Οι υγιείς να βγάλουν απόψε τον ζουρλομανδύα

Γράφει η
Σοφία Βούλτεψη

Ο κ. Γ. Παπανδρέου άνοιξε χθες την πόρτα του φρενοκομείου σαλπίζοντας προσκλητήριο προς  νέους τροφίμους.

Όλα όσα συνέβησαν χθες αποτελούν την επιτομή του ψυχαναγκασμού.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου και εκείνα τα μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος  - η πλειοψηφία – που εξακολουθούν να χειροκροτούν τον αρχηγό τους, κατέπληξαν  το πανελλήνιο με την προθυμία τους να «ταξιδέψουν» στον κόσμο των παραισθήσεων.

Με αποκλειστική τους ευθύνη όλοι όσοι κράτησαν χθες αυτή την παράφρονα στάση στο υπουργικό συμβούλιο και στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, μετέτρεψαν τη χώρα σε μια σκηνή θεάτρου του παραλόγου.

Όλα όσα είπε ο πρωθυπουργός τόσο στο υπουργικό συμβούλιο, όσο και στην κοινοβουλευτική ομάδα, κινούνται εκτός λογικής.

Με αποκορύφωμα την πρωτοφανή δήλωση, σύμφωνα με την οποία… χαίρεται ο κ. Παπανδρέου «διότι αυτή η ιστορία έφερε πολλούς σε μια τάξη λογικής».

Συνηθίζεται αυτή η συμπεριφορά σε περιπτώσεις βαριάς διαταραχής.

Δηλαδή να σηκώνεις τον κόσμο στο ποδάρι, να σπεύδουν κάποιοι να σε ηρεμήσουν και μετά να συμπεριφέρεσαι ως εάν να μην είχες περάσει ποτέ την κρίση.

Συνεχίζεις δηλαδή κανονικά τη ζωή σου σα να μην συνέβη τίποτε.

Στην ίδια κατάσταση βρίσκεται και ο κ. Βενιζέλος, που ξαφνικά, μόλις αποσύρθηκε το δημοψήφισμα – οπότε… ούτε γάτα, ούτε ζημιά – θεώρησε ότι η Νέα Δημοκρατία έχει… συμφωνήσει (κάτι που δεν προέκυπτε από πουθενά) και με ύφος χιλίων οικονομολόγων, εξήγησε τα… δέκα βήματα για να (ξανα)σωθούμε!

Στην ίδια κατάσταση, σε ένα κλίμα ομαδικής παράκρουσης, σε παραλήρημα δηλαδή, οι ίδιοι βουλευτές που χειροκρότησαν τον Παπανδρέου όταν ανακοίνωνε δημοψήφισμα, χειροκρότησαν και όταν το απέσυρε!

Δεν μπορούμε, όμως, να δεχθούμε ότι όλοι πάσχουν από ψυχαναγκασμό.

Και επομένως, δεν μπορούμε να τους αθωώσουμε όλους ως έχοντες το ακαταλόγιστο.

Θα τους βόλευε, αλλά δεν γίνεται.

Τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου,  που το βράδυ της Δευτέρας, ενώ επέκειτο η συνάντηση των Καννών, κάθισαν και άκουγαν τον κ. Παπανδρέου να τους εξηγεί επί επτά (!) ώρες πόσο… καλό θα μας κάνει το δημοψήφισμα, είναι όλοι και όλες συνυπεύθυνοι/ες για την κατάσταση στην οποία βρέθηκε η χώρα και για τον εξευτελισμό που υπέστη το βράδυ της Τετάρτης.

Για την ακρίβεια είναι οι κυρίως υπεύθυνοι. Διότι ενώ γνώριζαν – όσοι γνώριζαν – πόσο καταστροφική ήταν  η επιλογή πολιτικής επιβίωσης του Παπανδρέου, του επέτρεψαν να βγει από το δωμάτιο και να φύγει για τις Κάννες, ενώ όφειλαν να τον κρατήσουν κλειδωμένο έως ότου ορκιστεί πως δεν θα αποπειραθεί να μεταφέρει την ατμόσφαιρα του φρενοκομείου στο εξωτερικό.

Μάλιστα, μετά από εκείνο το υπουργικό συμβούλιο – ολονυχτία (ου μην αλλά και παρωδία), ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Μόσιαλος εξέδωσε ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία το υπουργικό συμβούλιο ΟΜΟΦΩΝΑ εκδήλωσε την στήριξή του στον πρωθυπουργό!

Εξ των υστέρων μας λένε ότι δεν συμφωνούσαν. Επομένως, είναι διπλά υπεύθυνοι. Πολύ περισσότερο που ουδείς και ουδεμία, παραιτήθηκε από το αξίωμά του/της.

Όταν διαγιγνώσκεις το πρόβλημα και όχι μόνο δεν κάνεις κάτι για να το αντιμετωπίσεις, αλλά δίνεις και τις (έστω ανόρεχτες) ευλογίες σου, είσαι ακόμη πιο επικίνδυνος  από αυτόν που λειτουργεί καταστροφικά και αυτοκαταστροφικά.

Διότι όλα όσα έλεγε χθες ο Γ. Παπανδρέου ήσαν εκτός λογικής.  Και επομένως υπάρχει σοβαρό πρόβλημα.

Δεν είναι δυνατόν να έχεις συμφωνήσει στο υπουργικό συμβούλιο ότι θα δρομολογήσεις  τις διαδικασίες για κυβέρνηση εθνικής ενότητας χωρίς τον εαυτό σου και λίγες ώρες αργότερα να λες το ακριβώς αντίθετο.

Αν δεν πρόκειται για βαρύ περιστατικό, τότε πρόκειται για την μεγαλύτερη πολιτική απάτη που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα!

Ελπίζουμε απόψε να κάνουν κάποιοι το καθήκον τους, να βγάλουν (όσοι είναι υγιείς) τον ζουρλομανδύα και να μας απαλλάξουν από αυτόν τον σχιζοφρενικό βραχνά.