Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

Πώς ο... ταύρος Άρης έγραψε το έπος της Μαδρίτης

http://www.theplayer.gr/uploads/images_resize_blog/middle/2010/12/1051.jpgΘα αρκούσε πράγματι ένα… «δόξα τω Θεώ» για να περιγράψει τα συναισθήματα όλων όσων έζησαν από κοντά, από την πρώτη γραμμή... τον θρίαμβο της Μαδρίτης. Ήταν μια ευλογία για τον Άρη, την ομάδα, τον κόσμο της, το φτωχό και (πόσο μίζερο…) ελληνικό ποδόσφαιρο η νίκη με 3-2 επί της Ατλέτικο στο... κατηφορικό «Βιθέντε Καλντερόν».


Γράψαμε… νίκη; Αδικούμε το αποτέλεσμα του Άρη. Η ομάδα του Έκτορ Ραούλ Κούπερ σημείωσε έναν θρίαμβο πρωτόγνωρο για τον σύλλογο, αλλά και για ολόκληρο το ελληνικό ποδόσφαιρο, το οποίο μετρούσε μόνο ήττες ή έστω ισοπαλίες μέσα στην Ισπανία. Οι κίτρινοι κατάφεραν να γράψουν ιστορία με πολλές… σελίδες και παραλλαγές.
Η πιο φανταχτερή: ο Άρης είναι η πρώτη ελληνική ομάδα που «άλωσε» μια ισπανική έδρα. Δεν είναι και λίγο πράγμα. Όχι άδικα, κάποιοι είπαν ότι το «έπος της Μαδρίτης» σβήνει την μεγαλύτερη νίκη με σκορ 3-0 στην ευρωπαϊκή ιστορία των κίτρινων, αυτήν μέσα στην Περούτζια το 1979.

Υπερβολές. Η ιστορία δεν σβήνει. Απλά... επαναλαμβάνεται και γράφεται καμιά φορά, όπως αυτή της 1ης Δεκεμβρίου 2010 με χρυσά γράμματα ή έστω ξεπερνάει τις προηγούμενες λαμπρές σελίδες. Ναι, ο Άρης πέτυχε την κορυφαία νίκη της ιστορίας του και είναι έτοιμος πλέον να κάνει το θαύμα περνώντας στους 32 του Γιουρόπα λιγκ, καταφέρνοντας να επιβιώσει στον «λάκο με τα θηρία» ή στον «όμιλο του θανάτου», όπως η ίδια η ΟΥΕΦΑ χαρακτήρισε τον 2ο όμιλο.

Επί της ουσίας, όμως. Ο Άρης πέτυχε έναν άθλο. Ο Μιχάλης Σηφάκης μας μίλησε για «την ελληνική ψυχή» που χτύπησε δυνατά. Ο Νίκος Λαζαρίδης έδειξε να βουρκώνει όταν θυμήθηκε τη διαδρομή από την Τρίπολη στον... παράδεισο της Ευρώπης. Και ο Σέρχιο Κόκε, αφού ξαναθυμήθηκε πώς είναι να... σπαρταρά η μπάλα στα δίχτυα από τα πόδια του ζήτησε σεμνά και ταπεινά να μεταφερθούν τα φώτα της δημοσιότητας από πάνω του σε όλη την ομάδα. Ένας αρχηγός τελικά έτσι πρέπει να λειτουργεί μέσα και έξω από το γήπεδο.

MVP του αγώνα; 50% ο Λαζαρίδης, 50% ο Κόκε. Υπέγραψαν την κορυφαία νίκη της ιστορίας του Άρη απέναντι στην υπερπρωταθλήτρια Ευρώπης Ατλέτικο. Δεν είναι και λίγο πράγμα. Μόνο που η δική μας. ψηφοφορία αδικεί τον άθλο, για τον οποίο μόχθησαν από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο σε αυτήν την ομάδα. Ο Άρης έδειξε με το καλημέρα αποφασισμένος να φύγει με λάφυρα από τη Μαδρίτη, είχε ψυχή, πάθος και το πιο σημαντικό; Είχε αποτελεσματικότητα και «εισέπραξε» τα... χρωστούμενα από τους αγώνες με την Λεβερκούζεν (σε Ελλάδα και Γερμανία), αλλά και το Ρόζενμποργκ. Κάποτε η τύχη θα αποφάσιζε να μην του γυρίσει την πλάτη, αλλά να σταθεί... κυρία.

Για τον κόσμο τι να πούμε εμείς παραπάνω; Το είπαν όλοι οι παίκτες και ο προπονητής στις δηλώσεις τους, το «κατέγραψαν» τα χιλιάδες φλας των Ισπανών φιλάθλων, οι οποίοι πήγαν στο γήπεδο και... χάζευαν τους 3.500 οπαδούς των κίτρινων. Ο κόσμος του Άρη, αυτός που έχει υποστεί τόσες πίκρες και ταπεινώσεις, αυτός που είδε πριν λίγα βράδια το «θρίλερ» των Σερρών να εξελίσσεται σε πικρή ήττα (όχι άδικα ντροπής χαρακτηρίστηκε…) είχε το κουράγιο να «γράψει χιλιόμετρα» και να αποδείξει ότι είναι «λαός νικητής».

Για τον Έκτορ Ραούλ Κούπερ δεν χρειάζεται να γράψουμε πολλά. Ένας μεγάλος προπονητής παίρνει αξία από τις επιτυχίες του και αποτελέσματα, όπως αυτό της Μαδρίτης. ISO προπονητικής δεν χρειάζεται να πάρει στον Άρη. Απλά κατέδειξε γιατί ο Άρης χρειάζεται έναν τιμονιέρη που να ξέρει και να μπορεί να οδηγεί την ομάδα σε βραδιές θριάμβου και να αναγκάζει όλη την Ευρώπη να υποκλιθεί.

Και κάτι ακόμη. Οι ανακοινώσεις διαμαρτυρίας για τη διαιτησία τα τελευταία χρόνια απείλησαν να τσαλακώσουν το προφίλ του Άρη, κινδυνεύοντας να καταστήσουν τους κίτρινους φωνακλάδες (για πολλούς) στα όρια της γραφικότητας. Στο «Βιθέντε Καλντερόν» κανείς δεν θα θυμάται τον Κροάτη Μέμπεκ για τη διαιτησία του. Ένας διαιτητής που σφύριξε υπό το βλέμμα του απόλυτου σταρ και κορυφαίου διαιτητή Περλουίτζι Κολίνα. Κι όμως εμείς καταγράφουμε το όνομα του διαιτητή έχοντας την πεποίθηση ότι θα κάνει μεγάλα πράγματα. Την ίδια ώρα, στη συνείδηση του κόσμου του Άρη ο Κροάτης επιβεβαιώνει γιατί στην Ελλάδα μπορεί και ο Δαυίδ να έχει δικαίωμα στην ελπίδα και να παίζεται ένα παιχνίδι στο 50-50. Ίσως κάπως έτσι εξηγείται το «δικαίωμα στην ελπίδα» στη δήλωση του Κούπερ.

ΥΓ: Η τρομπέτα του Κώστα ήχησε μέσα στο αεροπλάνο της αποστολής του Άρη κατά την επιστροφή από τη Μαδρίτη στην Θεσσαλονίκη. Ήταν μια όμορφη στιγμή αυθορμητισμού, η οποία ανάγκασε για μια ακόμη φορά να γίνουν ομάδα και κόσμος ένα.

theplayer.gr


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Η Διευθύντρια του δημ σχολείου Κα Ε. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΥ ευχαριστεί τον ευγενή χορηγό του σχολείου Δ.ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟ

  Η Διευθυντήρια του δημ σχολείουΝεοχωρίου  Κυρία Ευγενία Αλεξανδροπούλου   με γραπτή επιστολή που ακολουθεί, ευχαριστεί θερμά  τον συγχωρια...