Κάθε ημέρα των Θεοφανίων ένα έθιμο αναβιώνει στην Γαλάτιστα της Χαλκιδικής, είναι το έθιμο της καμήλας και την επόμενη ημέρα το έθιμο της νύφης και του γαμπρού.
Αυτό το έθιμο, κατά την προφορική παράδoση, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ανάμνηση ενός γεγονότος:
Κατά τα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας ζούσε μια όμορφη κοπέλα στην Γαλάτιστα, η Μανιώ. Ο αναιδής γιος του Τούρκου Επιτρόπου της περιοχής την ερωτεύθηκε και ήθελε να την κλέψει. Ο πατέρας του τον..... προειδοποίησε πως δεν θέλει μπλεξίματα με τους γκιαούρηδες όμως αυτός δεν τον άκουσε και την έκλεψε.
Κατά τα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας ζούσε μια όμορφη κοπέλα στην Γαλάτιστα, η Μανιώ. Ο αναιδής γιος του Τούρκου Επιτρόπου της περιοχής την ερωτεύθηκε και ήθελε να την κλέψει. Ο πατέρας του τον..... προειδοποίησε πως δεν θέλει μπλεξίματα με τους γκιαούρηδες όμως αυτός δεν τον άκουσε και την έκλεψε.
Έτσι οι Γαλατσανοί σκέφτηκαν ένα έξυπνο σχέδιο για να την πάρουν πίσω, κάτι σαν τον Δούρειο Ίππο, κατασκεύασαν ένα ομοίομα καμήλας, στήσανε γλέντι και οι Τούρκοι άνοιξαν τις Πύλες του οντά και άρχισαν τα γλέντια με τους Ρωμιούς. Ενώ όλοι οι Τούρκοι γλεντοκοπούσαν και μέθυσαν για τα καλά, ο αγαπημένος της Μανιώς και η παρέα του, που ήταν κάτω από την καμήλα, βρήκαν την Μανιώ και την έβαλαν κάτω από την Καμήλα ώστε οι Τούρκοι να μην την δουν καθώς θα έβγαιναν. Την πήραν πίσω και την επόμενη ημέρα παντρευτήκανε ώστε να μην την ξανακλέψουν.
Έτσι τους ξεγέλασαν τους Τούρκους και από τότε ξεκίνησε το έθιμο το οποίο γίνεται κάθε 6 Ιανουαρίου.
Έτσι τους ξεγέλασαν τους Τούρκους και από τότε ξεκίνησε το έθιμο το οποίο γίνεται κάθε 6 Ιανουαρίου.
Παλιά είχαμε δύο καμήλες, από τις δύο ενορίες. Οι Σκαλιωτάδες από την Παναγία και οι Μαζωτάδες από τον Αγ. Γεώργιο. Τώρα έχουμε μόνο μία. Επίσης στολίζαμε και μία μικρή Καμήλα την Πρωτοχρονιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου