Ο "κόκκινος χρυσός" της Ηλείας "λάμπει" ακόμα (photos & video)
Το ilialive.gr στις καλλιέργειες της φράουλας στη Μανωλάδα
Του Γιάννη Σπυρούνη
Μοιάζει με ένα φρούτο βγαλμένο από το μύθο. Άλλωστε χαρακτηρίζεται ως ο καρπός του πειρασμού, της απόλαυσης και του πάθους. Η φράουλα, αποτελεί ένα από τα πιο ισχυρά εξαγώγιμα προϊόντα της Ηλείας, περιοχής που κατέχει τα πρωτεία στην παραγωγή, με προορισμό κυρίως τη Ρωσία. Ακόμα και στις εποχές της κρίσης, αλλά και του εμπάργκο της ΕΕ προς την συγκεκριμένη χώρα, το προϊόν της ηλειακής φράουλας καταφέρνει να φτάνει στις αγορές της Μόσχας και των άλλων πόλεων… Τρία χρόνια μετά τα θλιβερά γεγονότα που στιγμάτισαν την φράουλα της Μανωλάδας, την περιοχή, τους παραγωγούς και την τοπική οικονομία, ο «κόκκινος χρυσός» δείχνει πως λάμπει ακόμα. Το ilialive.gr έκανε ένα οδοιπορικό στις καλλιέργειες της φράουλας, όπου στην Βουπρασία και ειδικά στην Μανωλάδα είναι απλωμένες παντού. Είτε περνάς από την εθνική οδό, είτε γυρνάς στα χωριά της περιοχής, στο δρόμο σου θα συναντήσεις κάποιο θερμοκήπιο ή καλλιέργεια, θα δεις τον κόκκινο καρπό να ξεπροβάλλει μέσα από τα φυλλώματα του φυτού. Μιλήσαμε για τη φράουλα με τον περιφερειακό σύμβουλο και παραγωγό Γιάννη Αρβανιτάκη. Διατηρεί εκατοντάδες στρέμματα με καλλιέργεια φράουλας, συσκευάζει και διακινεί εκατοντάδες τόνους και είναι ο άνθρωπος, που το 2006, «είδε» την πόρτα της Ρωσίας ανοιχτή για το συγκεκριμένο προϊόν.
Στα χωράφια της φράουλας
Με το φωτογραφικό φακό μας αποτυπώσαμε την ζωή μέσα στα «φραουλοχώραφα». Στην περιοχή της Μανωλάδας και κοντά στο δάσος της Στροφυλιάς, μπήκαμε στα θερμοκήπια του «κόκκινου χρυσού». Οι εργάτες, άντρες και γυναίκες κυρίως από τη Βουλγαρία, άρχισαν να χαμογελούν όσο καταγράφαμε τις εικόνες. Μας έκανε εντύπωση η ταχύτητα και η προσοχή με την οποία προχωρούσαν στην συγκομιδή της φράουλας. Μια διαδικασία που γίνεται τρεις τέσσερις φορές την εβδομάδα, αφότου ο καρπός κοκκινήσει. Χιλιάδες «κεσεδάκια» γέμισαν μέσα σε λίγες ώρες δουλειάς σε μια καλλιέργεια έκτασης περίπου 100 στρεμμάτων. Μετά από περίπου πέντε -έξι ώρες δουλειάς και αφού πλέον φτάνει το μεσημέρι και η ζέστη δεν αντέχεται στα θερμοκήπια, οι εργάτες φεύγουν για να ξεκουραστούν. Το προϊόν φορτώθηκε στα φορτηγά και πήρε το δρόμο για το συσκευαστήριο. Μετά από τον έλεγχο, πολύ γρήγορα έχουν ετοιμαστεί οι παλέτες και η φράουλα Μανωλάδας, είναι έτοιμη να πάρει το δρόμο για τις αγορές.
Τα θλιβερά γεγονότα του 2013
Ρωτώντας τον για την πορεία της φράουλας μετά τα θλιβερά γεγονότα που συνέβησαν στις 17 Απριλίου 2013, ο Γιάννης Αρβανιτάκης μίλησε για το βαρύ στίγμα που έπεσε πάνω στη φράουλα της Μανωλάδας και τους παραγωγούς της περιοχής, λόγω των όσων συνέβησαν στην καλλιέργεια ενός επιχειρηματία που είχε επιλέξει να δραστηριοποιηθεί στην περιοχή. «Τα δυσάρεστα αυτά γεγονότα δεν άρεσαν σε κανέναν μας. Τα είδαμε τα βιώσαμε και είχαν αρνητικό αντίκτυπο στο προϊόν, την περιοχή και στη δραστηριότητά μας. Ο επιχειρηματίας που ενεπλάκη στα γεγονότα, σίγουρα κάτι δεν διαχειρίστηκε σωστά και κυρίως το θέμα των εργαζόμενων. Το γεγονός ότι έμειναν απλήρωτοι προκάλεσε αντιδράσεις και συνέβησαν όσα γνωρίζουμε. Εύχομαι να μην ξανασυμβεί κάτι τέτοιο».
Βελτιώνεται η εικόνα σήμερα
Αναφερόμενος στο σήμερα, στην φράουλα και την καλλιέργειά της στην εποχή της κρίσης, ο Γιάννης Αρβανιτάκης μας εξήγησε πως με σωστές επιλογές δεν υπάρχουν προβλήματα. «Το μεγαλύτερο ποσοστό των παραγωγών της φράουλας είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Η περιοχή μας είναι μοναδική στην Ελλάδα στην παραγωγή φράουλας. Παράγεται ένα πολύ καλό προϊόν με αξία. Όσοι διαχειρίστηκαν καλά τη δουλειά τους και το προϊόν τους, προχώρησαν πολύ καλά. Βέβαια υπάρχουν και παραγωγοί που δεν πήγαν καλά λόγω επιλογών τους. Η φράουλα χρειάζεται σωστή διαχείριση, γιατί είναι μια παραγωγή με πολλά έξοδα και χρειάζεται να αξιολογήσεις την ποιότητα» εξήγησε.
Φράουλα και Ρωσία
Όπως ανέφερε ο κ. Αρβανιτάκης το 2004 στην Μανωλάδα και την Ηλεία, καλλιεργούνταν μόλις 1800 στρέμματα φράουλας. Το 2012 η καλλιέργεια έφτασε στις 12.000 στρέμματα και σήμερα έχει υποχωρήσει ελαφρώς στις 10.000 στρέμματα. «Όλα αυτά έγιναν για την αγορά της Ρωσίας. Η φράουλα και η Ρωσία είναι άρρηκτα συνδεδεμένες. Οι Ρώσοι θέλουν τα προϊόντα μας αλλά και εμείς τους Ρώσους. Βέβαια σήμερα υπάρχει το εμπάργκο. Όμως το προϊόν μας φτάνει ακόμα και σήμερα στην Ρωσία» είπε ο κ. Αρβανιτάκης. Ο ίδιος σχολίασε πως ήταν αυτός πρώτος που άνοιξε το κεφάλαιο «Ρωσία» για την φράουλα της Μανωλάδας και οι 300 τόνοι που ήταν οι πρώτες εξαγωγές το 2006, έγιναν 30.000 τόνοι το 2011. Παράλληλα επισήμανε πως κάθε χρόνο γίνονται κινήσεις για την βελτίωση του προϊόντος ώστε να παραμένει η Μανωλάδα ανταγωνιστική στις εξαγωγές. «Εμείς κάθε χρόνο προσπαθούμε να βελτιώνουμε την ποιότητα του προϊόντος αλλά αλλάζουμε και τις ποικιλίες. Άλλωστε αυτές οι δύο έννοιες συνδέονται μεταξύ τους. Κάθε χρόνο πάντως δοκιμάζουμε και κάτι καινούργιο που άλλοτε βγαίνει και άλλοτε δεν βγαίνει».
«Αγκάθι» το εργασιακό
Παρά τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν το 2013 και ανέδειξαν το εργασιακό ζήτημα, το Κράτος μάλλον δεν υλοποίησε τις δεσμεύσεις που τότε δόθηκαν για την αντιμετώπιση των εργατών της φράουλας. Οι παραγωγοί και πριν και τότε και σήμερα, προσπαθούσαν και προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το ζήτημα αυτό. «Ένα σημαντικό πρόβλημα για την καλλιέργεια είναι το θέμα του προσωπικού. Το εργόσημο είναι ένα ζήτημα για την πληρωμή του προσωπικού. Είναι κάτι που προσπαθούμε τα τελευταία χρόνια και δεν βρίσκουμε λύση. Οι εργαζόμενοι είναι αλλοδαποί, κυρίως Ασιάτες και δεν μπορούν να νομιμοποιηθούν όλοι ώστε να έχουν τα απαραίτητα έγγραφα και να πληρωθούν όλοι μέσω του τραπεζικού συστήματος. Ιδιαίτερα με τα Capital Control αυτό είναι σημαντικό πρόβλημα. Με τα νέα δεδομένα, δυσκολεύουν τα δεδομένα αυτά για την καλλιέργεια».
Του Γιάννη Σπυρούνη
Μοιάζει με ένα φρούτο βγαλμένο από το μύθο. Άλλωστε χαρακτηρίζεται ως ο καρπός του πειρασμού, της απόλαυσης και του πάθους. Η φράουλα, αποτελεί ένα από τα πιο ισχυρά εξαγώγιμα προϊόντα της Ηλείας, περιοχής που κατέχει τα πρωτεία στην παραγωγή, με προορισμό κυρίως τη Ρωσία. Ακόμα και στις εποχές της κρίσης, αλλά και του εμπάργκο της ΕΕ προς την συγκεκριμένη χώρα, το προϊόν της ηλειακής φράουλας καταφέρνει να φτάνει στις αγορές της Μόσχας και των άλλων πόλεων… Τρία χρόνια μετά τα θλιβερά γεγονότα που στιγμάτισαν την φράουλα της Μανωλάδας, την περιοχή, τους παραγωγούς και την τοπική οικονομία, ο «κόκκινος χρυσός» δείχνει πως λάμπει ακόμα. Το ilialive.gr έκανε ένα οδοιπορικό στις καλλιέργειες της φράουλας, όπου στην Βουπρασία και ειδικά στην Μανωλάδα είναι απλωμένες παντού. Είτε περνάς από την εθνική οδό, είτε γυρνάς στα χωριά της περιοχής, στο δρόμο σου θα συναντήσεις κάποιο θερμοκήπιο ή καλλιέργεια, θα δεις τον κόκκινο καρπό να ξεπροβάλλει μέσα από τα φυλλώματα του φυτού. Μιλήσαμε για τη φράουλα με τον περιφερειακό σύμβουλο και παραγωγό Γιάννη Αρβανιτάκη. Διατηρεί εκατοντάδες στρέμματα με καλλιέργεια φράουλας, συσκευάζει και διακινεί εκατοντάδες τόνους και είναι ο άνθρωπος, που το 2006, «είδε» την πόρτα της Ρωσίας ανοιχτή για το συγκεκριμένο προϊόν.
Στα χωράφια της φράουλας
Με το φωτογραφικό φακό μας αποτυπώσαμε την ζωή μέσα στα «φραουλοχώραφα». Στην περιοχή της Μανωλάδας και κοντά στο δάσος της Στροφυλιάς, μπήκαμε στα θερμοκήπια του «κόκκινου χρυσού». Οι εργάτες, άντρες και γυναίκες κυρίως από τη Βουλγαρία, άρχισαν να χαμογελούν όσο καταγράφαμε τις εικόνες. Μας έκανε εντύπωση η ταχύτητα και η προσοχή με την οποία προχωρούσαν στην συγκομιδή της φράουλας. Μια διαδικασία που γίνεται τρεις τέσσερις φορές την εβδομάδα, αφότου ο καρπός κοκκινήσει. Χιλιάδες «κεσεδάκια» γέμισαν μέσα σε λίγες ώρες δουλειάς σε μια καλλιέργεια έκτασης περίπου 100 στρεμμάτων. Μετά από περίπου πέντε -έξι ώρες δουλειάς και αφού πλέον φτάνει το μεσημέρι και η ζέστη δεν αντέχεται στα θερμοκήπια, οι εργάτες φεύγουν για να ξεκουραστούν. Το προϊόν φορτώθηκε στα φορτηγά και πήρε το δρόμο για το συσκευαστήριο. Μετά από τον έλεγχο, πολύ γρήγορα έχουν ετοιμαστεί οι παλέτες και η φράουλα Μανωλάδας, είναι έτοιμη να πάρει το δρόμο για τις αγορές.
Τα θλιβερά γεγονότα του 2013
Ρωτώντας τον για την πορεία της φράουλας μετά τα θλιβερά γεγονότα που συνέβησαν στις 17 Απριλίου 2013, ο Γιάννης Αρβανιτάκης μίλησε για το βαρύ στίγμα που έπεσε πάνω στη φράουλα της Μανωλάδας και τους παραγωγούς της περιοχής, λόγω των όσων συνέβησαν στην καλλιέργεια ενός επιχειρηματία που είχε επιλέξει να δραστηριοποιηθεί στην περιοχή. «Τα δυσάρεστα αυτά γεγονότα δεν άρεσαν σε κανέναν μας. Τα είδαμε τα βιώσαμε και είχαν αρνητικό αντίκτυπο στο προϊόν, την περιοχή και στη δραστηριότητά μας. Ο επιχειρηματίας που ενεπλάκη στα γεγονότα, σίγουρα κάτι δεν διαχειρίστηκε σωστά και κυρίως το θέμα των εργαζόμενων. Το γεγονός ότι έμειναν απλήρωτοι προκάλεσε αντιδράσεις και συνέβησαν όσα γνωρίζουμε. Εύχομαι να μην ξανασυμβεί κάτι τέτοιο».
Βελτιώνεται η εικόνα σήμερα
Αναφερόμενος στο σήμερα, στην φράουλα και την καλλιέργειά της στην εποχή της κρίσης, ο Γιάννης Αρβανιτάκης μας εξήγησε πως με σωστές επιλογές δεν υπάρχουν προβλήματα. «Το μεγαλύτερο ποσοστό των παραγωγών της φράουλας είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Η περιοχή μας είναι μοναδική στην Ελλάδα στην παραγωγή φράουλας. Παράγεται ένα πολύ καλό προϊόν με αξία. Όσοι διαχειρίστηκαν καλά τη δουλειά τους και το προϊόν τους, προχώρησαν πολύ καλά. Βέβαια υπάρχουν και παραγωγοί που δεν πήγαν καλά λόγω επιλογών τους. Η φράουλα χρειάζεται σωστή διαχείριση, γιατί είναι μια παραγωγή με πολλά έξοδα και χρειάζεται να αξιολογήσεις την ποιότητα» εξήγησε.
Φράουλα και Ρωσία
Όπως ανέφερε ο κ. Αρβανιτάκης το 2004 στην Μανωλάδα και την Ηλεία, καλλιεργούνταν μόλις 1800 στρέμματα φράουλας. Το 2012 η καλλιέργεια έφτασε στις 12.000 στρέμματα και σήμερα έχει υποχωρήσει ελαφρώς στις 10.000 στρέμματα. «Όλα αυτά έγιναν για την αγορά της Ρωσίας. Η φράουλα και η Ρωσία είναι άρρηκτα συνδεδεμένες. Οι Ρώσοι θέλουν τα προϊόντα μας αλλά και εμείς τους Ρώσους. Βέβαια σήμερα υπάρχει το εμπάργκο. Όμως το προϊόν μας φτάνει ακόμα και σήμερα στην Ρωσία» είπε ο κ. Αρβανιτάκης. Ο ίδιος σχολίασε πως ήταν αυτός πρώτος που άνοιξε το κεφάλαιο «Ρωσία» για την φράουλα της Μανωλάδας και οι 300 τόνοι που ήταν οι πρώτες εξαγωγές το 2006, έγιναν 30.000 τόνοι το 2011. Παράλληλα επισήμανε πως κάθε χρόνο γίνονται κινήσεις για την βελτίωση του προϊόντος ώστε να παραμένει η Μανωλάδα ανταγωνιστική στις εξαγωγές. «Εμείς κάθε χρόνο προσπαθούμε να βελτιώνουμε την ποιότητα του προϊόντος αλλά αλλάζουμε και τις ποικιλίες. Άλλωστε αυτές οι δύο έννοιες συνδέονται μεταξύ τους. Κάθε χρόνο πάντως δοκιμάζουμε και κάτι καινούργιο που άλλοτε βγαίνει και άλλοτε δεν βγαίνει».
«Αγκάθι» το εργασιακό
Παρά τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν το 2013 και ανέδειξαν το εργασιακό ζήτημα, το Κράτος μάλλον δεν υλοποίησε τις δεσμεύσεις που τότε δόθηκαν για την αντιμετώπιση των εργατών της φράουλας. Οι παραγωγοί και πριν και τότε και σήμερα, προσπαθούσαν και προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το ζήτημα αυτό. «Ένα σημαντικό πρόβλημα για την καλλιέργεια είναι το θέμα του προσωπικού. Το εργόσημο είναι ένα ζήτημα για την πληρωμή του προσωπικού. Είναι κάτι που προσπαθούμε τα τελευταία χρόνια και δεν βρίσκουμε λύση. Οι εργαζόμενοι είναι αλλοδαποί, κυρίως Ασιάτες και δεν μπορούν να νομιμοποιηθούν όλοι ώστε να έχουν τα απαραίτητα έγγραφα και να πληρωθούν όλοι μέσω του τραπεζικού συστήματος. Ιδιαίτερα με τα Capital Control αυτό είναι σημαντικό πρόβλημα. Με τα νέα δεδομένα, δυσκολεύουν τα δεδομένα αυτά για την καλλιέργεια».
Σχόλια