Όχι, κύριε πρωθυπουργέ!
Πριν από έναν χρόνο, ο Γιώργος Παπανδρέου αναλάμβανε τη διακυβέρνηση της χώρας εν μέσω κρίσης και με καθαρή εντολή από τον ελληνικό λαό.
Καθ’ όλη τη διάρκεια των κεντρικών χειρισμών και των διαπραγματεύσεων που οδήγησαν τελικά στην υπογραφή του μνημονίου ο πρωθυπουργός κινήθηκε σε ένα κλίμα ανοχής, στη χειρότερη περίπτωση, και στήριξης, στην καλύτερη. Κοινώς, έκανε ό,τι ήθελε, με όποιους ήθελε και όταν ήθελε, επειδή όλοι -πολίτες, ΜΜΕ, πολιτικοί αντίπαλοι και παραγωγικές δυνάμεις- σεβαστήκαμε τη θέση του και τον αγώνα που άρχισε να δίνει, για να αντιμετωπίσει την κρίση η χώρα.
Ακόμα και η κριτική που δέχτηκε από την αξιωματική αντιπολίτευση μέχρι και το τέλος της άνοιξης ήταν κριτική λογική, όχι έξαλλη. Ήταν αντιπολίτευση με επιχειρήματα και όχι με κορόνες ή πεζοδρομιακές λογικές. Κι αυτό είναι το πρώτο από τα πολλά που δεν αναγνωρίζει ο Γ. Παπανδρέου.
Ο ίδιος είχε κατέβει στους δρόμους για να διαμαρτυρηθεί για το ασφαλιστικό Πετραλιά, είχε πει μάλιστα επί λέξει ότι το ΠΑΣΟΚ ξέρει από αγώνες και πεζοδρόμια: “Θα είμαστε μπροστάρηδες στους αγώνες στα πεζοδρόμια στη Βουλή για τη διασφάλιση του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος”. Τις τότε μεταρρυθμίσεις-χάδια τις είχε αφορίσει αγωνιστικά, στο ασφαλιστικό Λοβέρδου όμως άλλαξε γνώμη. Στο λιμάνι του Πειραιά είχε κατέβει για να στηρίξει τους αγρότες της Κρήτης που ήθελαν να μπουν με τα τρακτέρ στους δρόμους της Αθήνας. Αλλά μετά ανακάλυψε ότι τα 500 εκ. που είχε δώσει ο Χατζηγάκης στους αγρότες ήταν παράνομα και ρουσφετολογικά. Όσο για τη συμφωνία με την Cosco, δεν χρειάζεται να θυμίσει κανείς ότι το ΠΑΣΟΚ θα την επαναδιαπραγματευόταν διότι ήταν αποικιακή και λεόντειος. Τη συνέχεια την είδαμε προ ημερών…
Αυτά τα λίγα για το τι είδους αντιπολίτευση ασκούσε τότε ο νυν πρωθυπουργός.
Τώρα, και συγκεκριμένα χθες, είπε για μία ακόμη φορά: “Όταν αναλάβαμε, δεν ξέραμε την έκταση της φωτιάς ή τους άγριους ανέμους που θα φύσαγαν, ούτε γνωρίζαμε ότι η χώρα ήταν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας”. Πρόσθεσε όμως το εξής εκπληκτικό. “Από τον Ιούνιο του 2008 ζήτησα εκλογές γιατί έβλεπα πού οδηγείται η χώρα. Και ζητούσαμε από τον κ. Καραμανλή να πει την αλήθεια για την κατάσταση της χώρας”.
Δηλαδή, ο κ. Παπανδρέου έβλεπε πού πήγαινε η χώρα το 2008 (!), συζητούσε στις αρχές του 2009 με τον γερμανό υπουργό Οικονομίας, στον οποίο έλεγε ότι… δεν είναι και πολύ σίγουρος ότι θέλει να κερδίσει τις εκλογές -που ο ίδιος εκβίασε με την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας-, αλλά, παρόλα αυτά, επιμένει ότι δεν ήξερε. Γι’ αυτό και έταζε μιαν άλλη πολιτική, χωρίς πάγωμα μισθών και συντάξεων και χωρίς θυσίες, όπως έλεγε ο Καραμανλής, διότι “λεφτά υπάρχουν”.
Μόλις ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας το ΠΑΣΟΚ, σε λιγότερο από έναν μήνα αναθεώρησε την πρόβλεψη για το έλλειμμα του 2009. Ο πρώην επικεφαλής της Στατιστικής Υπηρεσίας Μανώλης Κοντοπυράκης αναφέρθηκε σε συνέντευξή του στην “Ελευθεροτυπία” για το πώς έγινε η αναθεώρηση. “Στα δημοσιονομικά στοιχεία που εστάλησαν στις 2 Οκτωβρίου η πρόβλεψη του ελλείμματος ήταν 6%. Στη μοναδική συνάντηση που είχα με τον κ. Παπακωνσταντίνου δεν νομίζω ότι άκουσε λέξη από ό,τι του είπα. Είχε ένα ρεβανσιστικό και αλαζονικό ύφος. Με αντιμετώπισε ως κομματόσκυλο και ως αφισοκολλητή. Η πρόβλεψη Παπακωνσταντίνου για το έλλειμμα ήταν στο 14,8%. Πέντε λεπτά πριν στείλουμε τα στοιχεία στις Βρυξέλλες, μας ειδοποίησαν να μην το πράξουμε, γιατί ήθελαν να τα ξαναμελετήσουν. Τελικά, στις 21 Οκτωβρίου στέλνουν τα αναθεωρημένα στοιχεία, με το έλλειμμα στο 12,7%. Ήταν προϊόν πολιτικής απόφασης”.
Ήταν μια νέα “απογραφή”, όπως εκείνη που έγινε επί Αλογοσκούφη, μια κίνηση που τότε, όχι απλώς κατακεραύνωνε το ΠΑΣΟΚ, αλλά την κατήγγειλε και ως εθνικά επικίνδυνη. Η οποία συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, αφού προστίθεται και νέο “τμήμα” χρεών, αυτή τη φορά από τον ΕΛΓΑ και τον ΟΣΕ, του οποίου κατέπεσαν οι εγγυήσεις και το χρέος του περνάει πια στο έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης! Διότι, αρέσει δεν αρέσει, τα χρέη των ΔΕΚΟ ή τα ελλείμματά τους δεν καταγράφονται στο έλλειμμα του κράτους. Η πρόσθεσή τους γίνεται από τη Eurostat, διότι είτε καταργούνται οι οργανισμοί είτε καταπίπτουν οι εγγυήσεις. Αλλά, επειδή ξαφνικά η Eurostat εμφανίζεται ως ο κριτής των κριτών, να θυμηθούμε τι είπε, αρχές Σεπτεμβρίου του 2010, στο πρακτορείο Bloomberg ο επικεφαλής της, Walter Radermacher: “Δεν έχουμε δει τα πραγματικά στοιχεία… Πρόκειται για μια νέα εποχή. Υπάρχουν ακόμη αρκετές συναλλαγές, όπως αυτές που διευθετήθηκαν από την Goldman Sachs, οι οποίες βοήθησαν την Ελλάδα να αποκρύψει το μέγεθος των χρεών της, που θα πρέπει να διαλευκανθούν”.
Διότι, φυσικά το μαγείρεμα και η δημιουργική λογιστική δεν ανακαλύφθηκαν επί ΝΔ. Είχαν λειτουργήσει πολύ νωρίτερα, σε μία προσπάθεια να μπούμε στην ΟΝΕ και στη συνέχεια να δείχνουμε ότι το έλλειμμά μας είναι χαμηλό. Αυτό το γνωρίζει πολύ καλά ο κ. Παπανδρέου, και όταν λέει “ευθύνες δεν έχουν εκείνοι που έβαλαν την Ελλάδα στο ευρώ, αλλά εκείνοι που με εγκληματικές πράξεις κόντεψαν να τη βγάλουν” δεν λέει ψέματα, λέει επικίνδυνες ανακρίβειες. Διότι, μια χώρα που εμφανίζει εικονική ανάπτυξη, ευημερία, μείωση ελλειμμάτων κλπ., για να μπει στο ευρώ, μετά δεν ξέρει από πού να μαζέψει τα χρωστούμενα, όπως απέδειξαν και οι Ολυμπιακοί Αγώνες.
Ευθύνη έχουν λοιπόν όλοι όσοι δεν εξυγίαναν την ελληνική οικονομία, πράσινοι και γαλάζιοι. Ευθύνη έχουν όσοι εμπόδιζαν τους μεν και στη συνέχεια, όταν έρχονταν στην εξουσία, συνέχιζαν την πολιτική με δανεικά και ψέματα.
Παράδοξο
Το πιο παράδοξο από τη χθεσινή επίθεση Παπανδρέου ήταν το επιχείρημα για την απαξίωση των προτάσεων της ΝΔ για την οικονομία. “Αφού υπάρχει η μαγική συνταγή, γιατί δεν την έλεγε ο κ. Σαμαράς στον κ. Καραμανλή; Ως εμπρηστές καταγγέλλουν τους πυροσβέστες που προσπαθούμε να σβήσουμε τη φωτιά και μας κατηγορούν ότι το νερό που χρησιμοποιούμε για να σβήσουμε τη φωτιά είναι ακριβό”. Δηλαδή, ο κ. Παπανδρέου, υπουργός των κυβερνήσεων Ανδρέα και Σημίτη, πρέπει να απολογηθεί για το τι έλεγε ή δεν έλεγε στον πατέρα του και στον προκάτοχό του, ή να κριθεί για όσα ως πρωθυπουργός εφαρμόζει στην οικονομία;
M. Πυργιώτη, makthes
_+
SILVERCITY.GR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου