Η ανάπτυξη σταματά στην Πάτρα;

Παλιότερα, είχε καθιερωθεί σαν «μότο» η φράση «η ανάπτυξη σταματάει στην Πάτρα», εννοώντας ότι από την Πάτρα και κάτω, προς Ηλεία μεριά, δεν γίνονται σπουδαία αναπτυξιακά πράγματα.

  

Θυμάστε το τρένο ιντερσίτι, όταν δρομολογήθηκε για πρώτη φορά, με τελικό σταθμό την Πάτρα;
Ξεσηκώθηκαν τότε οι Ηλείοι για να έρθει το τρένο και στον Πύργο.

Δόθηκαν «μάχες» στα κέντρα αποφάσεων και τελικά ο στόχος επετεύχθη. Τώρα το ιντερσίτι έγινε σαν την παλιά «υπερταχεία» που έκανε εφτά ώρες να φτάσει στην Αθήνα. Γενικά, ο σιδηρόδρομος, έτσι όπως λειτουργεί στην Ηλεία, μάλλον απωθεί παρά προσελκύει επιβάτες.

Έρχεται όμως, οσονούπω, ο προαστιακός σιδηρόδρομος μέχρι την Πάτρα. Μάλιστα, πρόταση και μελέτη για την επέκταση του προαστιακού σιδηροδρόμου από το νομό Κορινθίας και στο νομό Αχαΐας, κατέθεσε προς το υπουργείο Υποδομών το Τεχνικό Επιμελητήριο Δυτικής Ελλάδας.

Σύμφωνα με τη μελέτη, ο προαστιακός μπορεί να φτάσει στο λιμάνι της Πάτρας, μειώνοντας έτσι τον όγκο των οδικών μεταφορών, αλλά και να εξυπηρετεί τις ανάγκες μετακίνησης εργαζομένων και τουριστών.

Η μελέτη προβλέπει ότι ο προαστιακός θα μπορεί να ακολουθεί την πορεία Ψαθόπυργος, Άγιος Βασίλειο, Ρίο, Πάτρα και Κάτω Αχαΐα.

Ξανά λοιπόν η ανάπτυξη έχει τερματικό σταθμό την Πάτρα. Άραγε, το Τεχνικό Επιμελητήριο Δυτικής Ελλάδας δεν έχει πρόταση για επέκεινα της Πάτρας, δεν έχει αντίληψη της γεωγραφικής του αναφοράς σε ολόκληρη την Περιφέρεια;
Ή μήπως οι τεχνοκράτες – μέλη του θεωρούν ότι μια τόσο μεγάλη υποδομή δεν αφορά και την Ηλεία, τον σημαντικότερο τουριστικό προορισμό της Περιφέρειας;

Η Πάτρα, ως στρατηγικά κεντρικός πόλος της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, μετατρέπεται σ’ έναν πολυσήμαντο συγκοινωνιακό κόμβο, με δύο μεγάλα λιμάνια, με αεροδρόμιο (στα τριάντα χιλιόμετρα), με τη γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου, με τον προαστιακό σιδηρόδρομο σύντομα και με την ολοκλήρωση, σε ένα – ενάμιση χρόνο του αυτοκινητόδρομου, που στην Ηλεία θα φτάσει αρκετά αργότερα.

Και, έργα συγκοινωνιακών υποδομών, σημαίνουν καλύτερη οικονομική προοπτική, καλύτερη ποιότητα ζωής.

Οι του Τεχνικού Επιμελητηρίου γνωρίζουν πολύ καλά το ειδικό αναπτυξιακό βάρος που προϋποθέτουν τα έργα συγκοινωνιακών υποδομών. Θα γνωρίζουν επίσης ότι η Ηλεία, μετά τις φωτιές του 2007, έχει «βουλιάξει» αναπτυξιακά και μια προοπτική βελτίωσης των συγκοινωνιακών της υποδομών θα οδηγούσε εν μέρει σε μια κάποια ανάκαμψη του κοινωνικού ιστού.

Άλλωστε το τρένο αποτελούσε το δημοφιλέστερο συγκοινωνιακό μέσο, ιδίως για τα χαμηλά οικονομικά στρώματα, πριν οι παλινωδίες και τα προβλήματα του ΟΣΕ οδηγήσουν στην παρακμή.

Τουριστικά, επίσης, το τρένο αποτελεί την βασική επιλογή μεγάλου αριθμού πολιτών στην Ευρώπη, έτσι, ένα ασφαλές και γρήγορο τρένο προς την Ηλεία θα αποτελούσε και μέσο ανάπτυξης του τουρισμού.

Έστω και τώρα, πάντως, επιβάλλεται να αναθεωρηθεί η πρόταση του ΤΕΕ Δυτικής Ελλάδας και να ενισχυθεί με υπομνήματα και των φορέων της Ηλείας, ώστε ο προαστιακός να ακολουθήσει τον άξονα του αυτοκινητόδρομου, της Ολυμπίας οδού.

Διότι η ανάπτυξη δεν έχει τερματικούς σταθμούς, δεν τελειώνει στην έδρα μιας περιφέρειας, δεν αποκλείει περιοχές που φθίνουν αποδεδειγμένα και βρίσκονται στο περιθώριο…
Του Χρήστου Βορλόκα
iliatora.gr