασμένα και να δώσουν χαρά στον κόσμο της ομάδας.
Ο Χουάν Ραμόν Ρότσα μίλησε στην NOVA για το ντέρμπι "αιωνίων", την εξαιρετική παράδοση που έχει κόντρα στον Ολυμπιακό αλλά και τη βοήθεια που θα δώσει ο κόσμος του Παναθηναϊκού.Παραδοσιακά το ντέρμπι «αιωνίων» είναι το παιχνίδι της σεζόν. Όμως αυτή τη φορά, υπάρχει μεγάλη βαθμολογική διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων. Θα επηρεάσει αυτή η διαφορά την εξέλιξη του ντέρμπι;
Συνήθως δεν παίζει πολύ μεγάλο ρόλο. Ο Ολυμπιακός είναι αρκετούς βαθμούς μπροστά μας, ίσως έχει ένα ρόστερ μεγαλύτερο από εμάς, αλλά σε ένα παιχνίδι τέτοιας σημασίας, παίζουν ρόλο πολλά πράγματα. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι παίζουμε απέναντι στον Ολυμπιακό, που είναι πρωτοπόρος. Είναι ένα πρόβλημα που έχουμε με τα συνεχόμενα παιχνίδια. Όμως έχω πει από την πρώτη ημέρα που βρίσκομαι σε αυτή τη θέση, ότι ο Παναθηναϊκός δεν είναι μόνο ο προπονητής. Ο Παναθηναϊκός έχει ένα ολόκληρο επιτελείο και όλοι μαζί προσπαθούμε σε κάθε παιχνίδι να φέρουμε τους ποδοσφαιριστές σε καλύτερη κατάσταση.
Τι ομάδα είναι ο Ολυμπιακός; Τι γνώμη έχετε σχηματίσει και γιατί πιστεύετε ότι έχει καταφέρει από τόσο νωρίς να ξεφύγει βαθμολογικά στο πρωτάθλημα;
Πρώτα ήταν το κακό ξεκίνημα του Παναθηναϊκού. Μετά είναι αλήθεια ότι είναι μια καλή ομάδα, αυτό δεν μπορούμε να το κρύψουμε. Όμως εγώ πάντα προσπαθώ για να δω πως μπορεί η ομάδα μου να φτάσει στο καλύτερο επίπεδο σε κάθε παιχνίδι. Παίζουμε απέναντι στον μεγάλο αντίπαλο μας και εύχομαι να είναι ένα καλό παιχνίδι, γιατί το ελληνικό ποδόσφαιρο χρειάζεται καλά παιχνίδια για να έρθει κοντά ο κόσμος. Και ειδικά ο κόσμος του Παναθηναϊκού να έρθει κοντά στην ομάδα. Δεν θέλουμε τίποτα άλλο. Να παιχτεί ποδόσφαιρο. Αυτό θέλω ως προπονητής του Παναθηναϊκού. Να παιχτεί ποδόσφαιρο. Από εκεί και πέρα ελπίζουμε να είμαστε σε ένα ανταγωνιστικό επίπεδο και να πάνε όλα καλά για εμάς.
Που μπορεί να κριθεί η νίκη σε αυτό το ντέρμπι;
Αυτό δεν το ξέρουμε. Κανείς δεν ξέρει που θα κριθεί ένα παιχνίδι. Όπως είχα πει και μετά το παιχνίδι με τον Πανιώνιο, κανένας προπονητής δεν ξέρει αν οι αλλαγές γίνονται την κατάλληλη στιγμή ή όχι. Πολλές φορές γίνεται μια αλλαγή και ο ποδοσφαιριστής στην πρώτη επαφή με την μπάλα βάζει γκολ. Αυτό είναι λαχείο. Ασφαλώς και γνωρίζουμε αρκετά πράγματα, όπως και ο Ολυμπιακός γνωρίζει αρκετά για την ομάδα μας και θα προσπαθήσουμε να φτάσουμε στο παιχνίδι, ξέροντας πολύ καλά τον αντίπαλο, αλλά και τις δυνατότητες μας. Το σημαντικότερο για εμάς είναι πως θα παρουσιαστούμε στο παιχνίδι της Κυριακής.
Στα ντέρμπι παίζει μπάλα και ο κόσμος. Θα θέλατε ένα γεμάτο Ολυμπιακό Στάδιο την Κυριακή;
Θα το ήθελα, όμως το βλέπω λίγο απίθανο. Ήμουν πάρα πολύ τυχερός, γιατί και ως ποδοσφαιριστής, αλλά και ως προπονητής στο παρελθόν έχω βρεθεί σε γεμάτα γήπεδα. Είτε ήταν η Λεωφόρος, είτε το Ολυμπιακό Στάδιο. Άλλαξαν οι εποχές. Θυμάμαι ότι και στο Ολυμπιακό Στάδιο, υπήρχαν και οπαδοί του Ολυμπιακού, αλλά και στην Λεωφόρο. Άλλαξαν οι εποχές, ωστόσο ο κόσμος του Παναθηναϊκού που θα έρθει στο Ολυμπιακό Στάδιο, θα δώσει σίγουρα έναν παλμό. Το χρειαζόμαστε και εμείς. Το χρειαζόμαστε πάρα πολύ.
Φαίνεται από την πρώτη ημέρα που αναλάβατε την ομάδα, ότι δημιουργείτε έναν βασικό κορμό ποδοσφαιριστών. Οι αλλαγές δεν είναι πλέον πολλές. Είναι ένα πλάνο που είχατε εξαρχής ή βγήκε στην πορεία;
Αν θέλεις να περάσεις κάποια πράγματα, πρέπει να δουλέψεις με κάποιους ποδοσφαιριστές που θα είναι σαν οδηγός για την ομάδα. Όμως όπως λέω από την πρώτη ημέρα που ήρθα, χρειαζόμαστε όλους τους ποδοσφαιριστές. Και αυτό γιατί είναι συνεχόμενα τα παιχνίδια.
Όταν κάνουμε προπόνηση και όταν μιλάμε, αυτοί που είναι στον πάγκο ή αυτοί που είναι εκτός, συμμετέχουν και πρέπει να είναι συγκεντρωμένοι οι ποδοσφαιριστές σε αυτό που κάνουν, ώστε να ξέρουν τι ζητάμε και να γίνει πλεονέκτημα για εμάς.
Μέχρι τώρα μας έχουν δείξει ότι είναι και θέλουμε να φτάσουμε στο σημείο, όταν υπάρχουν συνεχόμενα παιχνίδια, να μην υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην μια ενδεκάδα και την άλλη ενδεκάδα που θα συμμετέχει. Αυτό θέλουμε, όμως δεν είναι εύκολο γιατί είναι πολύ λίγο το χρονικό διάστημα και λίγες οι προπονήσεις που κάνουμε. Μέσα από τα παιχνίδια χτίζουμε σιγά σιγά κάτι. Έχουμε μέχρι το παιχνίδι με την Προοδευτική για το Κύπελλο συνεχόμενα παιχνίδια, μετά παίρνουμε μια ανάσα και ελπίζω το χρονικό διάστημα στην διακοπή του πρωταθλήματος, να μας βοηθήσει για να φτάσουμε σε καλύτερο επίπεδο.
Υπάρχουν περιθώρια για αλλαγές ή εξαιτίας των πολλών και δύσκολων αγώνων που υπάρχουν, οι ίδιοι ποδοσφαιριστές θα ...τραβήξουν το κουπί μέχρι την διακοπή για τις γιορτές;
Έχουμε τραυματίες, υπάρχουν και ποδοσφαιριστές που ακόμα δεν είναι έτοιμοι στο κομμάτι της φυσικής κατάστασης, γιατί απείχαν αρκετές εβδομάδες από τις προπονήσεις. Κάποια παιδιά θα πρέπει να τραβήξουν το κουπί. Όμως νομίζω ότι οι σύγχρονοι ποδοσφαιριστές είναι περισσότερο προετοιμασμένοι, απ΄ότι στην εποχή μας και νομίζω ότι μπορούν να παίξουν συνεχόμενα παιχνίδια. Δεν είναι μόνο αυτό που φαίνεται, είναι και άλλα πράγματα που δεν φαίνονται και βοηθούν τον ποδοσφαιριστή να φτάσει σε ένα καλύτερο επίπεδο. Δεν υπάρχουν μυστικά, αλλά κάποια πράγματα που κρατάμε για τον εαυτό μας. Ξέρουμε πως βαδίζουμε, γνωρίζουμε τους ανθρώπους που δουλεύουν δίπλα μας... Και δεν είναι είδηση, ότι ο Παναθηναϊκός είναι τόσο οργανωμένος σε πολλά επίπεδα. Είναι μεγάλες οι ευθύνες, αλλά οι συνθήκες είναι πάρα πολύ καλές.
Ο Λεονάρντο Ζαρντίμ θα είναι την Κυριακή στον αντίπαλο πάγκο. Έχετε εικόνα και άποψη για τον τεχνικό του Ολυμπιακού;
Όχι, δεν έχω εικόνα. Την Κυριακή εμείς θα είμαστε απέξω. Οι πρωταγωνιστές είναι άλλοι.
Υπάρχει όμως και το ντέρμπι των πάγκων...
Υπάρχει, αλλά όταν ξεκινάει το παιχνίδι, η μπάλα περνάει στους ποδοσφαιριστές. Έχει προηγηθεί μια δουλειά και στις δύο ομάδες και θα είμαστε αντίπαλοι προπονητές. Στο πρώτο μου παιχνίδι έτυχε να είναι στον άλλο πάγκο ένα παιδί που συνεργαστήκαμε και αναφέρομαι στον Γιώργο Δώνη. Μετά πάλι ήρθαν έτσι τα πράγματα, που βρέθηκε απέναντι μου ο Άγγελος Αναστασιάδης. Θα είμαστε αντίπαλοι, θα τελειώσει το παιχνίδι και θα πάμε για το επόμενο. Δεν μπορείς να μείνεις σε κάποια πράγματα. Προχωράς.
Σας εξιτάρει που θα ζήσετε μετά από χρόνια και πάλι ατμόσφαιρα ντέρμπι;
Είναι ωραία. Ήμουν στην ζωή μου πάρα πολύ τυχερός, γιατί από την ώρα που έφυγα από το χωριό μου και πήγα σε μια ομάδα στην Αργεντινή, πήγα σε ομάδα που έκανε πρωταθλητισμό. Και είχα την τύχη και την ευλογία να κατακτήσω ως ποδοσφαιριστής, το πρώτο μου επαγγελματικό πρωτάθλημα με την Νιούελς Ολντ Μπόις το 1974 με το 90% της ομάδας να είναι παιδιά από τις Ακαδημίες. Από εκεί και πέρα και οι τρεις ομάδες που έπαιξα στην Νότια Αμερική, έκαναν πρωταθλητισμό. Στην Κολομβία με την Τζούνιορ και μετά στην Αργεντινή με την Μπόκα που εκεί είσαι αναγκασμένος να κάνεις πρωταθλητισμό και πολύ σκληρό πρωταθλητισμό. Μετά ήρθα στον Παναθηναϊκό. Και ως ποδοσφαιριστής και ως προπονητής, έζησα τον πρωταθλητισμό και δεν είναι κάτι καινούργιο για μένα. Αυτό είναι η ζωή μας. Έχω πει αρκετές φορές, ότι ο πρωταθλητισμός ίσως δεν είναι για πολλούς. Εγώ ήμουν τυχερός που έκανα πρωταθλητισμό από 17 χρόνων.
Έχετε ζήσει πολλά ντέρμπι... Και το Σούπερκλάσικο στην Αργεντινή και το δικό μας κλασικό ντέρμπι.
Και έχω ζήσει ένα ακόμα πιο σκληρό ντέρμπι, που ήταν το Νιούελς Ολντ Μπόις- Ροζάριο Σεντράλ. Μια πόλη αρκετά μικρότερη από το Μπουένος Άιρες.
Γνωριζόμασταν ο ένας με τον άλλον και ήταν αυτή η πόλη χωρισμένη στα δύο. Και δεν ήταν μόνο το παιχνίδι. Ήταν και όσα προηγούνταν κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, αλλά και όσα ακολουθούσαν μετά το παιχνίδι. Ήταν πολύ έντονο, πολλές φορές γινόντουσαν ακραία πράγματα. Θυμάμαι ότι παραμονή ενός ντέρμπι κόντρα στην Ροζάριο, υπήρχε μια απειλή σε έναν δικό μας ποδοσφαιριστή, με πυροβολισμούς στο σπίτι κτλ. Ήταν ακραία τα πράγματα, γι' αυτό λέω ότι έζησα και εκεί μεγάλα ντέρμπι.
Τι κάνει ένα ντέρμπι, τόσο ξεχωριστό για έναν ποδοσφαιριστή; Ποιο είναι αυτό το διαφορετικό στοιχείο που υπάρχει σε αυτά τα παιχνίδια;
Πολλές φορές ο ποδοσφαιριστής ετοιμάζεται ψυχολογικά περισσότερο μόνος του και δεν χρειάζεται την βοήθεια του προπονητή. Και αυτό το κομμάτι είναι σημαντικό. Για εμάς τους προπονητές, τα μικρότερα παιχνίδια είναι και τα πιο επικίνδυνα. Το λέμε πολλές φορές, δεν είναι κάτι καινούργιο. Γιατί σε αυτά τα παιχνίδια, πρέπει να βάλεις τον ποδοσφαιριστή στην διαδικασία ότι είναι σημαντικός ο αγώνας που θα δώσει, ακόμα και αν είναι απέναντι του η μικρότερη ομάδα. Στα ντέρμπι η ένταση και οι σφυγμοί ανεβαίνουν, το στομάχι γίνεται λίγο πιο σκληρό και όλα αυτά είναι φυσιολογικά, γι' αυτόν που το έχει ζήσει. Και τα παιδιά που θα παίξουν την Κυριακή- και από τις δύο ομάδες- οι περισσότεροι έχουν παίξει πολλά ντέρμπι.
Κοιμάστε ήσυχος πριν από τα ντέρμπι;
Κοιμάμαι. Δεν έχω πρόβλημα. Αλλά αυτή η ένταση υπάρχει, δεν μπορείς να την αποφύγεις. Είναι συνήθεια πια και μας αρέσει κιόλας... Γιατί όταν είμαστε απέξω θέλουμε να είμαστε μέσα και όταν είμαστε μέσα, πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι, γιατί η ένταση είναι πολύ μεγάλη.
Ποιο ντέρμπι "αιωνίων" δεν θα ξεχάσετε ποτέ;
Υπήρχαν πολλά... Συνήθως θυμόμαστε νικηφόρα παιχνίδια. Αλλά ένα ντέρμπι που έγινε κάτω από ακραίες συνθήκες, είχε γίνει στην Πάτρα. Ήμασταν τιμωρημένοι αν θυμάμαι καλά και είχαμε παίξει στο γήπεδο της Παναχαϊκής. Ήταν ένα ντέρμπι που έγινε με ακραίες καιρικές συνθήκες, το γήπεδο ήταν βούρκος και είχε γίνει ένα παιχνίδι με λασπομαχίες. Επίσης, ένα παιχνίδι που θυμάμαι ως ποδοσφαιριστής, ήταν ένα ντέρμπι που είχα επιστρέψει από μια εγχείρηση που είχα στο γόνατο. Κερδίσαμε 4-0 τον Ολυμπιακό στο Στάδιο. Τότε επανήλθα τρεις μήνες μετά την εγχείρηση και είναι παιχνίδι που θυμάμαι, γιατί ήταν άλλες εποχές και όταν τραυματίστηκα, πίστεψα οτι ίσως ήταν το τέλος της καριέρας μου. Όμως με το ιατρικό επιτελείο του Παναθηναϊκού, τον κ. Μήτσου και την αποκατάσταση που είχε γίνει, έπαιξα ακόμα τρία χρόνια και δεν είχα ποτέ πρόβλημα στο δεξί γόνατο που είχα εγχειριστεί. Και δεν υπήρχαν τότε οι σημερινές μέθοδοι που ακολουθεί η ιατρική.
Πάντως έχετε καλή παράδοση απέναντι στον Ολυμπιακό. Θα συνεχιστεί;
Το ελπίζουμε. Αλλά δεν μπορούμε να μείνουμε σε αυτό που έγινε. Προχωράμε, βλέπουμε το επόμενο παιχνίδι, έρχεται το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και δεν έχει καμία σχέση με το τότε... Και το λέω αυτό, γιατί μέχρι το 1997, ήταν ένα ντέρμπι που οι πρωταγωνιστές ήταν όλοι Έλληνες ή ξένοι που ήταν αρκετά χρόνια στην Ελλάδα. Άλλαξαν οι εποχές, όμως αυτά τα ντέρμπι, ίσως είχαν ένα διαφορετικό χρώμα, με τις εξέδρες μοιρασμένες και ωραία ατμόσφαιρα. Καμιά φορά ξέφευγε λίγο στον αγωνιστικό χώρο, όμως τώρα δεν υπάρχει κάτι στο γήπεδο. Είναι όλα μια χαρά. Ελπίζω να κυλήσουν ομαλά τα πράγματα, να τα πάμε καλά και ευχόμαστε να κάνουμε ένα ακόμα βήμα, για να βελτιώσουμε τον Παναθηναϊκό.
newsit.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου